Soft Rock To Reggae - Psy pokazane z muzycznym smakiem

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Wpadłem do biura mojego kolegi, żeby odebrać książkę, którą chciała, żebym przeczytał. Jej biuro różniło się od większości innych na uniwersytecie, ponieważ miała zabytkowe dębowe biurko zamiast nowocześniejszego uniwersyteckiego problemu i nalegała na miękkie oświetlenie wolframowe zamiast na wbudowane lampy fluorescencyjne. Jednak najbardziej charakterystyczną cechą jej biura był fakt, że muzyka ciągle grała na niskim poziomie głośności z dwóch kompaktowych głośników na półce. Twierdziła, że muzyka pomogła złagodzić stres związany z nauczaniem dużych klas i prowadzeniem aktywnego laboratorium badawczego. Najczęściej muzyka była klasyczna (miała zamiłowanie do Vivaldiego i Telemanna), ale czasami zawierała miękki rock, taki jak Air Supply lub Phil Collins. Dziś jednak muzyka była rodzajem reggae.

Zachichotałem, kiedy usiadłem i powiedziałem: „Nigdy nie mogłem zrozumieć twojego gustu w muzyce. Nie sądziłbym, że reggae pasuje do kategorii relaksujących melodii”.

Uśmiechnęła się i odpowiedziała: „Zazwyczaj nie, ale w muzyce ważna jest różnorodność. Jeśli słuchasz tylko jednego gatunku, staje się nudny i nie ma już efektu relaksującego. Odkryłem więc, że musisz zmieniać rzeczy od czasu do czasu.”

„Cóż, myślę, że teraz rozumiem cię trochę lepiej”, powiedziałem, „wierzę, że nie jesteś po prostu profesorem, ale jesteś reinkarnacją psa. Przynajmniej są nowe badania, które sugerują, że ty i psy dzielicie te same muzyczne gusta.”

Przechyliła głowę na bok w taki sam sposób, w jaki robi to mój szczeniak, gdy próbuje zrozumieć, co mówię, i powiedział po prostu: „Wyjaśnij!”.

Rodzaj muzyki, której słuchały psy. Najwyraźniej muzyka heavy metalowa nie jest ich sprawą, ponieważ psy stały się dość nerwowe i niespokojne i zaczęły szczekać, gdy były grane. Natomiast muzyka klasyczna wydawała się mieć najbardziej uspokajający wpływ na psy. Podczas słuchania ich poziom szczekania był znacznie zmniejszony, a psy często kładły się i układały na miejscu. Wells podsumowała swoje odkrycia, mówiąc: „Dobrze wiadomo, że muzyka może wpływać na nasze nastroje. Muzyka klasyczna, na przykład, może pomóc w zmniejszeniu poziomu stresu, podczas gdy muzyka grunge może promować wrogość, smutek, napięcie i zmęczenie. Obecnie uważa się, że psy mogą być tak samo rozróżniające jak ludzie, jeśli chodzi o preferencje muzyczne.”

Bazując na tych danych, można by pomyśleć, że schroniska dla psów będą teraz cały czas leciały do muzyki klasycznej. Problem polega na tym, że badania wykazały również, że choć muzyka klasyczna relaksuje psy, efekty są dość krótkotrwałe i po kilku dniach lub tygodniu wydaje się, że nie mają już większego wpływu. Zespół naukowców z Uniwersytetu w Glasgow i szkockiego SPCA postanowił dalej zbadać tę kwestię. Ich raport badawczy został niedawno opublikowany w czasopiśmie Physiology and Behavior.

Badacze przetestowali 38 psów trzymanych w schronisku dla zwierząt. Liczba pomiarów wykonanych na każdym psie była dość obszerna. Oprócz monitorowania zachowania każdego psa podczas ekspozycji na różne rodzaje muzyki, naukowcy przypięli również monitory tętna na każdym z psów, aby zmierzyć zmienność rytmu serca (co jest ogólnie rozumiane jako miara stresu, który jednostka czuje). Ponadto pobierano regularne próbki moczu w celu zmierzenia ilości hormonów stresu wytwarzanych przez każdego psa. Przez sześć godzin każdego dnia psy były wystawiane na szerszą gamę stylów muzycznych niż te, które były używane w poprzednich badaniach. Psy słuchały nie tylko muzyki klasycznej, ale także soft rocka, Motown, popu i reggae. Główną różnicą między tym a poprzednimi badaniami jest to, że psy były codziennie narażone na inny styl muzyczny.

Być może najbardziej znaczącym odkryciem było to, że jakikolwiek rodzaj muzyki wydaje się mieć na psach coś odprężającego (pamiętajcie, że w tym badaniu nie zastosowano ciężkiego metalu ani hard rocka, ponieważ poprzednie prace pokazały, że te dźwięki naprawdę poruszają psy). Zachowawczo psy spędzały więcej czasu leżąc lub spokojnie stojąc, niż chodząc, gdy muzyka była włączona. Nie było żadnego wpływu na ilość szczekania podczas muzyki, jednak psy szczekały znacznie bardziej natychmiast po wyłączeniu muzyki, jakby narzekały na jej brak.

Kiedy naukowcy przyjrzeli się miarom zmienności rytmu serca, chociaż wszystkie formy muzyki zmniejszyły poziom stresu u psów, największe zmniejszenie naprężeń stwierdzono w przypadku miękkiego rocka i reggae. Jednym z najważniejszych odkryć było to, że obracając się przez różne rodzaje muzyki w ciągu pięciu dni, odkryli, że efekty redukcji stresu nie znikają z czasem, tak jak to miało miejsce w przypadku jednej kategorii muzyki grał cały czas.

W komunikacie prasowym profesor Neil Evans z University of Glasgow zauważył, że nie wszystkie psy zareagowały na muzykę w tym samym stopniu. Doszedł do wniosku, że „Ogólnie rzecz biorąc, reakcja na różne gatunki była mieszana, podkreślając możliwość, że nasi psi przyjaciele, podobnie jak ludzie, mają swoje indywidualne preferencje muzyczne. Mając to na uwadze, muzyka reggae i soft rock pokazały najwyższe pozytywne zmiany w zachowaniu”.

Tak jak u ludzi, wiek wydaje się mieć znaczenie. Starsze psy, w wieku ośmiu lat lub więcej, nie odniosły większych korzyści z grania muzyki, co sugeruje, że zdecydowanie wolały spokój od ciągłego tła muzycznego dźwięku. Mogłem się z tym wczuć, odkąd byłem znacznie młodszy, wolałem grać muzykę cały czas i miałem trochę romansu z różnymi formami muzyki rockowej. Obecnie jednak cieszę się, że otaczam się ciszą lub łagodniejszymi dźwiękami pojedynczych głosów w miękkim popie lub muzyce country.

W każdym razie Scottish SPCA odkrył, że wyniki są tak obiecujące, że instalują obecnie systemy muzyczne w kilku swoich schroniskach w nadziei, że rotacja poprzez różne style muzyczne pomoże uczynić schronienie bardziej przyjemnym i mniej stresującym dla większość ich psich gości.

Mój kolega uśmiechnął się i zapytał: „Więc jaki rodzaj reggae działał najlepiej? Mento? Ska? Rocksteady? Zdubbingować? Rockers? Raggamuffin?… Na widok tego, co musiało być moim bardzo zdezorientowanym i niezrozumiałym wyrazem, wybuchnęła śmiechem i dodała: „Naprawdę jesteś starym psem, prawda?”.