Krwotoczne zapalenie żołądka i jelit lub HGE: Niebezpieczna choroba jelit u psów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 23:39

Początek długiej, nędznej nocy

W połowie lipca 2013 r. Mój ośmioletni sznaucer miniaturowy nagle stał się bardzo chory i zdiagnozowano u niego krwotoczny gastroentertis (HGE). Ta choroba jelit może być szybko śmiertelna dla psów, chyba że zostanie szybko i agresywnie leczona. Jednak większość ludzi z psami nigdy nie słyszała o tej chorobie. Jego dokładna przyczyna nie została udowodniona i nie ma prewencji. Rozpoznanie objawów i szybka pomoc medyczna w przypadku HGE może uratować życie twojemu psu. Dlatego dzielę się tą historią.

Mój pies, czule nazywany Puppy Girl, niedawno stracił wzrok i czekał na spotkanie z lekarzem weterynarii. Tymczasem Caroline D. Levin, RN, studiowałem książkę LIVING WITH A BLIND DOG, dzięki czemu mogłem pomóc jej dostosować się do jej niewidocznego stanu. Miała objawy depresji u psów, a mój stan umysłu był nieco niepewny z powodu sytuacji.

Wieczorem 13 lipca próbowałem odpocząć na sofie, oglądając film. Puppy Girl leżała w pobliskim fotelu. Zanim film skończył się o 10:30, zsunęła się z krzesła, przeszła, wróciła na krzesło, zeskoczyła i kilkakrotnie cofnęła się do góry. Zdenerwowałem jej niepokój, ponieważ nie widziała. W tym momencie obwiniałem wszystko, co zrobiła, o jej ślepotę.

Do godziny 11:00 prawdziwy powód jej niepokoju stał się jasny. Podeszła szybko do tylnych drzwi i szczeknęła dwa razy, swoim „nocnym” sygnałem. Chwyciłem latarkę i parę chusteczek, przymocowałem smycz i zabrałem ją na zewnątrz. Zanotowałem w pamięci, żeby zresetować światło ruchu w patio, aby pozostało dłużej.

Kiedy kupowała, była luźniejsza niż normalnie. Ledwo wynegocjowaliśmy tylne kroki - tak teraz dla niej zniechęcające, że ich nie widziała - kiedy odwróciła się i praktycznie rzuciła się w dół na patio. Podbiegła do trawy, gdzie minęła kolejny luźny stołek. Byłem zdziwiony, ponieważ karmiłem ją wysokiej jakości domowym jedzeniem przygotowanym z organicznych składników, w tym dokładnie umytych warzyw. Do każdej porcji dodaję także sproszkowane probiotyki i enzymy. To był pierwszy rozstrój brzucha, jakiego doświadczyła w ciągu dwóch lat, kiedy była na tym schemacie, i nie było powodu.

Przerwa, kiedy wyjaśniam, że jestem trochę OCD na temat opieki nad Puppy Girl. Monitoruję każdy ukąszenie, które wkłada do ust, i zawsze biorę ją na zewnątrz na smyczy. Od czasu utraty wzroku pozostała blisko mnie bardziej niż kiedykolwiek i rzadko znajdowała się poza moim zasięgiem przez ponad kilka minut w domu. Po prostu nie było mowy, żeby zjadła coś, czego jej nie nakarmiłem, ani nie patrzyła, jak je. Co może mieć wpływ na jej trawienie?

O 13:15 wychodziliśmy na zewnątrz co kilka minut, a ona miała „wypadek” w domu, kiedy nie mogła znaleźć tylnych drzwi. Jej zachowanie było niezwykle niespokojne i niekonsekwentne. Czy była w bólu? Problem zmienił się wtedy w biegunkę z wodnistymi stolcami. Oczyściłem ją i zabrałem do domu, a potem - kilka minut później - byliśmy z powrotem na zewnątrz. Martwiłem się teraz, że odwadni się od utraty płynów. Ponieważ jej jedzenie jest mokre, a nie suche, nie pije dużo wody i nie wypije z miski z wodą na polecenie. Z tego powodu dokładnie umyłem i opłukałem ręce, zanurzyłem palec w wodzie raz po raz i nałożyłem krople na jej język. Przełknęła kilka razy, zanim odwróciła głowę.

Po pięciu lub sześciu kolejnych podróżach na zewnątrz między 1:30 a 3:00 nad ranem wydała z siebie jęk, gdy ewakuowała się i - na szczęście światło ruchu było nadal włączone - zobaczyłem jasnoczerwony, który wytrysnął i zdałem sobie sprawę, że to krew. Mój pies wydawał się kupować czystą krew. Byłem przerażony!

Znalazłem półkę dużych poduszek dla szczeniąt na półce i pokroiłem kilka z nich na pół. Chwyciłem rolkę papierowej taśmy, położyłem ją na plecach (nie walczyła, ale po prostu leżała) i przykleiła na niej prowizoryczną pieluchę. Nie mogliśmy biegać tam iz powrotem z domu na podwórze. Następnym razem, gdy zaczęła ode mnie odchodzić, powiedziałem jej: „Kupa w pieluszce”.

I ona właśnie to zrobiła.

Kilka lat wcześniej jej gruczoły odbytowe musiały zostać chirurgicznie usunięte z powodu przewlekłego zapalenia i zaklinowania. Po operacji weterynarz dał jej zmiękczacz stołków, więc przez tydzień nosiła pieluchy. W tym czasie użyłem Huggies dla niemowląt, a nie zbyt drogich pieluch dla psów. Jej ogon jest krótko przycięty, więc pieluszki pasują do niej idealnie. Wówczas wystarczyło kilka razy, aby odpowiedziała na moje polecenie: „Po prostu użyj pieluchy. Kupa w pieluszce”.

Jej wspomnienie z poprzedniego okresu w pieluchach dobrze służyło jej (i mnie). Próbowałem ją zmusić, żeby się położyła i odpoczęła, ale nie mogła zostać dłużej niż minutę. Instynktownie wiedziałam, że ma ból, mdłości lub jedno i drugie.

Szpital Animal ER: 15 minut jazdy samochodem

Pośpiech, aby uzyskać pomoc medyczną dla bardzo chorego psa

Patrząc wstecz, powinienem był zabrać ją prosto do Centrum Badań nad Zwierzętami i Centrum skierowań, zaledwie 15 minut, kiedy zobaczyłem tę krew. Zamiast tego zaczekałem na światło dzienne - krótko przed 6:00 rano - przed wyjściem z domu. Zanim wsadziłem ją do samochodu, zwymiotowała po raz pierwszy. Był różowy i pienisty. Jej rasa jest predysponowana do zapalenia trzustki i miała ją wcześniej. Dlatego karmię ją dietą organiczną i bardzo niskotłuszczową. Weterynarz powiedział, że może go odzyskać, bez względu na to, jak bardzo byłem ostrożny z jej jedzeniem. Kiedy zobaczyłem pianę, założyłem, że ma nawrót zapalenia trzustki.

Umieszczając Puppy Girl na starym ręczniku na tylnym siedzeniu samochodu (nosząc jedną z jej pieluch majsterkowiczów), szybko pojechałem do zwierzęcego szpitala ER, przerażony, że może umrzeć. Na szczęście w sobotę rano nie było prawie żadnego ruchu, w tym samochodów wyposażonych w niebieskie światła. Przyjechaliśmy w ciągu piętnastu minut, ale wydawało się, że jest dłużej, bo tak się martwiłem.

Nie było łatwo przenieść ją z parkingu do szpitala. Miałem problemy z trzymaniem jej w ramionach, jednocześnie próbując otworzyć nieautomatyczne drzwi szpitalne. Na szczęście ktoś rzucił się do przodu, aby go otworzyć i przytrzymać.

Pospieszyłem do biurka i powiedziałem recepcjonistce, że to nagły wypadek - mój pies musiał natychmiast zostać przyjęty przez weterynarza. Jestem pewien, że wyglądałam na tak zrozpaczoną, jak czułam. Na szczęście dyżurny weterynarz pojawił się bardzo szybko. Opisałem wydarzenia z poprzedniej nocy i historię zapalenia trzustki mojego psa. Kiedy rozmawialiśmy, znów zwymiotowała, więcej różowej piany. Zobaczyłby dowody krwawej biegunki w „pieluszce”.

Kiedy technik weterynarii zebrał mojego psa i zabrał ją do pokoju egzaminacyjnego, weterynarz powiedział mi, że dobrze się nią zaopiekują. Powinienem spróbować się nie martwić.

Nie martw się? Równie dobrze mógł mi powiedzieć, żebym nie myślał. W najlepszym wypadku jestem bardziej urodziwy, a nagłe sytuacje sprawiają, że jestem szalony. Podczas kryzysu mój normalny poziom zmartwień przekształca się w pełen niepokój, płytki oddech, a czasami hiperwentylację. Nie zawracaj sobie głowy mówieniem wielkiemu pracodawcy, żeby się nie martwił - po prostu podaj mu papierową torbę.

W ciągu godziny inny weterynarz (właściwie szef sztabu szpitala i - później dowiedziałem się - adiunkt w Mississippi State College of Veterinary Medicine, z którym związany jest szpital) wyszedł do poczekalni, aby powiedzieć mi, że mój pies był badano i już podawano im płyny dożylne, plus leki na nudności, ból, biegunkę i zapalenie jelit. Testy wykluczyły zapalenie trzustki i zakaźną chorobę psów, parvo, pozostawiając niepewną diagnozę krwotocznego zapalenia żołądka i jelit lub HGE.

Zapytał mnie, co jej karmiłem, a kiedy mu powiedziałem, roześmiał się i zauważył: „Ona je lepiej niż ja”.

Potem zapytał: „Czy wczoraj dostała się do śmieci?”

Odpowiedź na to była „nie” bez zastrzeżeń. Mam wysoki, przykryty kosz na śmieci, a ona nigdy nie próbowała go obrócić, nawet jako szczeniaka. Po tym, jak dwa lata temu ukradła zużytą tkankę z otwartego kosza na śmieci do łazienki (temat innego artykułu), wymieniłem wszystkie pojemniki na łazienki na pokryte. Ona też ich nie niepokoiła.

Wyjaśnił, że niemożliwe jest ustalenie, co powoduje psią HGE. Chociaż istnieje wiele teorii - detaliczna żywność lub skrawki żywności dla ludzi (zwłaszcza gdy są wyrzucane z kosza na śmieci), infekcja bakteryjna, wirus, reakcja na pasożyta jelitowego itp., Żadna z nich nie jest udowodniona. Weterynarz powiedział mi, że stres może nawet odgrywać rolę w rozwoju HGE, ale bez dowodów przyczynowych jest to „choroba tajemnicza”.

HGE diagnozuje się przede wszystkim przez wykluczenie innych możliwych przyczyn objawów. Kiedy wcześniej zdrowy pies nagle choruje z krwawą biegunką i dużą objętością upakowanych komórek (PCV), weterynarz zwykle podejrzewa HGE.

Puppy Girl przebywała na OIOM przez dwa dni, gdzie była agresywnie leczona na HGE. W domu sam przeszukałem Internet, aby dowiedzieć się, co mogę o tej chorobie. Informacje, które znalazłem, nie były zachęcające. Mniejsze psy (zabawki i miniatury, takie jak sznaucery i pudle) są bardziej skłonne do kontraktowania HGE, ale może to mieć wpływ na każdą rasę lub płeć. Śmiertelne powikłania mogą rozwijać się szybko bez szybkiego leczenia, w tym odwodnienia, niskiego ciśnienia krwi, podwyższonej liczby czerwonych krwinek, wstrząsu, niewydolności nerek i rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC). DIC jest potencjalnie śmiertelnym zaburzeniem krzepnięcia, które występuje, gdy krew gęstnieje lub zwalnia. Kiedy się zaczyna, często jest nieodwracalne. Dlatego tak ważne jest, aby psa zabrać do weterynarza ratunkowego zaraz po obejrzeniu krwawej biegunki i / lub wymiotów.

Płyny podaje się dożylnie z lekami dodawanymi w celu leczenia biegunki, nudności, bólu i wrzodów jelit. Niestety, nawet przy leczeniu niektóre psy nie przeżywają HGE. Wśród tych, którzy wyzdrowieją, zaburzenie powraca w 30% - przerażająca statystyka, zwłaszcza, że nie ma metody zapobiegania. (Kiedy naukowcy nie wiedzą, co powoduje chorobę, nie można opracować szczepionki, która mogłaby zaszczepić przeciwko niej.) Chociaż HGE nie jest zaraźliwa, istnieją zapisy o szeroko rozprzestrzenionych ogniskach geograficznych. Później dowiedziałem się, że zwierzęcy szpital ER na moim terenie miał osiem przypadków HGE w ten weekend! Fakt ten uwiarygodnił teorie wirusowe lub bakteryjne źródła HGE.

Starałem się nie dzwonić do szpitala dla zwierząt zbyt często, aby sprawdzić na Puppy Girl, ale niewątpliwie byłem uciążliwy dla recepcjonistki. Zawsze jednak była uprzejma, podobnie jak weterynarze i technicy. Stan mojej dziewczyny był stabilny i zaczął się poprawiać.

Kiedy została zwolniona ze szpitala, Puppy Girl nadal miała bardzo niewielką ilość biegunki, ale oczekiwano, że zakończy się ona bardzo szybko. Weterynarz poinstruował mnie, aby ponownie wprowadzać żywność powoli z małymi ilościami łagodnych składników, takich jak gotowany kurczak o niskiej zawartości tłuszczu i ryż. Zalecana była również dynia, która jest dobra dla psów z problemami brzusznymi. Mogła wznowić regularną dietę tydzień po tym, jak nie było żadnych dalszych objawów.

Taca na leki po hospitalizacji

Huggies też pracują dla psów

HGE to niebezpieczna choroba psów

Powiedzieć, że denerwowałem się nawrotem HGE to mało powiedziane. Oglądałem Puppy Girl prawie nieprzerwanie, ledwo wypuszczając ją z oczu. Była letargiczna przez kilka dni, zanim wrócił apetyt i siła, więc nie podążała za mną za każdym razem, gdy wychodziłam z pokoju. Podawanie jej wielu leków było wyzwaniem, ale udało mi się zmusić ją do połknięcia każdej dawki.

Przez cały tydzień jej ślepota zajęła drugie miejsce w śmiertelnej chorobie, która mogła odebrać jej życie. Jestem bardzo wdzięczny lekarzom weterynarii i personelowi szpitala Animal Emergency and Referral Hospital za ich doskonałą opiekę. Jedno wiem na pewno. Jeśli kiedykolwiek zobaczę ten krwawy sygnał HGE, natychmiast udamy się do szpitala ER.

Ostrzegam wszystkich właścicieli psów, którzy czytają ten tekst, aby byli świadomi pilnej potrzeby, jeśli u twojego zwierzęcia wystąpi krwawa biegunka i / lub wymioty. Objawy te mogą oznaczać HGE, która wymaga szybkiej pilnej opieki weterynaryjnej. Nie zwlekaj, bo może być za późno na uratowanie życia twojego psa.

Moja słodka dziewczyna, odzyskująca siły po HGE