Logo pl.horseperiodical.com

Wariacje o wzorach Bicolor u kotów

Spisu treści:

Wariacje o wzorach Bicolor u kotów
Wariacje o wzorach Bicolor u kotów

Wideo: Wariacje o wzorach Bicolor u kotów

Wideo: Wariacje o wzorach Bicolor u kotów
Wideo: Pansies, Plans, & a Podcast! Crochet Knitting Vlog Episode 130! - YouTube 2024, Kwiecień
Anonim
Kot dwukolorowy, znany również jako kot srokaty, to kot z płaszczem składającym się z jednego koloru podstawowego połączonego z dowolną ilością bieli. Ilość bieli może wahać się od niewielkiej smugi do prawie całego płaszcza.
Kot dwukolorowy, znany również jako kot srokaty, to kot z płaszczem składającym się z jednego koloru podstawowego połączonego z dowolną ilością bieli. Ilość bieli może wahać się od niewielkiej smugi do prawie całego płaszcza.

Słowo łaciaty jest portmanteau of sroka, ptak o czarno-białym zabarwieniu i łysy, co oznacza białe łaty. Jednak termin ten odnosi się do płaszczy o dowolnym jednolitym kolorze obok białego: czarny, szary, czerwony, kremowy, brązowy, itd. Mogą również występować wzory tabby.

Wzory dwukolorowe mogą występować u wielu ras, w tym u brytyjskiego krótkowłosego, Cornish Rex, Cymric, egzotycznego krótkowłosego, Maine Coon, Manx, norweskiego kota leśnego, perskiego i tureckiego Van, a także u popularnych kotów domowych.

Koty uzyskują wzory dwubarwne z genu srokatego lub białego plamienia, które dodają różne ilości białego do sierści w innym kolorze. Zmienność białych plam zazwyczaj mierzy się w skali od 1 do 10, przy czym 1 oznacza najniższą ilość bieli, a 10 najwyższą. Skalę tę można podzielić na trzy główne stopnie: niski, średni i wysoki. W skrócie:
Koty uzyskują wzory dwubarwne z genu srokatego lub białego plamienia, które dodają różne ilości białego do sierści w innym kolorze. Zmienność białych plam zazwyczaj mierzy się w skali od 1 do 10, przy czym 1 oznacza najniższą ilość bieli, a 10 najwyższą. Skalę tę można podzielić na trzy główne stopnie: niski, średni i wysoki. W skrócie:
  • Niskie białe plamienie: mniej niż 40% powłoki jest białe.
  • Białe plamy o średniej jakości: 40-60% jest białe.
  • Wysokiej jakości białe plamienie: ponad 60% jest białe.

Biały gen plamiący, symbolizowany przez S, jest niekompletnie dominujący. Ogólnie mówiąc, jeśli dwa dominujące allele (SS) są dziedziczone, białe plamienie pokryje więcej niż połowę ciała kota. Jeśli dziedziczymy jeden gen dominujący i jeden recesywny (Ss), kot będzie miał nisko-średni stopień białego plamienia. Dwa geny recesywne (ss) skutkuje małą ilością lub brakiem bieli.

W badaniu z 2016 r. Odkryto, że srokaty gen rozwija się raczej w randomizowanym procesie niż w dowolnej sekwencji. Istnieje jednak spójność kolejności i lokalizacji białych plam w miarę wzrostu kwoty. Klatka piersiowa i brzuch są zazwyczaj pierwszymi obszarami białych manifestów, a za nimi przednie łapy. Biel następnie przechodzi w boki ciała, rozprzestrzeniając się na nogi i twarz. Stąd ekspansja bieli jest bardziej arbitralna, zmniejszając pozostałe pigmentowane obszary do małych plam lub smug.
W badaniu z 2016 r. Odkryto, że srokaty gen rozwija się raczej w randomizowanym procesie niż w dowolnej sekwencji. Istnieje jednak spójność kolejności i lokalizacji białych plam w miarę wzrostu kwoty. Klatka piersiowa i brzuch są zazwyczaj pierwszymi obszarami białych manifestów, a za nimi przednie łapy. Biel następnie przechodzi w boki ciała, rozprzestrzeniając się na nogi i twarz. Stąd ekspansja bieli jest bardziej arbitralna, zmniejszając pozostałe pigmentowane obszary do małych plam lub smug.

Należy zauważyć, że ze względu na zróżnicowany charakter wzorów dwukolorowych, kategorie te są bardziej ogólnym wskazaniem niż dokładnym pomiarem. Przy każdej zmianie kolorystyki mogą występować różne plamy bieli, które nie są idealnie zgodne z wymienionymi definicjami.

Białe Spotting o niskiej jakości

Płaszcze z białymi plamami o niskiej jakości zwykle mieszczą się w przedziale od 1 do 4 w skali 1-10. Najczęstsze wzory to medalik i smoking.

Medalik

Kot z pojedynczą, małą plamą bieli, zwaną na piersi „medalionem”.

Image
Image
Image
Image

Smoking

Prawdopodobnie najbardziej znana odmiana dwukolorowa, koty smokingu mają płaszcz, który przypomina - jak się domyślacie - smoking. Biel jest ograniczona do klatki piersiowej, brzucha i łap, a także może pojawić się na twarzy. Termin „kot smokingu” jest najczęściej stosowany do kotów czarno-białych, ale wzór może pojawić się w dowolnym kolorze.

