Niesamowici pracownicy schroniska wychodzą z siebie, aby pomóc przestraszonemu psu potrzebującemu kochającego domu

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Sebastian to dwuletnia mieszanka Staffordshire Terrier, która przybyła do Willamette Humane Society w Salem w stanie Oregon 29 lutego^th tego roku. Był bardzo przestraszony i nie radził sobie dobrze ze stresem życia w schronisku.

„Zdaliśmy sobie sprawę, że oprócz budowania zaufania i pracy nad budowaniem zaufania w nowym środowisku, denerwowało go również chodzenie po podłogach, które nie były pokryte dywanami” - powiedziała iHeartDogs Rachel LeVitre, Shelter Manager. „Próbowaliśmy sprowadzić go do naszego pokoju treningowego 3 marca na lekcję z innymi psami schroniącymi, aby zbudować pewność siebie, ale on wpadł w panikę i wtedy zdaliśmy sobie sprawę, jak bardzo jest zdenerwowany i jak jego dyskomfort został zwielokrotniony, gdy był na podłogach to nie było dywanów. „

Przez pierwsze kilka dni dawali mu „przejażdżki łodzią” z kocami, kiedy zabierali go na nocne spacery, żeby pokazać mu, że podłoga jest w porządku, a on będzie na nich w porządku.

Ze względu na jego strach przed chodzeniem po tych powierzchniach, mógł chodzić tylko przez wykwalifikowanych opiekunów, i chociaż był wielkim kandydatem do adopcji, był poza zasięgiem opinii publicznej w schroniskach „z tyłu domu”, które mogły go lepiej pomieścić.

„Nie cieszył się zainteresowaniem, ponieważ nie był łatwo dostępny dla opinii publicznej, więc podczas naszego cotygodniowego spotkania, podczas którego omawiamy wszystkie nasze zwierzęta i ich potrzeby, nasze zachowanie i szkolenie Kierownik Catherine Comden zasugerowała, aby przenieść go do pomieszczenie hodowlane i daj mu coś, co sprawi, że beton będzie mniej podobny do betonu - powiedział LeVitre.

To wtedy dwóch niesamowicie oddanych wolontariuszy, Marianne i Marta, wzięło na siebie, aby dać Sebastianowi największy dar ze wszystkich: wolność. Poszli do sklepu i kupili mu dywaniki z własnej kieszeni i podarowali je schronisku, by specjalnie dla Sebastiana.

„Stworzyliśmy przewodnik szkoleniowy, aby codziennie pracować z nim nad budowaniem zaufania do hodowli i wychodzenia z niej, przekształcając ją w grę i pozwalając mu cieszyć się innymi ludźmi i DUŻO smakołyków za bycie odważnym” - powiedział LeVitre.

Aby dać mu jak największą szansę, zrobili dla niego wszystko, co mogli. Udał się na nocleg z przybranym rodzicem, aby spędzić trochę wolnego czasu na dywanie. Przywieźli ochotnika z akupresury psów i korzystali z wielu szkoleń opartych na nagrodzie, aby pokazać Sebastianowi, że twarde podłogi nie były takie złe. Miał cały zespół zachowań wolontariuszy, jak również dział Zachowań i Szkolenia, aby pomóc mu pracować nad swoimi obawami.

Jeszcze lepiej, 31 marca, zaledwie dwa dni po tym, jak podzielili się swoją historią na Facebooku, Sebastian dostał dom!

„Wszyscy natychmiast zapytaliśmy„ czy ona ma dywan?”, Na co odpowiadał opiekun adopcji„ z wyjątkiem kuchni, która miała nadzieję, że i tak nie będzie spędzał dużo czasu!”Nie mogliśmy się powstrzymać od śmiechu” - powiedział LeVitre. „Jeśli jest jakikolwiek sposób, aby powstrzymać Sebastiana przed kuchnią, to musi mieć podłogę!”

Dzięki tym cudownie życzliwym wolontariuszom, którzy wyszli ponad to, co „mieli” robić, Sebastian nie tylko stał się bardziej komfortowy ze światem, ale znalazł kochający dom.

Czy chcesz zdrowszego i szczęśliwszego psa? Dołącz do naszej listy e-mailowej, a my podarujemy 1 posiłek potrzebującemu schronisku!

Tagi: ludzkie społeczeństwo, ratownictwo, schronienie, szkolenie