Logo pl.horseperiodical.com

Oznaki Addisonian Crisis in Dogs

Spisu treści:

Oznaki Addisonian Crisis in Dogs
Oznaki Addisonian Crisis in Dogs

Wideo: Oznaki Addisonian Crisis in Dogs

Wideo: Oznaki Addisonian Crisis in Dogs
Wideo: Deutsch lernen (B1): Ganzer Film auf Deutsch - "Nicos Weg" | Deutsch lernen mit Videos | Untertitel - YouTube 2024, Marsz
Anonim
Image
Image

Problemy nadnerczy u psów

Być może nigdy nie zwracałeś zbytniej uwagi na nadnercza twojego psa, dopóki nie zaczną powodować kłopotów z psem, co sprawi, że poczują się pod pogodą i nieszczęśliwi.

U ludzi i psów nadnercza (znane także jako nadnercza, ponieważ siedzą na szczycie nerek) są odpowiedzialne za wiele ważnych funkcji niezbędnych do życia. W szczególności nadnercza produkują aldosteron mineralokortykoidowy, który pomaga regulować ciśnienie krwi i elektrolity (sól, potas, chlorek) i glikokortykoid kortyzol który jest uwalniany w okresach stresu iw odpowiedzi na epizody niskiego poziomu cukru we krwi.

Podczas pracy dobrze, nadnercza psa zapewniają, że wszystko działa płynnie. Gdy nadnercza przestają działać tak dobrze, jak powinny, może powstać zbyt mało hormonu nadnerczy, co prowadzi do stanu chorobowego znanego jako choroba Addisona, znanego również jako niedoczynność kory nadnerczy.

Przyczyna, dla której nadnercza mogą przestać działać tak, jak powinny, może wynikać z kilku czynników:

  • Stany autoimmunologiczne (układ immunologiczny omyłkowo niszczy niektóre z własnych tkanek nadnerczy)
  • Infekcje
  • Pewne formy raka
  • Nagłe odstawienie steroidów (stąd, dlaczego tak ważne jest odstawienie psów od prednizonu)

Gdy nadnercza zostaną uszkodzone, może wystąpić kaskadowy łańcuch zdarzeń, które mogą prowadzić do kilku objawów. Objawy te często nie są łatwo rozpoznawane, dopóki nie pogorszą się z czasem i nie doprowadzą do kryzysu znanego jako Addisonian.

Czy wiedziałeś?

Niektóre rasy psów pochodzące z regionu Pacyfiku, takie jak Akita i Shiba Inu, mają naturalnie podwyższony poziom potasu. Te psy mogą fałszywie wykazywać objawy, które mogą sugerować Addisona. Jednak po przetestowaniu testu stymulacji ACTH psy te nie wykazują pozytywnego wyniku na chorobę Addisona.

Addison's Disease: „The Great Pretender”

W dziedzinie medycyny termin patognomoniczny jest używany do opisania objawu, który jest specyficznie charakterystyczny dla danej choroby lub stanu. Na przykład wśród ludzi ostry ból migrujący do prawej dolnej ćwiartki brzucha jest często patognomoniczny dla zapalenia wyrostka robaczkowego.

Jeśli chodzi o chorobę Addisona, choroba ta często nie wywołuje objawów patognomonicznych. Wiadomo, że choroba Addisona u ludzi i psów powoduje mgliste objawy, które mogą naśladować objawy kliniczne związane z kilkoma innymi chorobami, i jest odpowiednio nazywane „wielkim pretendentem”.

Objawy u psów cierpiących na chorobę Addisona obejmują:

  • Utrata masy ciała
  • Letarg
  • Utrata apetytu
  • Przerywane wymioty i biegunka
  • Drżący
  • Zwiększone picie i zwiększone oddawanie moczu
  • Epizody słabości

Z powodu niejasnych symptomów i faktu, że istnieje kilka innych częstych zaburzeń powodujących te objawy, wielu weterynarzy nie zdiagnozuje szybko choroby Addisona u psów, zakładając, że jest to coś bardziej powszechnego.

Psy cierpiące na chorobę Addisona są często błędnie diagnozowane jako cierpiące na choroby zapalne jelit, krwotoczne zapalenie żołądka i jelit, zapalenie trzustki oraz ostrą lub przewlekłą niewydolność nerek. Prowadzi to do tego, że właściciele psów wydają dużo pieniędzy na niewłaściwe testy diagnostyczne i zabiegi, a jednocześnie tracą cenny czas.

