Przyczyny i leczenie lamli Hindlimb u psów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Skontaktuj się z autorem

Lameness w Hindlimb

W tym artykule omówiono kulawiznę na tylnych łapach psów. Poprzedni artykuł opublikowany tutaj omawia kulawiznę przednich kończyn u psów. Kulawizna kończyn tylnych jest w rzeczywistości znacznie częstszym problemem i stanowi około trzech czwartych przypadków kulawizny w moim szpitalu weterynaryjnym.

Wiele z tego, o czym mówiłem na początku części 1, dotyczących ran, infekcji skóry i problemów z paznokciami, dotyczy również kończyn tylnych. Należy przestrzegać tego samego systemu kontroli wzrokowej i omacywania struktur nóg. Szczepy mięśni w kończynach tylnych są bardzo powszechne i najczęściej znajdują się z tyłu uda lub mięśni łydek. Jeśli zostanie wykryty ból mięśni, należy przestrzegać systemu spoczynku nogi i oblodzenia obrażeń opisanych w tym artykule.

Przyczyny bólu kości są takie same dla kończyny tylnej jak kończyny przedniej. Najczęstsze miejsca dla guzów kości w tylnej nodze psa to koniec kości udowej (kość udowa) i wierzchołek kości piszczelowej (kość piszczelowa); tj. po obu stronach stawu kolanowego. Psy z bólem kości muszą być przedstawione lekarzowi weterynarii, ponieważ będą musiały zostać prześwietlone.

Ból stawu

Najczęstszą przyczyną bezwładności psa na tylnej nodze jest obecność bólu stawów. Podczas badania psa upewnij się, że zgiąłeś i rozciągnąłeś kostkę (lub staw skokowy), kolano (kolano) i biodra. Możesz być w stanie omacać obrzęk płynu na stawie skokowym i stawach kolanowych, jeśli są ranne.

Sztywność po odpoczynku zwykle wskazuje na ból stawów i możesz zauważyć, że pies „rozluźnia się” aktywnością. Zanieczyszczenie, które nasila się podczas ćwiczeń, zwykle wskazuje na ból tkanek miękkich (mięsień lub ścięgno).

Ból stawu skokowego i stawu kolanowego może być po raz pierwszy wskazany przez psa zmieniającego pozycję podczas siedzenia - patrz zdjęcie powyżej. Stopa jest często trzymana z boku lub noga może być przedłużona do przodu.

Osteochondroza jako przyczyna bólu stawów:

Osteochondroza to niepowodzenie rozwoju chrząstki stawowej, obserwowane u młodych psów w wieku od 4 do 12 miesięcy, u których rozwija się utykanie, które stopniowo pogarsza się w ciągu tygodni lub miesięcy. Zwykle dotyka stawu skokowego i kolana, pozostawiając obszar kości niezabezpieczony chrząstką, która pociera boleśnie, gdy pies porusza nogą. Jest to najczęściej spotykane u dużych i olbrzymich ras psów na złej jakości jedzeniu lub karmieniu dietą z niewłaściwymi ilościami wapnia i witaminy D. Wczesne rozpoznanie jest niezbędne, aby zapobiec rozwojowi choroby zwyrodnieniowej stawów.

Problemy w stawie skokowym

Z wyjątkiem osteochondrozy, większość problemów dotykających staw skokowy jest wynikiem poważnego urazu, takiego jak wypadek drogowy, a więc problem będzie zazwyczaj bardzo oczywisty. Złamania i zwichnięcia stawu są częste i prawie zawsze wymagają naprawy chirurgicznej.

Urazy stawu kolanowego

Najczęstszą przyczyną kulawizny u aktywnych psów jest pęknięcie więzadła krzyżowego czaszki (lub przedniej) (pęknięcie CCL / ACL). Więzadło krzyżowe jest odpowiedzialne za umożliwienie stawowi kolanowemu „zawiasu” bez niestabilności. Zapobiega zsuwaniu się kości piszczelowej do przodu, gdy ciężar jest kładziony na nogę. CCL jest zwykle rozdarty przez kombinację sił hamowania i skrętu, więc często jest to widoczne u psów, które uwielbiają gonić i pobierać.

Bez nienaruszonego CCL staw kolanowy staje się niestabilny, kości uderzają w kość powodującą ból, a bardzo często „wyspa” chrząstki w stawie, zwana łąkotką, jest ściskana i rozdarta między udem i goleniami. Psy z pęknięciem CCL zwykle stają się nagle bardzo kulawe, nie noszące ciężaru, a przy obrażeniach łąkotkowych może wystąpić słyszalne „kliknięcie” lub „stuknięcie”, gdy staw jest zgięty.

Chociaż w przeszłości pojawiły się pewne kontrowersje co do najlepszego leczenia pęknięcia CCL, nie ma wątpliwości, że psy z urazem robią znacznie lepiej po zabiegu chirurgicznym niż te leczone bez operacji chirurgicznej. Istnieje wiele technik naprawy CCL, lekarz weterynarii doradzi Ci w sprawie preferowanej przez siebie metody. Rehabilitacja pooperacyjna jest co najmniej tak samo ważna jak operacja i nie może być zaniedbana przez lekarza weterynarii.

