Czy Twój pies jest zagrożony wodogłowiem?

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Thinkstock Małe psy i rasy brachycefaliczne są najbardziej narażone na rozwój wrodzonego wodogłowia.

Konkretne rasy psów mogą często mieć większe ryzyko pewnych schorzeń. Doskonale zdaję sobie z tego sprawę: nasza mała QT Pi Becker to chihuahua, rasa, która może być podatna na wodogłowie lub wodę w mózgu. QT Pi nie ma go, dzięki Bogu, ale z pewnością jest to coś, o czym należy wiedzieć, jeśli masz rasę o podwyższonym ryzyku.

Oto, co powinieneś wiedzieć o diagnozowaniu i leczeniu wodogłowia.

Co to jest wodogłowie?

Kiedy mówimy „woda w mózgu”, to w rzeczywistości mówimy o płynie mózgowo-rdzeniowym (CSF), który zwykle kąpie i amortyzuje mózg i rdzeń kręgowy i służy innym istotnym funkcjom neurologicznym. U niektórych psów nadmiar płynu gromadzi się wewnątrz czaszki, a zwłaszcza w komorach mózgu (w jamach zawierających płyn). Gdy gromadzi się zbyt dużo płynu mózgowo-rdzeniowego, komory stają się powiększone, zwiększając ciśnienie i potencjalnie uszkadzając mózg, dociskając go do czaszki. To mnie boli po prostu o tym myśląc.

Rezultaty tego nagromadzenia płynu mogą być katastrofalne dla zwierzęcia. Podczas gdy niektóre zwierzęta nie wykazują żadnych objawów, napady padaczkowe, zaburzenia chodu, częściowa lub całkowita ślepota i inne objawy mogą wystąpić. Nie jest niczym niezwykłym, że psy wodogłowia umierają lub są uśmiercane w młodym wieku.

Rasy psów zagrożone wrodzoną postacią wodogłowia (co oznacza, że jest obecny przy urodzeniu) to Chihuahua, Boston Terriery, Cairn Terriery, Buldogi Angielskie, Lhasa Apsos, Maltańczycy, Pekińczyk, Pomorzanie, Pudle z Zabawkami, Mopsy, Shih Tzus i Yorkshire Terriery. Może również wystąpić w późniejszym okresie życia, wtórnym do urazu, infekcji mózgu, nowotworów i innych przyczyn.

Wodogłowie występuje również u kotów, takich jak rasa syjamska, ale z dużo mniejszą częstotliwością.

Znaki i diagnoza

Szczenię, która urodziła się z wodogłowiem, może mieć czaszkę w kształcie kopuły i otwartą ciemiączkę lub miękki obszar na czubku głowy, gdzie czaszka nie jest całkowicie zamknięta, i oczy, które nie wyrównują się prawidłowo. Pies dotknięty chorobą może chodzić zabawnie, krążyć lub przewracać się i mieć trudności z przybieraniem na wadze, gdy dorośnie. Niektórzy przyciskają głowy do ściany lub innych powierzchni. Inne objawy to zachowanie, takie jak dezorientacja, otępienie, senność, agresja lub trudności z treningiem domowym.

Większość psów z wrodzonym wodogłowiem wykazuje oznaki przed osiągnięciem roku. Może to jednak nastąpić w późniejszym życiu, nawet w wieku geriatrycznym. Jest to znane jako nabyte lub wtórne, wodogłowie.

Połączenie badania fizykalnego, objawów klinicznych, ultradźwięków komór i, w trudnych przypadkach, elektroencefalogramów (EEG) i tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego jest wykorzystywane do diagnozy wodogłowia. Wrodzone wodogłowie jest zwykle rozpoznawane, jeśli komory są powiększone, pies wykazuje kliniczne objawy dysfunkcji mózgu i nie można zidentyfikować żadnej innej przyczyny tych objawów.

Niektóre psy mają tzw. Subkliniczny wodogłowie. Innymi słowy, komory są powiększone, ale psy nie wykazują żadnego z objawów klinicznych opisanych powyżej. To może się zmienić, zwłaszcza jeśli rozwiną się u nich infekcje mózgu lub doznają jakiegoś urazu, takiego jak uderzenie w głowę.