Leptospiroza u psów: potencjalnie poważna infekcja bakteryjna

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Co to jest Leptospiroza?

Leptospiroza jest chorobą, która dotyka psy, inne zwierzęta i ludzi. U psów objawy choroby wahają się od nieistniejących do zagrażających życiu. Problem jest spowodowany infekcją bakterią znaną jako Leptospira. Bakteria ta występuje na całym świecie i jest nieobecna tylko w regionach polarnych i ekstremalnych środowiskach, takich jak Afryka Saharyjska.

Psy mogą rozwinąć leptospirozę, gdy wejdą w kontakt z moczem zakażonych zwierząt. To spotkanie najprawdopodobniej nastąpi w stojącej wodzie znajdującej się w kałużach, stawach, bagnach i podmokłej glebie. Jeśli mocz jest obecny w wodzie, Leptospira może dostać się do ciała psa, gdy zwierzę pije lub porusza się w wodzie. Bakteria jest w stanie przeniknąć przez błony śluzowe w organizmie. Może również przedostać się do ciała przez rany skóry.

Błona śluzowa pokrywa kanały i wgłębienia w ciele i pełni ważne funkcje. Niestety Leptospira jest w stanie poruszać się przez membranę.

Bakteria Leptospira

Klasyfikacja biologiczna rodzaju Leptospira jest złożona i zmienia się wraz z nową analizą. W rodzaju tym występuje wiele gatunków, które wyglądają tak samo pod mikroskopem. Patogenni (wywołujący choroby) członkowie tego rodzaju są często grupowani razem Leptospira interrogans.

Zakaźna bakteria jest stworzeniem jednokomórkowym o długim, spiralnym ciele. Podobnie jak jego krewni, należy do grupy organizmów w kształcie korkociągów zwanych krętkami. Jeden lub oba końce bakterii są zaczepione i przypominają znak zapytania. Ta funkcja nadaje istocie nazwę gatunku. Bakteria może się poruszać, co robi z dużą prędkością, obracając się i wyginając podczas podróży. To interesujący organizm, pomimo problemów, które może powodować.

Leptospira interrogans zawiera wiele serowarów. Każda ma nieco inne cząsteczki na swojej powierzchni (lub antygenach) w porównaniu z innymi serowarami w gatunku. Celem szczepionki leptospirozy jest ochrona psów przed bakteriami, które najprawdopodobniej ich zarazią. Może to być bardzo skuteczne w tym. Nie zapewnia to jednak ochrony przed każdym serowarem, który może spowodować, że pies będzie chory. Jeśli te w obszarze ulegną zmianie, może być potrzebna inna szczepionka.

Przyczyny psiej leptospirozy

Leptospira interrogans może zarazić większość ssaków, w tym ludzi, niektóre zwierzęta domowe i wiele dzikich. Jednak nie wszystkie zwierzęta chorują po infekcji. Niektóre niosą bakterie w swoim ciele, ale nie rozwijają objawów. Gryzonie są uważane za najpowszechniejszy przekaźnik choroby.

Woda niegazowana najprawdopodobniej zawiera Leptospirę. The woda na błotnistych terenach, kałużach, rowach melioracyjnych, stawach i płytkich jeziorach jest potencjalnie niebezpieczna. Zwierzęta dzikie lub domowe mogą oddawać mocz zawierający bakterie do wody lub mocz może spływać do wody z otaczającego obszaru. Na obszarach miejskich śmieci nasączone moczem szczura mogą przenosić bakterie. Nawet wilgotny skrawek ogrodu lub gleby może zawierać Leptospirę, jeśli zakażone zwierzę oddaje mocz. Jeden pies może przenieść infekcję na innego.

The bakteria wnika do ciała psa, gdy woda zawierająca zakażony mocz styka się z błonami śluzowymi wyścielającymi usta, nos, oczy lub odbyt. Zanieczyszczona gleba i żywność mogą również przenosić bakterię. Ponadto bakterie mogą przedostać się do psa przez ranę skóry, nawet jeśli jest to tylko otarcie.

Bakterie, które powodują leptospirozę, mogą żyć długo na powierzchni słodkiej wody. Po wejściu do psa wchodzą do krwiobiegu i podróżują przez ciało. Ich głównymi celami są nerki i wątroba, ale wpływają również na inne części ciała. Bakterie mogą powodować niewydolność nerek i ostrą chorobę wątroby.

Infekcja: podkliniczna do potencjalnie śmiertelnej

Niektóre psy z leptospirozą nie wykazują żadnych objawów i uważa się, że mają infekcję podkliniczną. U niektórych rozwija się przewlekła infekcja. Inne psy wykazują łagodne objawy, które same znikają. Jeszcze inni doświadczają poważnych problemów, które wymagają natychmiastowej pomocy medycznej. Jeśli wystąpią objawy, zazwyczaj pojawiają się po okresie inkubacji trwającym od czterech do dwunastu dni.

Objawy wymienione poniżej mogą być spowodowane innymi chorobami oprócz leptospirozy. Jak zawsze właściciel zwierzęcia powinien zwracać uwagę na kondycję i zachowanie psa. Należy skonsultować się z weterynarzem, jeśli zwierzę ma poważne objawy choroby, liczne objawy lub łagodne, które nie ustępują.

Lekarz weterynarii omawia leptospirozę u psów

Możliwe objawy zakażenia Leptospira

Możliwe problemy u psów, które zachorowały na zakażenie Leptospira, są wymienione poniżej. Jest mało prawdopodobne, aby dany pies miał wszystkie objawy. Ponadto wszelkie objawy, które się rozwijają, mogą wskazywać na obecność innego zaburzenia. Wymagana jest diagnoza lekarza weterynarii.

Jeśli pies ma leptospirozę, na problemy, które się rozwiną i ich nasilenie, prawdopodobnie wpłynie serowar bakterii, sposób, w jaki układ odpornościowy psa reaguje na bakterię, oraz wcześniejsze zdrowie zwierzęcia.

Objawy zakażenia mogą obejmować:

• gorączka
• utrata apetytu
• wymioty
• biegunka
• odwodnienie
• pragnienie
• zwiększone oddawanie moczu
• tkliwość mięśni
• ból stawu
• niechęć do poruszania się (z powodu bólu mięśni, stawów lub nerek)
• depresja i letarg
• drżenie

W niektórych przypadkach pies może wykazywać dodatkowe objawy, takie jak:

• krew w moczu, stolcu, ślinie i wymiocinach
• krwotok z nosa
• małe czerwone plamy na dziąsłach lub skórze
• żółty odcień białek oczu i skóry (żółtaczka)
• gromadzenie się płynu w nogach, brzuchu lub klatce piersiowej
• trudności w oddychaniu

Niektóre wspólne zabiegi

Rozpoznanie leptospirozy jest na ogół potwierdzone różnymi badaniami krwi.Czasami wykonuje się również badanie moczu. Leczenie często obejmuje podawanie antybiotyków i, w razie potrzeby, płynów dożylnych lub podskórnych. Dożylne płyny są wprowadzane do żyły; płyny podskórne są wprowadzane pod skórę. Dodatkowe leki mogą być podawane choremu psu, takiemu jak ten, który kontroluje wymioty.

Ważne jest, aby rozpocząć leczenie zwierzęcia tak szybko, jak to możliwe, aby zwiększyć prawdopodobieństwo szczęśliwego wyniku. Leczenie antybiotykami jest często skuteczne, a psy często wychodzą z choroby. Poważne uszkodzenie nerek lub wątroby utrudnia jednak skuteczne leczenie. Niestety, mimo pomocy medycznej zdarzają się ofiary śmiertelne. Choroba zawsze musi być traktowana poważnie.

Zapobieganie leptospirozie u psów

Leptospira żyje w wilgotnych obszarach i jest najliczniejsza w cieplejszych porach roku. Środki zapobiegawcze mogą zmniejszyć ryzyko zakażenia psa przez bakterię.

• Nie pozwól psom pić stojącej wody, takiej jak woda w kałużach i stawach. Nie pozwól im także wejść do tych obszarów.
• Zatrzymać psy przed wejściem do rowów odwadniających.
• Jeśli zauważysz, że jeziora informują ludzi o skażeniu bakteryjnym, nie pozwól psom wejść do jeziora. Jeśli jeden typ bakterii może przetrwać i rozmnażać się tam, możliwe jest, że inni też mogą.
• Jasne ogrody przedmiotów, które mogą przyciągać dzikie zwierzęta, takie jak zwalone owoce i śmieci.
• Usuń lub załóż stosy drewna i rozrzedzone gęste zarośla, które mogą przyciągać szczury i myszy.
• Popraw odprowadzanie wody z obszarów ogrodu, które są stale wilgotne.
• Nie pozostawiaj wody w brodzikach dla dzieci lub brodzikach przez dłuższy czas.
• Staraj się utrzymywać silny układ odpornościowy psa, podając mu dobre jedzenie i odpowiednie ćwiczenia.
• Zbadaj zastosowanie szczepionki jako środka zapobiegawczego.

Szczepionki i szczepienia

W wielu obszarach szczepionka leptospirozy nie jest uważana za „rdzeniową” szczepionkę, czyli taką, która jest rutynowo podawana wszystkim psom. Jednak weterynarze często zalecają szczepienie psów w sytuacjach wysokiego ryzyka przeciwko leptospirozie. Do zwierząt tych należą ci, którzy mieszkają w gospodarstwach rolnych lub na obszarach wiejskich, ci, którzy są zabrani na polowania lub wycieczki campingowe, ci, którzy pływają w jeziorach lub mają dostęp do stawów i rowów melioracyjnych, oraz ci, którzy mieszkają na obszarach odwiedzanych przez dzikie zwierzęta. Niektórzy weterynarze twierdzą, że nawet psy, które przebywają w miastach, powinny być szczepione ze względu na możliwość zakażenia przez dzikie zwierzęta miejskie.

