Zapytaj trenera psów: dlaczego mój pies daje mi „winną twarz”?

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Wracasz do domu z pracy, a twój pies dostał się do śmieci. Jesteś zmęczony długim dniem - może twój szef krzyczał na ciebie o niskiej sprzedaży. Podbiegasz do śmieci, wołasz swojego psa szorstkim głosem i patrzysz na niego, gdy zbliża się na tyle blisko, że możesz krzyczeć. Wiesz, że twój pies wie, że zrobił coś złego, ponieważ jest napisany na całej jego twarzy - ten winny wyraz.

…Albo to jest?

Dlaczego nazywamy to „winą”

Ludzie mają zwyczaj zwierząt antropomorfizujących (co oznacza, że traktujemy ich jak ludzi). Stale powtarzamy naszym przyjaciołom, co nasze zwierzęta myślą lub czują w kategoriach ludzkich.

Na przykład możesz powiedzieć swoim znajomym, że za każdym razem, gdy tańczysz w domu, pies patrzy na ciebie, jakbyś był szalony. I wielu ludzi mówi, że ich koty patrzą na nich tak, jakby były skromnym sługą, a kot jest panem. Ale żadne z nich nie jest rzeczą, którą zwierzę naprawdę zna i rozumie - to ludzkie terminy. Używamy ich, aby wyjaśnić wyrażenia naszych zwierząt domowych, ponieważ jest nam łatwiej.

Na przykład większość z nas spojrzałaby na poniższy obrazek i zgadłaby, że pies myśli: „Co do…? Szalony właściciel robi sobie selfie!”

Zdjęcie opublikowane przez Tylera Anneliese Moselle (@tyleranneliese) w dniu

Dlaczego pies naprawdę robi tę twarz? Możliwych jest kilka możliwości, ale prawdopodobnie nie chodzi o autoportrety - psy jednak nie wiedzą, czym one są (może się jednak bać telefonu).

W większości nie szkodzi. Jednak czasami, gdy antropomorfizujesz, błędnie odczytujesz prawdziwy język ciała zwierząt i może to powodować problemy.

Kiedy wracamy do domu i krzyczymy na psa, a on „wygląda na winnego”, ponieważ jego mimika i język ciała są podobne do tych, których ludzie używają do przekazywania winy, wielu z nas mówi, że nasz pies wie, że zrobił coś złego.

The Truth About „The Guilty Face”

Na niedawnym seminarium, w którym uczestniczyłem, Sue Sternberg, czołowa psia behawiorystka, nazwała to uspokojenie zachowania - połączenie wskazówek wywołanych reakcją strachu przed besztaniem.

Te zdjęcia z plakatu dr Sophii Yin „Body Language Of Fear In Dogs” pokazują nam pewne podstawowe atrybuty, które przypisujemy poczuciu winy (obniżona postawa, upuszczone uszy, białka oczu). Jednak są one rzeczywiście częścią języka strachu psa:

Wiele psów ma podobne twarze w sytuacjach, które nie mają nic wspólnego z występkiem, jak ten pies, który musi nosić stożek:

Badanie

Badanie opublikowane w Behavioral Processes, prowadzone przez Ljerkę Ostojic i zatwierdzone przez komisję ds. Przeglądu etyki zwierząt University of Cambridge, popiera to jako bardziej prawdopodobną definicję tej konkretnej odpowiedzi u psów.

W badaniu przetestowano 96 psów i ich właścicieli w ich własnym środowisku (aby usunąć możliwość pojawienia się nowego środowiska wpływającego na reakcje psów) w Chorwacji. Oparli swój eksperyment na dwóch wskazówkach, które większość właścicieli wykorzystuje do poparcia twierdzenia „winy”:

• Psy pokazują „winną twarz”, zanim ich właściciel odkryje, że coś zrobili źle.
• Że psy będą działać winne, nawet jeśli nie zrobiły wykroczenia (na przykład inny pies w domu zjadł jedzenie).

Według naukowców: „Celem obecnego badania było sprawdzenie, czy i które z tych dwóch sygnałów mogą wywołać „winny wygląd” przy braku jednoczesnego besztania”.

Właściciele nie wiedzieli, co testują eksperymentatorzy. Zostali poproszeni o umieszczenie kawałka jedzenia w zasięgu psa, powiedzenie psu, aby zostawił go w spokoju w dowolny sposób, a następnie wyszedł z pola widzenia na 10 sekund. Po powrocie mieli obserwować swojego psa. Następnie zapytano ich, czy uważają, że ich pies zjadł jedzenie.

Były cztery różne próby z każdym psem / właścicielem przydzielonym losowo do jednego z nich. Oto cztery scenariusze, które miały miejsce, gdy właściciel był poza zasięgiem wzroku:

1. Pies zjadł jedzenie, eksperymentator zastąpił je.
2. Pies jadł jedzenie, eksperymentator nie zastąpił go.
3. Pies nie jadł jedzenia, eksperymentator usunął jedzenie i nie zastąpił go.
4. Pies nie jadł jedzenia, eksperymentator usunął jedzenie i zastąpił je.

Wyniki pokazały, że właściciele nie móc powiedz, czy ich pies rzeczywiście jadł jedzenie bardziej niż przypadek. Zgodnie z ich badaniem:

Co najważniejsze, zachowanie psów postrzegane przez właścicieli nie różniło się między różnymi warunkami, co sugeruje, że na ich „winę” nie miało wpływu ich własne działanie (tj. Czy jedzenie zostało zjedzone przez psa czy usunięte przez eksperymentator) lub dowód popełnienia wykroczenia (tj. czy jedzenie było obecne lub nieobecne po powrocie właściciela).

Oznacza to, że psy pokazywały jakiś rodzaj „winy” w oczach właściciela, niezależnie od tego, czy rzeczywiście zrobiły coś złego.

Wniosek

Podsumowując, naukowcy poinformowali: „Nasze odkrycia wskazują, że - przy braku łajania - żadna z dwóch wskazówek, które zostały eksperymentalnie zmanipulowane, nie wywoływała„ winy”u psów.”

Co najważniejsze, mówią: „W związku z tym nasze odkrycia mogą posłużyć do poparcia hipotezy, że zachowania „winnych wyglądów” psów zależą od jednoczesnych zachowań ich właścicieli, takich jak besztanie lub inne negatywne reakcje”.

Co ciekawe, psy miały tendencję do bardziej surowej reakcji, gdy były skarcone przez właściciela w scenariuszu, w którym nie jedli jedzenia, ale zostały usunięte przez eksperymentatora. Potrzebne są dalsze badania, aby zbadać ideę psa wykazującego „winny” wygląd przed właściciel wie o popełnionym przestępstwie, zauważają naukowcy. Możesz przeczytać pełny eksperyment tutaj.

Ważne jest, aby pamiętać, że naukowcy nie twierdzą, że psy nie czują się winne. Nauka udowodniła, że psy mają takie same możliwości jak my, jeśli chodzi o emocje. Mówi się, że twój pies może nie czuć się winny z powodu rzeczy, które według niego powinien - jak jedzenie śmieci.

Czy chcesz zdrowszego i szczęśliwszego psa? Dołącz do naszej listy e-mailowej, a my podarujemy 1 posiłek potrzebującemu schronisku!

Tagi: zapytaj trenera psów, zachowanie psa, szkolenie