Zapach emocji

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Pamiętam, jak słuchałem wykładu psychologa klinicznego o tym, jak wyleczyć strach przed psami (technicznie zwany cynofobią). W następnym okresie pytań osoba z publiczności zapytała: „Czy nie traktuje się lęku przed psami skomplikowanego przez reakcję fobii na psy? Rozumiem, że psy mogą „czuć strach” na osobie, a zapach wywołuje u psa agresywną reakcję. Gdyby tak było, fobia jednostki byłaby wzmocniona, ponieważ ich straszny zapach wywołałby wrogie reakcje u każdego napotkanego psa.”

Psycholog odpowiedział, zauważając, że często słyszała o psach wykrywających i reagujących na zapach emocjonalny wytwarzany przez ludzi, nie wiedziała jednak o żadnych bezpośrednich danych. O ile mogła powiedzieć, może to być popularny mit.

Istnieje wiele dowodów sugerujących, że psy są dobre w czytaniu ludzkich emocji. Na przykład psy mogą czytać mimikę ludzi. Badania wykazały, że reagują one inaczej na szczęśliwy wyraz twarzy niż na zły, nie tylko od żywych ludzi, ale także od zdjęć. Psy nie czytają po prostu tych wyrazów twarzy, ale reagują, zmieniając swoje reakcje na jednostki i rzeczy w ich otoczeniu w oparciu o te wyrażenia. W ten sposób gniewne spojrzenie, które ich właściciel kieruje do kogoś, spowoduje, że pies w przyszłości uniknie tej osoby.

Istnieją również dowody na to, że psy mogą czytać nasz ton głosu i wydobyć z tego nasz stan emocjonalny. Jeśli na przykład ich właściciel patrzy na coś i mówi coś w stylu: „Wow! To jest naprawdę miłe!”W szczęśliwym tonie głosu pies jest bardziej skłonny do tego.

Wszystkie te badania skupiały się jednak na rozpoznaniu przez psa wizualnych i słuchowych sygnałów emocji przekazywanych przez ludzi; wkład doskonałej zdolności psa do rozpoznawania zapachu był ledwo badany w tym zakresie. To ma sens, aby myśleć, że stan emocjonalny danej osoby może zmienić sposób, w jaki mogą czuć zapach psa. To dlatego, że nasze emocje mogą wywoływać feromony, które są biologicznymi substancjami chemicznymi, które zmieniają skład płynów ustrojowych - takich jak nasz pot, który następnie odparowuje do powietrza wokół nas. W istocie poruszamy się w zlokalizowanej chmurze zapachów, która zawiera informacje o emocjach, których obecnie doświadczamy.

Było jedno, nieco dziwne, badanie, które sugeruje, że psy przetwarzają i rozpoznają niektóre zapachy emocjonalne. Badanie to zostało przeprowadzone przez zespół naukowców pod kierownictwem Marcello Siniscalchi z Uniwersytetu Bari „Aldo Moro” w Valenzano we Włoszech. W tym badaniu psy otrzymały małą fiolkę, która uwalniała niewielkie ilości zapachu chemicznego. Fiolka była na tyle mała, że gdyby pies chciał ją obwąchać, mógł użyć tylko jednego nozdrza naraz. Niektóre z badanych zapachów były neutralne (takie jak zapach cytryny), podczas gdy inne były pozytywne (pocisk psa), jednak jedna z fiolek zawierała adrenalinę, hormon stresu obecny w feromonach, gdy jednostka cierpi z powodu strachu lub lęku.Naukowcy odkryli, że psy znacznie częściej używają prawego nozdrza, gdy wąchają adrenalinę. Wiem, że niektórzy czytelnicy myślą teraz: „Co z tego? jest to ważne odkrycie z dwóch powodów: po pierwsze, psy reagują inaczej, kiedy wąchanie adrenaliny pokazuje, że psy mogą rozpoznać zapach hormonu stresu. Drugim powodem, dla którego to szczególne zachowanie ma sens, jest to, że prawe nozdrze prowadzą bezpośrednio do prawej półkuli mózgu, która jest uważana za bardziej wyspecjalizowaną w przetwarzaniu bodźców emocjonalnych niż lewa półkula mózgu.

Pytanie o to, czy psy mogą wyczuwać pozytywne i negatywne stany emocjonalne, a zwłaszcza o to, jak psy mogą zachowywać się w odpowiedzi na takie zapachy, zostało ostatnio poruszone przez inny włoski zespół badawczy, na którego czele stoi neurobiolog Biagio D'Aniello z University of Naples Federico II.”Wyniki opublikowano w czasopiśmie Animal Cognition. Naukowcy twierdzą, że ich badanie „zostało zaprojektowane w celu zbadania nowej perspektywy, a mianowicie przeniesienia stanów emocjonalnych z ludzi na psy poprzez zapachy ludzkiego ciała wytwarzane podczas szczęścia i strachu”. Byli również bardzo zaniepokojeni testowaniem popularnego poglądu, że jeśli psy pachną strach przed osobą może wywołać agresywną reakcję psa na przerażającą osobę.

Poruszamy się w zlokalizowanej chmurze zapachów, która zawiera informacje o emocjach, których obecnie doświadczamy.

Pierwszy krok w tym badaniu polega na zebraniu bodźców zapachowych. „Dawcy zapachów” pochodzili z laboratorium w Lizbonie. Wiele osób otrzymało 25-minutowy film, którego celem jest wywołanie stanów emocjonalnych, zarówno strachu, jak i szczęścia. Próbki potu zbierano następnie na poduszkach, umieszczano w zapieczętowanych paczkach, zamrażano i wracano do laboratorium behawioralnego w Neapolu.

Badaniami objęto próbkę 40 Labradorów i Golden Retrieverów wyposażonych w mobilne monitory tętna. Każdy pies został umieszczony w małym pokoju ze swoim właścicielem i nieznajomym (który nie był jednym z dawców zapachów). Zarówno właściciel psa, jak i nieznajomy siedzieli czytając czasopisma i nie wchodzili w interakcje z psem. W międzyczasie aparat został użyty do rozproszenia zapachów z „szczęśliwego potu” lub „strasznego potu”, podczas gdy w warunkach kontrolnych nie wydano zapachu.

Zachowania psów i reakcje fizjologiczne uległy zmianie w wyniku ich ekspozycji na emocjonalnie zabarwione zapachy potu. Psy, które były narażone na zapachy związane ze strachem, wykazywały więcej behawioralnych oznak stresu niż te narażone na szczęśliwy lub neutralny zapach. Te psy zdawały się również szukać pewności poprzez kontakt ze swoimi właścicielami. Ponadto, gdy zapach strachu był w pomieszczeniu, tętno psów było znacznie wyższe niż w warunkach szczęśliwych lub neutralnych.

Jednakże, podczas gdy psy wyraźnie reagowały emocjonalnie na zapach strachu, ich reakcja zdawała się odzwierciedlać emocje, które wykrywali, ponieważ sami działali w straszliwy sposób. Nie było dowodów na agresję wobec właściciela, nieznajomego lub aparatu dozującego zapach.

Psy zdawały się również rozpoznawać zapach związany z radosnym uczuciem. Ekspozycja na ten zapach nie powodowała oznak stresu ani podwyższonego tętna, ale raczej psy wykazywały teraz większe zainteresowanie i podejście do nieznajomego.

W jednym z wywiadów D'Aniello podsumował wyniki, mówiąc: „W ten sposób nasze dane, wspierając zdolność psa do postrzegania ludzkich chemo-komunikatów emocjonalnych, nie dowodzą, że wywołują one atak”. Co do sugestii, że ktoś, kto boi się psów jest bardziej prawdopodobne, że otrzyma wrogie reakcje, gdy spotka się z psami, zasugerował: „Kiedy ludzie boją się psów, przyjmują również niezwykłe postawy i patrzą psu w oczy. To zachowanie może być interpretowane przez psa jako zagrożenie.”

Dolna linia? Wydaje się, że psy są w stanie wyczuć stan emocjonalny człowieka i spojrzeć na swoich właścicieli, aby modelować ich reakcję. Co do tych, którzy boją się psów? Sam zapach twojego strachu raczej nie wywoła odpowiedzi, chociaż twoje niezwykłe zachowanie wywołane strachem może sprawić, że pies poczuje się niekomfortowo.