Pet Talk: Choroba krążka międzykręgowego u psów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:19

Amortyzacja wstrząsów między naszymi kośćmi jest niezbędna do wykonywania normalnych czynności fizycznych. Podobnie jak ludzie, psy mogą zranić swoje kości i stawy, co sprawia, że codzienna mobilność stanowi wyzwanie. W chorobie krążka międzykręgowego (IVDD) krążki międzykręgowe lub poduszki między kośćmi kręgosłupa mogą ulegać degeneracji w wyniku urazu lub wieku psów.

Krążki międzykręgowe są tkanką chrzęstną między kośćmi kręgosłupa lub kręgami, które działają jako amortyzatory podczas ruchu. Pogorszenie jakości tarcz powoduje, że stają się one kruche i słabe, więc siły normalne przyłożone podczas ruchu nie mogą być skutecznie amortyzowane. Prowadzi to często do zdeformowanych lub pękniętych dysków, które mogą naciskać na rdzeń kręgowy nad nimi, co prowadzi do oznak, które sięgają od bólu szyi lub pleców do całkowitego paraliżu kończyn.

Canine IVDD występuje w dwóch głównych kategoriach: typ I i typ II. W chorobie typu I wewnętrzna część dysku jest zwapniona lub utwardzona. Dzieje się to szybko i pozostawia dysk kruche i bardziej podatny na pękanie. Typ II rozwija się powoli, a dyski stają się z czasem twardniejące i włókniste, ostatecznie wypychając się i wywierając nacisk na rdzeń kręgowy.

Chociaż oba typy IVDD są spowodowane degeneracją krążków, psy mogą być bardziej narażone na jeden typ IVDD niż na drugi. Dr Beth Boudreau, profesor kliniczny w Texas A&M College of Veterinary Medicine & Biomedical Sciences, wyjaśniła, jakie rasy psów są bardziej narażone na tę chorobę. „W przypadku choroby dyskowej typu I rasa odgrywa dużą rolę” - powiedziała.

„Psy chondrodystroficzne, które są psami, które mają różnice genetyczne powodujące zaburzenia szkieletowe, są bardziej narażone na IVDD niż inne rasy, ponieważ ich dyski mogą ulegać bardzo wczesnej degeneracji. Istnieje wiele ras chondrodystroficznych, w tym jamnik, buldog francuski, corgi, beagle, basset hound i pudel miniaturowy. W przypadku choroby dyskowej typu II może to mieć wpływ na każdą rasę psów. Ze względu na wolniejszą naturę rozwoju choroby dyskowej typu II, psy z tym problemem wydają się być starsze niż te z chorobą dyskową typu I.”

Jeśli pies wykazuje niechęć do skoku, ma ból lub osłabienie w tylnych nogach, krzyczy z bólu lub wykazuje zmniejszony apetyt i poziom aktywności, należy rozważyć zabranie ich do lekarza weterynarii na badanie. Diagnoza dla IVDD zaczyna się od kompletnego badania neurologicznego przez lekarza weterynarii i możliwych zdjęć rentgenowskich, ale jest potwierdzona MRI lub innym zaawansowanym obrazowaniem.

Jeśli zdiagnozowano IVDD, twój pies nie będzie musiał znosić bólu do końca życia. Istnieją dwa główne rodzaje leczenia dostępne dla IVDD: postępowanie medyczne i chirurgiczne.

„Postępowanie medyczne obejmuje radzenie sobie z bólem związanym z chorobą krążka, a także z okresem ścisłego odpoczynku, aby dać rozciągniętemu lub zerwanemu czasowi dysku samouzdrowienie” - powiedział Boudreau. „Jest to najbardziej odpowiednie dla pacjentów mniej dotkniętych chorobą, zwłaszcza tych, którzy po raz pierwszy mają objawy. Alternatywnie można wykonać zabieg chirurgiczny w celu usunięcia nieprawidłowego materiału dysku, który wkracza w rdzeń kręgowy. Ta opcja leczenia jest zalecana dla pacjentów, którzy są bardziej dotknięci chorobą lub dla psów, które nie poprawiają się pod względem zarządzania medycznego.”

Chociaż IVDD można kontrolować u psów, profilaktyka jest najlepszym sposobem na utrzymanie zwierzęcia bezbolesnego nawet u ras, które są bardziej narażone na zwyrodnienie dysku. Karmienie Fido zrównoważoną dietą i pomaganie mu w utrzymaniu zdrowej wagi może zmniejszyć stres na szyi i kręgosłupie. Jeśli twój pies ma tendencję do ciągnięcia smyczy podczas spaceru, zainwestuj w uprząż, aby złagodzić jeszcze większy nacisk na szyję. Trzymanie kroków obok łóżka lub kanapy może również uniemożliwić twojemu psu skakanie i uraz. Te proste kroki są świetnym sposobem na bezpieczne i zdrowe zwierzę.