Znowu zwierzak: czy ponownie wykorzystać skarby byłego zwierzaka

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:19

Kiedy nasza własna redaktorka Vetstreet, Kristen Seymour, straciła swoją ulubioną mieszankę Black Labrador, Yuki, schowała ulubiony piracki kołnierz szczeniaka dla potomności. Dopiero prawie pięć lat później udało jej się wyciągnąć uroczą rzecz i dopasować ją do swojego obecnego psa. „To było po prostu zbyt bolesne”, mówi. „Nadal trzymamy zawieszkę [Yuki] w specjalnym miejscu, w pobliżu naszego ganku.” Seymour nie jest sam. Gdy stracimy zwierzę domowe, wielu z nas zmaga się z tym, czy schować ulubione przedmioty jako pamiątki, zmienić ich przeznaczenie na przyszłe zwierzęta lub przekazać wszystko i zacząć od nowa. Według Certified Compassion Fatigue Educator, dr Carrie La Jeunesse, DVM, CT, która pomaga ludziom radzić sobie z żałobą, nie ma właściwego lub złego sposobu radzenia sobie z procesem żałoby. Oba podejścia żałobne - trzymanie się tych przypomnień lub wypuszczanie - mogą być uzdrawiające. „To własna decyzja właścicieli”, wyjaśnia. „Doświadczenie każdej osoby jest wyjątkowe”.

Owszem, właściciele zwierząt domowych wydają się znajdować swoje własne sposoby na przejście po utracie adorowanych towarzyszy. Te mechanizmy radzenia sobie mogą obejmować takie same nazwy dla nowego zwierzęcia, aby trzymać jedną specjalną zabawkę na boku jako przypomnienie.

Nazwisko

Ponowne użycie tego samego zwierzaka jest częstsze niż można by sobie wyobrazić, a powody tego są niezliczone. „Dla niektórych to uhonorowanie pierwszego zwierzaka o tej nazwie” - mówi dr La Jeunesse. „Niektórzy mogą lubić to imię. Niektórzy uważają, że to dziwna praktyka.”

Tak jak ludzie szanują poprzednie pokolenia, nazywając dziecko „Junior” lub „III”, niektórzy właściciele zwierząt przyjmują imiona zwierząt domowych. Kiedy dorastał Bill Monro z Los Angeles, jego dziadkowie, Peggy i George Monro, nazwali kilka kolejnych Shih Tzus „Me Too”. „Technicznie rzecz biorąc, byli to Me Too, potem Me Too 2 itd.” - wspomina. „I nie dostali dla nich wszystkich nowych rzeczy dla psów. Byli sentymentalni wobec posiadania Shih Tzu o imieniu Me Too, ale [mniej] o osobach.”

Czasami rytuał złożony z wielu zwierząt domowych staje się również nawykiem w dalszej rodzinie. Piętnaście lat po śmierci jej psa z dzieciństwa, Jennifer Showell-Hartogs z Wirginii nazwała swojego szczeniaka, George'a, po niej (także kobietą). Nie była sama, wybierając wielokrotnie to samo imię. „Moi dziadkowie i siostra wymieniali kolejne zwierzęta domowe o tej samej nazwie”, mówi. „Dwa koty o imieniu Thomas i trzy lub cztery ryby o imieniu Tishy”.

Dearly Departed

Przedwczesne odejście zwierzęcia może również wywołać honorowe nazewnictwo. Rosibel Mejia w Miami miała mieszankę Border Collie-Labrador o imieniu Camila, która tragicznie zmarła zaledwie kilka tygodni po jej przybyciu. Mejia miała na myśli pierwszego psa, kiedy dostała następnego szczeniaka. „Naprawdę ją kochaliśmy i opłakiwaliśmy” - mówi. „Zmieniliśmy więc nazwę na tyle, by uhonorować Camilę, ale także zachować indywidualność naszego [nowego psa], Mily”.

Ta strategia może okazać się dość pocieszająca. Kiedy Richard Taber z Brooklynu miał 12 lat w Kalifornii, miał perkalowego kota o imieniu Patches (ewentualnie Patches 1), który zaszedł w ciążę. Dwa tygodnie po porodzie uderzyła katastrofa i wszystkie kocięta, ale jeden umarł. „Poprawki 1 opuściły następnego dnia, nigdy nie wracać.Nazwaliśmy jedynego ocalałego, samotnego perkalu miotu, Patches 2, po matce.”