Distill Our Hearts: Tworzenie nowej amerykańskiej klasyki

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 23:39

Oczywiście psy są kamieniem węgielnym wszystkich naszych ulubionych historii, ale nie możemy też oprzeć się dobrej opowieści o przedsiębiorczości, zwłaszcza takiej, w której bohater wytrwa mimo wątpliwego wyniku i triumfuje nad przeciwnikiem, udowadniając, że wielu naiwnych nie ma racji. Dodaj do tego starożytną sztukę (premia, jeśli chodzi o destylację ręcznie robionego ducha, jak to ma miejsce w tym przypadku), a także rzecznictwo zwierząt i masz nas na krawędzi naszych miejsc, dopingując, gdy okazuje się, że słabszy wielki sukces i pochwały. Teraz uzupełnij to magiczne równanie fotogeniczną paczką eleganckich psów ratunkowych i niezaprzeczalną hipnotycznością tej firmy, co ze starą szkołą, klasyczną Americaną obecnie na szczycie chłodu i modnych słów jak „ręcznie”, „lokalnie” i „rzemieślnik”, robiąc nagłówki, a my jesteśmy uzależnieni. Oczywiście musieliśmy opowiedzieć o „Handmade Vodka” Tito, rzemieślniczej amerykańskiej marce z siedzibą w Austin w Teksasie. Rozpoczęta przez założyciela i dyrektora generalnego Tito Beveridge, Tito's Vodka zdobyła najwyższe wyróżnienia na nagrodach spirytusowych, pokonując ciężką konkurencję, taką jak Grey Goose - całkiem niezwykłe w przypadku jednoosobowego rozpoczęcia działalności przez kogoś bez doświadczenia w branży alkoholowej. Nie żeby to nie było trudne.Osiągnięcie zysku zajęło osiem lat, a Tito spędził wiele nocy na łóżeczku podciągniętym obok nieruchomego, zadowolonego z towarzystwa swojego psa ratunkowego, Jo, który ostrzegłby przed każdą niechcianą firmą na ich dużej, samotnej posiadłości w „boonies”, jak nazywa to Tito, 12 akrów w południowo-wschodnim Travis County w Teksasie.

To wybór lokum, który sprawił, że Tito przypadkowo zaangażował się w ratowanie, coś, co marka jest teraz głośnym zwolennikiem. Oddalone miejsce oznaczało, że porzucone psy właśnie tam trafiły - błąkające się, porzucone psy, paczuszki, ciężarne suki. Wraz z rozwojem firmy wzrosły wysiłki ratunkowe. „Będziemy jechać do destylarni i możesz zobaczyć trzy lub cztery psy biegnące wzdłuż drogi. Nigdy nie wiemy, czy pies należy do rolnika, farmera czy meksykańskiego kowboja, czy kogoś tam. Czasami znajdziemy psy z frytkami - znikną na półtora roku lub coś w tym stylu i uspokoimy je na tyle, żebyśmy mogli je pogłaskać i zabrać do weterynarza, sprawdzić, czy mają chip na nich”, wyjaśnia Tito. „Znamy wielu ludzi w biznesie alkoholowym, to biznes towarzyski, gorący i stylowy. Zaczęliśmy więc szukać domów dla wszystkich tych nielicznych. Po prostu wyewoluowało życie, w którym z jakiegoś powodu ludzie lubią mieć psa z destylarni.” Elizabeth Bellanti-Walker zajmuje się marketingiem i mediami społecznościowymi w Handmade Vodka Tito, a dzięki niej wiele z tych psów znajduje domy. Elizabeth stoi za wieloma działaniami ratunkowymi i rzecznictwem zwierząt, od zbierania funduszy dla schronisk w Austin po wysiłki mediów społecznościowych w celu znalezienia domów dla psów bezpańskich i schronisk. Pracuje z Tito od lat i daje jej wolne panowanie. Jak opisuje ją Tito: „po prostu ma to naprawdę wielkie serce i jest po prostu cudowną, szaloną, trochę hipisowską energią. Jest po prostu absolutną miłośniczką psów i kreatorem mediów społecznościowych, więc po prostu pozwoliłem jej zrobić wszystko. Jest prawdziwą aktywistką, jeśli chodzi o psy.” W przypadku członków zespołu, takich jak Elizabeth, nieuniknione jest, że niektóre z bezdomnych psów zostaną. Tito i jego pracownicy są pasjonatami ratowania, a wielu bezpańskich znalazło stałe miejsce zamieszkania u jednego z pracowników wódki Tito.

„Lubię mieć psy” - mówi Tito. „Tam pracuje, naprawdę po prostu łamie dzień pracy, kiedy siedzisz tam i rozmawiasz o interesach, a pies próbuje cię pogłaskać. Byłem tam właśnie dzisiaj, a dwóch z nich siedziało tam podczas mojego spotkania.” Być może to wierna, nieoceniająca, obniżająca ciśnienie krwi wierność psów gorzelniczych widziała Tito w trudnych ośmiu latach potrzebnych do osiągnięcia zysku. Z rodziną, która zapewniała, były z pewnością trudne odcinki. Na początku był „dosłownie jednoosobowym show”, mówi Tito, „pracując z poceniem się koszuli gorącym piecem i dosłownie wkładając klej Elmera na czapki i etykiety ręcznie, podnosząc beczki - nawet nie mieć wózek widłowy lub coś takiego.” Znalazł się w swoim najniższym punkcie, kiedy wszystkie swoje pieniądze przeznaczył na próbę rozbudowy i zbudowania naprawdę dużego, drogiego obiektu, którego nie mógł odpowiednio ugotować. Partie były duże i był już całkowicie spłukany. W pewnym momencie, będąc perfekcjonistą, musiał wyrzucić ogromną ilość wódki, ponieważ nie spełniał on jego wysokich standardów - nawet jeśli nie był pewien, czy zamierza go wyrzucić z biznesu, czy nie. „To było brzydkie, bo się ożeniłem i mam dzieci, a potem musiałem zrobić makaron z ramenem i coś z fasolki szparagowej, spóźnić się z spłatą kredytu hipotecznego” - opowiada Tito. Uspokojony, ale niezrażony, zdołał utrzymać głowę nad wodą i wszystko się udało - a potem trochę. Duch, który produkuje, został ostatnio nagrodzony wyższymi punktami niż najlepsze marki wódki na świecie, w tym Belvedere, Grey Goose i Ketel One, i jest dostępny we wszystkich Stanach Zjednoczonych oraz w niektórych częściach Kanady i Karaibów, a także w Wyspy Dziewicze. Jak to jest wyciągnąć taki wyczyn? „To naprawdę fantastyczne i trochę szalone” - mówi Tito. „Miałem ten pomysł, aby zrobić naprawdę dobrą wódkę, naprawdę gładką i czystą. Kiedy wszedłem w ten biznes, nigdy wcześniej nie byłem w destylarni. Miałem doświadczenie w nauce i inżynierii, miałem dużo praktycznego doświadczenia w pracy, [po prostu zacząłem pracować] budować kadry od zera, warzyć kilka partii i gotować. Zwycięstwo w konkursie World Spirit, wybór jednogłośnych sędziów, uzyskanie lepszej oceny niż wszystkie wspaniałe wódki świata, jest całkiem niesamowite. Przez lata starałem się zebrać pieniądze i nikt tego nie zrobił. Nie mogłem zdobyć jednego inwestora; wszyscy myśleli, że jestem szalony. Moi przyjaciele z liceum próbowali mnie zmusić do pracy dla nich w nieruchomościach komercyjnych. Byli jak: „człowieku, musisz to zrezygnować” i jestem po prostu „nie, jestem w tym, po prostu muszę podnieść głośność.” Nie mogłem sobie pozwolić na żadnych pracowników, więc zrobię to i załaduj go na ciężarówkę i jedź, porozmawiaj ze sprzedawcami i sprzedaj. Zrobiłem wszystko - księgowość, regulacje. Żeby rzeczywiście to zadziałało, jest całkiem fajnie.”