Wczesne wersje szczepionki leptospirozy powodowały wiele nieprzyjemnych reakcji u psów, ale najnowsze wersje wywołują mniej skutków ubocznych. Szczepionka musi być podawana co roku lub nawet częściej, aby zapewnić stałą ochronę.

Szczepienia są czasem kontrowersyjnym tematem. Każdy, kto zastanawia się, czy szczepienie leptospirozy jest wskazane dla psa, powinien porozmawiać z weterynarzem. Dobrze byłoby wiedzieć, które serotypy Leptospira są powszechne na danym obszarze, jaką ochronę serowarową zapewnia szczepionka i jakie są potencjalne skutki uboczne szczepienia.

Szczepienie Leptospiroza

Jeśli masz psa, czy jest on zaszczepiony przeciwko leptospirozie?

Choroba odzwierzęca

Zapobieganie i leczenie leptospirozy u psów jest ważne nie tylko ze względu na psa, ale także ze względu na ludzi. Leptospiroza jest chorobą odzwierzęcą, którą można przenosić ze zwierząt na ludzi.

W Ameryce Północnej osoba może złapać leptospirozę od psa lub innego zwierzęcia. Jest to jednak bardziej prawdopodobne u ludzi narażonych na kontakt z wieloma zarażonymi zwierzętami niż z właścicielem zwierzęcia. Przykładami osób o podwyższonym ryzyku rozwoju leptospirozy są weterynarze, rolnicy i pracownicy kanalizacyjni. Szansa, że właściciel psa złapie infekcję od swojego psa jest niska, choć nie jest równa zero. Ryzyko jest na tyle poważne, że ludzie powinni podjąć środki ostrożności (opisane poniżej), ponieważ dbają o swojego psa.

Ludzka leptospiroza

W Ameryce Północnej ludzka leptospiroza stanowi stosunkowo niewielki problem dla całej populacji, chociaż może nie dla osoby, która rozwija tę chorobę. Szacowana roczna częstość zgonów z powodu leptospirozy waha się od bardzo niskiej liczby w chłodniejszych szerokościach geograficznych Ameryki Północnej do niskiej liczby w cieplejszych szerokościach geograficznych.

Niestety, ta niska śmiertelność nie dotyczy osób mieszkających na obszarach tropikalnych. W rzeczywistości naukowcy uważają, że leptospiroza w niektórych krajach tropikalnych jest często błędnie rozpoznawana jako inne choroby i faktycznie staje się poważnym problemem. W tych krajach choroba występuje najczęściej na obszarach miejskich z nieodpowiednimi warunkami sanitarnymi i staje się bardziej obfita po intensywnych opadach deszczu i powodziach.

Jak zapobiegać przenoszeniu leptospirozy na ludzi przez mojego psa?

Podczas leczenia swojego psa na leptospirozę są rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo, że ty, twoja rodzina lub inni ludzie złapią chorobę. Są to dobre techniki do użycia w dowolnym momencie. Psy mogą nie wykazywać żadnych oznak, że są zakażone przez Leptospira, ale mogą uwalniać bakterie w moczu przez wiele miesięcy po początkowej infekcji.

• Oczyść mocz psa swoim roztworem antybakteryjnym, takim jak środek dezynfekujący lub mieszanina wybielacza i wody. Należy dokładnie przestrzegać instrukcji rozcieńczania produktu.
• Nosić rękawice, jeśli pracujesz w obszarze, który może być zanieczyszczony moczem zwierząt.
• Nie pozwól swojemu psu oddawać moczu w lub w pobliżu wody stojącej lub wolnej.
• Nie pozwalaj swojemu psu na badanie lub oddawanie moczu w ogrodach warzywnych.
• Zatrzymaj zwierzę przed wejściem do placów zabaw dla dzieci, w tym placów zabaw, piaskownic i brodzików.
• Często myj ręce.

Dzięki odpowiednim środkom ostrożności i leczeniu, ludzie mogą być chronieni przed infekcją Leptospira, a chore zwierzę może bardzo często odzyskać zdrowie i cieszyć się życiem.

Referencje

Leptospiroza u psów z podręcznika weterynaryjnego Merck

Informacje o leptospirozie z AVMA (American Veterinary Medical Association)

Canine Leptospirosis w Arizonie ze strony internetowej rządu hrabstwa Maricopa

Leptospiroza u ludzi z CDC (Centers for Disease Control and Prevention)

Pytania i Odpowiedzi

Odpowiedź:

Jest to pytanie, które należy zadać weterynarzowi psa. Przeczytałem, że długość czasu jest bardzo różna. Weterynarz najprawdopodobniej będzie chciał zbadać zwierzę, które okresowo dochodzi do siebie po chorobie i może chcieć monitorować psa przez jakiś czas po wyzdrowieniu. W okresie monitorowania weterynarz prawdopodobnie sprawdzi, czy pies nadal zrzuca bakterie. Dopóki weterynarz nie potwierdzi, że nie ma już bakterii, należy przestrzegać środków bezpieczeństwa w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się bakterii z zainfekowanego psa na innego psa lub osobę.