Innym bardzo istotnym problemem w stawie kolanowym jest zwichnięcie rzepkilub „ślizgająca się rzepka”. Jest to problem najczęściej spotykany u małych ras psów, takich jak Terriery i Cavaliers, i przedstawia go jako „pomijanie”. Większość psów będzie chodzić normalnie przez większość czasu, ale czasami (w zależności od powagi problemu) podnosi jedną lub drugą kończynę tylną i przeskakuje na trzech nogach. Wielu właścicieli psów błędnie uważa, że jest to normalne dla ich psów, ale podobnie jak w przypadku większości problemów ze stawami, zapalenie stawów prawdopodobnie rozwija się u psów z tym problemem. Ponownie, istnieje kilka technik chirurgicznych, które mogą być wykorzystane do rozwiązania problemu. U psów z nadwagą z łagodnym zwichnięciem rzepki utrata masy ciała jest często wystarczająca, aby poradzić sobie z problemem.

Przyczyny bólu biodra u psów

Pierwszym z dwóch typowych problemów dotyczących stawu biodrowego jest Choroba Legg-Calve-Perthes. Widać to w młode teriery psyi zazwyczaj występuje u szczeniąt w wieku od 5 do 8 miesięcy. Przedłużenie biodra (rozciągnięcie nogi do tyłu) jest zwykle bardzo bolesne. Stan ten jest spowodowany brakiem karmienia naczyń krwionośnych rosnącą głową kości udowej. Głowa kości udowej stanowi część stawu biodrowego, a gdy zaczyna się rozkładać bez dopływu krwi, poruszenie stawu staje się bolesne, ponieważ każdy ruch powoduje drobne mikrozłamania kości. Operacja jest konieczna, aby usunąć uszkodzony kawałek kości; ostektomia głowy i szyi kości udowej skutecznie usuwa staw biodrowy, ale te małe psy radzą sobie bardzo dobrze po zabiegu i bardzo rzadko wykazują długotrwałą kulawiznę.

Dysplazja stawu biodrowego jest najczęstszym zaburzeniem stawu biodrowego i jest zwykle obserwowany u psów ras dużych, takich jak labrador i owczarek niemiecki. Warunkiem jest nieprawidłowy rozwój stawu biodrowego, pozwalający na ześlizgnięcie się głowy kości udowej ze stawu, powodując ból i uszkodzenie powierzchni stawu. Objawy są często obserwowane u młodych psów w wieku od 5 do 14 miesięcy, ale często ustępują, gdy pies osiągnie rozmiar dorosłego. Jednak nawet u psów, które wydają się zdrowe po tym okresie, choroba zwyrodnieniowa stawów rozwinie się w późniejszym okresie życia.

Istnieje kilka czynników związanych z rozwojem dysplazji stawu biodrowego. Pierwszą z nich jest genetyka, ponieważ rodzice z dysplazją stawów biodrowych znacznie częściej produkują szczenięta z tą chorobą. Z tego powodu, punktacja bioder Kluby Kennel wprowadziły schematy, aby uniknąć rozmnażania od dotkniętych rodziców. było to częściowo skuteczne w zmniejszeniu liczby przypadków.

Ważne jest dobre odżywianie; ponownie, ilość wapnia i witaminy D musi być prawidłowa i ważne jest, aby psy dużych ras nie rosły zbyt szybko, przez co nadmiernie obciążają niedojrzałe stawy. Wbrew temu, co twierdzą niektórzy ekscentryści, komercyjna karma dla szczeniąt dużych ras jest najlepszą dietą dla szczeniąt dużych ras. Kontrolowanie rodzaju i ilości ćwiczeń, które dostaje szczeniak, może również pomóc w zapobieganiu tej chorobie. Regularne umiarkowane ćwiczenia zamiast rzadkich wybuchów intensywnych ćwiczeń są najlepsze.

Zabiegi dla Leniwości w Psach

Chociaż niektóre z tych przyczyn kulawizny u psów mogą odnieść korzyść z leczenia chirurgicznego, wiele psów z urazami stawów może rozwinąć chorobę zwyrodnieniową stawów, sztywność i / lub długotrwałą kulawiznę. Zwierzęta te mogą korzystać z zabiegów medycznych, takich jak:

• suplementy glukozaminy i chondroityny, które są bardzo bezpieczne i zazwyczaj są pierwszą opcją, którą chciałbym realizować
• leki przeciwzapalne, ale tylko dla psów bez oznak problemów z nerkami
• opioidy, takie jak tramadol

Alternatywne metody leczenia, takie jak akupunktura, mogą mieć również miejsce w leczeniu zwierząt domowych z zapaleniem stawów, ale większość lekarzy weterynarii uważa je za uzupełniające typ tradycyjnych metod leczenia wymienionych powyżej, zamiast ich zastępowania.

Pytania i Odpowiedzi