Image
Image
Image
Image

Białe Spotting średniej klasy

Zawiera białe plamki o średniej jakości „true” lub „standard” bicolor i maska i płaszcz kurtki.

Prawda / Standard Bicolor

„Prawdziwy” lub „standardowy” kot dwukolorowy to kot o stosunkowo równym stosunku bieli do pigmentu. W wielu oficjalnych kontekstach, takich jak pokazy kotów, te płaszcze są po prostu określane jako dwubarwny. Poza oficjalnymi kontekstami „prawda” i „standard” mają na celu odróżnienie tej odmiany od użycia dwubarwny jako termin zbiorczy.

Rejestr kotów Fédération Internationale Féline (FIFe) definiuje akceptowalny „standardowy” płaszcz bicolor dla pokazów kotów w następujących warunkach:

„Plamy kolorów muszą być wyraźnie oddzielone od siebie, nawet w kolorze i harmonijnie rozmieszczone. Co najmniej ½ powinno być zabarwione, ale nie więcej niż ¾; reszta jest biała.”

Organizacja Cat Fancier (CFA) jest mniej szczegółowa, stwierdzając po prostu, że „koty z medalionem i / lub guzikiem [plaster na brzuchu] nie kwalifikują się do tej klasy kolorów.”

Image
Image
Image
Image

Maska i płaszcz

Koty z maskami i płaszczami mają na sobie barwną „maskę” i pelerynę lub „płaszcz”. Białe plamy pojawiają się na nogach, spodniej stronie, ramionach i większości twarzy.Maska i płaszcz mogą się łączyć lub być oddzielone niewielką ilością bieli.

Image
Image

High-Grade White Spotting

Ponieważ ekspresja bieli staje się bardziej zróżnicowana wraz ze wzrostem ilości, wysokiej jakości białe plamki obejmują szerszy zakres wzorów. Czapka i siodło, arlekin, i awangarda są główne typy.

Czapka i siodło

Jest to postęp w stosunku do wzoru maski i płaszcza, w którym pigmentowana „maska” kurczy się w „czapkę” nad czubkiem głowy, a „płaszcz” kurczy się w „siodło” w dolnej części pleców. Ogon może być biały lub nie.

Image
Image
Image
Image

Arlekin

Kot arlekin jest luźno zdefiniowany jako kot w przeważającej mierze biały z małymi, przypadkowymi plamami innego koloru, zwykle na ciele i nogach. Zwykle mają też kolorowy ogon.

Wytyczne dla kotów FIFe określają płaszcz arlekina w następujący sposób:

„Jednolite kolorowe plamy muszą pokrywać co najmniej 1/4, ale nie więcej niż ½ powierzchni ciała. Korzystnie kolorowe części powinny składać się z różnych plam otoczonych bielą.”

Image
Image
Image
Image

Awangarda

W wzorze furgonu kolor jest ograniczony do głowy - zwykle między uszami - a ogonem tylko; wszędzie jest białe. Nazwa pochodzi od tureckiej rasy kotów Van, która ma takie same oznaczenia.

Wzór van jest w rzeczywistości określonym podzbiorem Seychellois wzór. Wzór Seychellois podzielony jest na trzy warianty: Septième (7), Huitième (8) i Neuvième (9). Ponumerowane nazwy odzwierciedlają względne lokalizacje wzorców na białej skali plamek. Innymi słowy, stopień bieli we wzorze Seychellois może zmieniać się od klasy 7 do klasy 9.

  • Seychellois Septième: biała z plamami koloru na głowie, ogonie, nogach i ciele.
  • Seychellois Huitième: biały z plamami koloru na głowie, ogonie i nogach.
  • Seychellois Neuvième: biały z kolorem tylko na głowie i ogonie. Tradycyjny wzór furgonetki należy do tej kategorii.
Image
Image
Image
Image

Inne wariacje

Istnieją również nietypowe oznaczenia bicolor, które nie pasują do żadnego standardowego opisu stopnia. Niektóre, jak wzór „skunksowego paska”, są rzadkimi mutacjami; inne są wynikiem warunków zdrowotnych. Niewiele informacji na temat tych dziwactw jest dostępnych, ale Sarah Hartwell ma obszerny rozdział poświęcony im na swojej stronie internetowej badań Messybeast.

Image
Image

Źródła

1. Lyons, Leslie A. „Kolory i rodzaje futra”. Projekt kociego genomu. 30 listopada 2004 r. Dostęp 20 czerwca 2018 r.

2. Mort, R. L. i in. „Pogodzenie różnych wzorów pigmentacji ssaków z podstawowym modelem matematycznym”. Nature Communications, vol. 7, 2016. Dostęp 17 czerwca 2018 r.

3. „Standardy rasowe”. Fédération Internationale Féline. 1 stycznia 2018 r. Dostęp 16 czerwca 2018 r.

4. „Pokaż zasady (2018-2019)”. The Cat Fanciers 'Association, Inc. 2018. Dostęp 16 czerwca 2018 r.

5. Hartwell, Sarah. „Warunki depigmentacji kotów”. Messybeast. 2017. Dostęp 20 czerwca 2018 r.

Pytania i Odpowiedzi

Zalecana: