„I Train Dogs for the Blind”

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Jamie Viezbicke nie chciał być trenerem psa przewodnika. „Mam dyplom z biologii morskiej - chciałem zostać trenerem wielorybów” - mówi. „Ale trudno jest postawić stopę w drzwiach w polu ssaków morskich”.

Viezbicke został zatrudniony na podstawowym stanowisku w zoo w Bronksie i doszedł do wniosku, że w końcu wykorzysta doświadczenie zwierząt, aby przenieść się do pracy w akwarium. To nie do końca tak się udało.

„Zacząłem od dużego działu ssaków i zakochałem się w zwierzętach lądowych”, mówi. Viezbicke pracował ze słoniami, nosorożcami, żyrafami i dużymi kotami, i nauczył się tygrysów pociągowych w zachowaniach, które pomagały opiekunom.

„Wyszkoliliśmy ich, aby zgłaszali się do nas, abyśmy mogli je codziennie sprawdzać, siadać przy barach i umieszczać łapy na przedniej części prętów, abyśmy mogli sprawdzić ich poduszki”, mówi. „Kiedy tam byłem, mogliśmy z powodzeniem wyszkolić pierwszego tygrysa do dobrowolnej próbki krwi przez ogon, nie dając żadnych środków uspokajających”.

Dzięki temu doświadczeniu Viezbicke przeniósł się do pracy w parku rozrywki w New Jersey, gdzie nadzorował pokazy podobnych zachowań dla publiczności - tym razem bez pasków między nią a tygrysami. Po kilku latach „Skończyłem z niebezpieczeństwem każdego dnia” - mówi. „Wiedziałem, że chcę dalej trenować zwierzęta. Chciałem znaleźć okazję, w której będę mógł trenować ich w lepszym celu”.

Około sześć lat temu Viezbicke znalazł tę okazję w Guiding Eyes for the Blind, gdzie obecnie pracuje jako trener psów przewodników.

Od dzikich zwierząt do psów przewodników

Większość trenerów psów przewodników nie ma doświadczenia w pracy z dzikimi zwierzętami, ale doświadczenie Viezbicke było bardziej istotne niż mogłoby się wydawać. Psy-przewodnicy byli szkoleni tradycyjnymi metodami. „Pies został zmodelowany w odpowiedzi poprzez fizyczną manipulację nimi w różnych pozycjach lub różnych zachowaniach, a później dodano korektę”, mówi Graham Buck, asystent dyrektora szkolenia w Guiding Eyes.

Teraz zamiast tego używają tych samych metod, które stosuje Viezbicke z tygrysami - znacznik kliknięcia lub słowny „tak”, który mówi psu, kiedy zostanie nagrodzony za prawidłową odpowiedź. Ten rodzaj treningu powoduje, że pies jest lepszy w radzeniu sobie z nieoczekiwanym.

„Ekstrapolują ze swojego treningu przez cały czas, więc to, że mówię psu„ do przodu”, nie oznacza, że pies wskoczy do Wielkiego Kanionu” - mówi Buck. „Jeśli pies zobaczy pojazd, właz lub konstrukcję włazu, powie: OK, zamierzam pójść naprzód, bo mnie o to zapytałeś, ale zamierzam znaleźć inną drogę”.

Trening z pozytywnym wzmocnieniem z nagrodami zachęca do tego rodzaju umiejętności rozwiązywania problemów, ponieważ psy nie boją się popełnić błędu. Proces szkolenia trwa nieco dłużej, ale warto, mówi Buck. „Dostajesz psa, który wciąż ma swoją autonomię i większą bazę wiedzy, z której można czerpać, gdy dojdzie do skomplikowanej sytuacji” - mówi. „Pies nie mówi, znam tylko jedną lub dwie rzeczy, a jeśli zrobię inny, będę miał kłopoty”.

Trenerzy wciąż używają negatywnych wzmocnień podczas treningu, mówi Buck, ale tylko „w dwóch obszarach, które nazywamy niestosownymi: pies idzie w kierunku innych zwierząt i je jedzenie z ziemi. Ponieważ nigdy nie będziemy prosić tego psa o powtórzenie tego zachowanie - nigdy nie powiedzmy, zrób mi bajgiel z ziemi lub gonić wiewiórkę na drzewie.”