Reklamacje właściciela z procentem na podstawie częstotliwości

Objaw Występuje
Utrata apetytu 77%
Wymioty 68%
Letarg 64%
Słabość 38%
Utrata masy ciała 23%
Biegunka 22%
Drżący 21%
Zwiększone picie 15%
Choroba woskowa / odchudzająca 10%
Wrażliwy brzuch 9%

Źródło: Feldman EC i Nelson RW Canine and Feline Endocrinology and Reproduction. Philadelphia WB Saunders 1987

Image
Image

Oznaki Addisonian Crisis in Dogs

Objawy choroby Addisona u psów wydają się być mgliste, narastają i zanikają, i postępują powoli; są często ignorowane, dopóki nie nastąpi stresujące wydarzenie (takie jak wejście na pokład psa w hodowli lub ruch), co spowoduje, że choroba w końcu „dojdzie do głowy”.

W tym punkcie przełamania objawy postępują i stają się znacznie gorsze, co prowadzi do tzw. Kryzysu Addisona lub ostrej niewydolności nadnerczy. Oznaki kryzysu Addisonian są zwykle widoczne i często prowadzą do nagłej wizyty weterynarza lub wyjazdu do szpitala ratunkowego. Zazwyczaj dotknięte psy rozwiną następujące objawy:

Utrata apetytu

Dotknięte psy odmówią jedzenia. Ten brak apetytu może mieć miejsce godziny lub dni przed upływem czasu, a właściciele psów proszą o interwencję weterynaryjną.

Ciężkie wymioty i biegunka

U psów cierpiących na kryzys Addisonian może rozwinąć się silny ból brzucha wraz z wymiotami i biegunką. Psy mogą wymiotować kilka razy. Wymioty były obserwowane u 68 procent właścicieli psów, gdy ich psy rozwinęły kryzys, zgodnie z powyższym wykresem Feldmana i Nelsona, o którym mowa powyżej.

Biegunka może być również ciężka u psów z jasnoczerwoną, świeżą krwią w psim stolcu (hematochezia) lub trawioną krwią w stolcu (melena), zazwyczaj przedstawiającą ciemną, smolistą biegunkę.

Odwodnienie (utrata płynów)

Gdy nadnercza psa przestaną działać tak jak powinny, wystąpi niedobór aldosteronu, który, jak widzieliśmy wcześniej, jest odpowiedzialny za utrzymanie elektrolitów psa w ryzach.

Przy mniejszej ilości aldosteronu organizm wydala duże ilości sodu, a potas zostaje zatrzymany. Psy dotknięte chorobą rozwijają niskie stężenie sodu (hiponatremia) i wysokie stężenie potasu (hiperkaliemia). Gdy zbyt dużo sodu zostaje utracone, a pies bardzo wymiotuje i ma biegunkę, pies staje się odwodniony.

Odwodnienie może być rozpoznane u psów poprzez podniesienie skóry nad szyją i / lub ramionami. U dobrze nawodnionych psów skóra szybko odskoczy; u odwodnionego psa zejście na dół będzie powolne lub nawet gorsze pozostanie zniesione. Odwodnione psy mogą również rozwinąć zapadnięte oczy.

Głęboka słabość mięśni

Potas odgrywa dużą rolę w prawidłowym funkcjonowaniu wielu mięśni, w tym mięśni szkieletowych i mięśni serca. Gdy poziom potasu zostanie obniżony, może to prowadzić do zahamowania aktywności elektrycznej mięśni, co powoduje skurcze mięśni i osłabienie mięśni.

Drżący

Trzęsienie jest objawem zgłaszanym przez niektórych właścicieli psów, którzy doświadczyli kryzysu Addisonian u swoich psów. Pies może się trząść, jakby był zimny. Potrząsanie może być spowodowane niskim poziomem glukozy we krwi.

Wolne tętno

Powolne tętno, znane medycznie jako bradykardia, jest objawem związanym z kryzysem addisonowskim u psów i wynika ze zwiększonego poziomu potasu. Prawidłowe poziomy potasu są ważne dla utrzymania zdrowego rytmu serca. Gdy poziom potasu wzrośnie do niebezpiecznego poziomu, aktywność elektryczna mięśni serca może być poważnie naruszona i może prowadzić do powolnego, słabego lub nieregularnego tętna, a nawet zatrzymania akcji serca.

Niskie ciśnienie krwi

Sód odgrywa ważną rolę w utrzymywaniu prawidłowego ciśnienia krwi. U pacjentów z niższym stężeniem sodu u psów może wystąpić niskie ciśnienie krwi z powodu zaniku sodu w nerkach i zatrzymania potasu.

Ponieważ dobre krążenie pozwala bogatej w tlen krwi dotrzeć do tkanek psa, gdy pies rozwija niskie ciśnienie krwi, dziąsła mogą stać się blade, co sygnalizuje sytuację awaryjną.

Niski poziom cukru we krwi

Kortyzol odgrywa rolę w regulacji poziomu cukru we krwi; u psa cierpiącego na chorobę Addisona stężenie glukozy we krwi może być zbyt niskie. Może to spowodować kaskadowy łańcuch zdarzeń. W nietypowym niedoczynności kory nadnerczy u psów może wystąpić osłabienie, a nawet drgawki w wyniku niskiego poziomu glukozy.

Zawalić się

W wyniku osłabienia mięśni i potencjalnych zawrotów głowy, które mogą mieć miejsce podczas kryzysu nadnerczowego, psy mogą się potknąć, zatoczyć i wyglądać na zmieszanego. Powolne, nieskoordynowane ruchy mogą również powodować, a dalsze komplikacje wpływające na całe ciało mogą spowodować, że pies w końcu upadnie.

Wstrząs hipowolemiczny

Spadek poziomu sodu w organizmie może prowadzić do wyniszczającego wstrząsu hipowolemicznego. Wstrząs hipowolemiczny oznacza, że płyny w ciele psa spadają, zmniejszając ogólną objętość krwi psa.

Image
Image

Leczenie awaryjne kryzysów Addisonian w psach

Jeśli twój pies kiedykolwiek przejawia objawy kryzysu Addisonian, natychmiast zobacz swojego weterynarza. Nieleczony, ten stan może szybko stać się śmiertelny. Po prezentacji lekarz weterynarii będzie pracował nad leczeniem wstrząsu hipowolemicznego i innych objawów choroby tak szybko, jak to możliwe. Podstawowym celem jest leczenie wstrząsu, a leczenie zazwyczaj ma pierwszeństwo przed wykonaniem testu stymulacji ACTH w celu potwierdzenia diagnozy leżącej u podstaw choroby Addisona.

  • Leczenie obejmuje przede wszystkim terapię płynową, aby skorygować odwodnienie psa i niski poziom sodu i wysokiego potasu.
  • Terapia glikokortykosteroidami obejmuje często dożylne podawanie deksametazonu fosforanu sodu, a gdy pies jest stabilny, właściciele psów mogą podawać steroidy doustnie.
  • Terapia mineralokortykoidami może obejmować podawanie octanu fludrokortyzonu (Florinef). Inną opcją leczenia jest piwalan dezoksykortykosteronu (DOCP), znany również jako Percorten, podawany podskórnie lub domięśniowo co 21 do 28 dni.
  • Rutynowe kontrole poziomu elektrolitów u psa należy zaplanować tak, aby monitorować wszelkie zmiany elektrolitów, które mogą sugerować zmiany w terapii.

Terapia choroby Addisona u psów jest długotrwała, co oznacza, że do końca życia psa. Chociaż choroba Addisona wraz z kryzysem Addisona u psów może być bardzo przerażająca, dobrą wiadomością jest to, że gdy pies się ustabilizuje, rokowanie może być dobre do doskonałego. Zależy to również od przestrzegania przez właściciela psa i edukacji oraz chęci stosowania zalecanej terapii, wyjaśnia lekarz weterynarii dr Marie E. Kerl, weterynarz z certyfikatem zarządu specjalizujący się w medycynie wewnętrznej.

Referencje

  • Feldman EC i Nelson RW Canine and Feline Endocrinology and Reproduction. Philadelphia WB Saunders 1987
  • Partner weterynaryjny: choroba Addisona (hipoadrenokortycyzm)
  • Podręcznik weterynaryjnej medycyny wewnętrznej, Stephen J. Ettinger, DVM, DACVIM, Edward C. Feldman, DVM, DACVIM i Etienne Cote, DVM, DACVIM

Zalecana: