Badania pokazują, że nos twojego psa pomaga im powiedzieć czas - tak, naprawdę

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 23:39

Nie jest tajemnicą, że psy mają niesamowity węch. Byliśmy w stanie wytrenować ich do robienia naprawdę niesamowitych rzeczy za pomocą nosów, ale wciąż możemy nie być w stanie w pełni zrozumieć złożoności psiego systemu węchowego. Kiedy myśleliśmy, że wykrycie narkotyków, broni, nowotworów i innych substancji jest wystarczająco niesamowite, dowiedzieliśmy się, że psy mogą rzeczywiście mówić o swoim nosie. Tak, dobrze to przeczytałeś. Twój pupil może określić, która jest godzina, dzięki ich zmysłowi węchu. Science of Us NYMag.com poinformowało o tym fascynującym temacie.

Alexandra Horowitz, założycielka Dog Cognition Lab Barnard College, napisała o swojej teorii dotyczącej tej książki w swojej ostatniej książce,Bycie psem.„Ponieważ każdy dzień ma nowy zapach, jego godziny oznaczają zmiany zapachów, które pies może zauważyć” - pisze Horowitz. „Psy śmierdzą czasem”. Jej teoria sugeruje, że w taki sam sposób, w jaki używamy naszych oczu, aby powiedzieć czas, psy używają nosów. Kiedy myślimy o ludziach, możemy zrozumieć, że jesteśmy istotami wizualnymi, zastanawiając się, która jest godzina poprzez sposób, w jaki światło uderza w ziemię i powstają cienie.

Oznacza to, że psy czują różnicę między porankiem a wieczorem i mogą śledzić zmianę czasu w ciągu dnia, ponieważ wzrost temperatury i zapachy się zmieniają. Są w stanie wykryć nie tylko to, co lub kto był w okolicy, ale jak dawno już tam byli. „Dzięki temu, że jesteśmy w stanie wykryć koncentrację zapachu, nie tylko widzą, co to jest, ale jak dawno temu pozostało - mówi Horowitz. „Przyszłość w pewnym sensie pachnie jak wiatr z przodu lub za róg.” To prawdopodobnie wyjaśnia, dlaczego nasze psy czują nas tak intensywnie, gdy jesteśmy tylko na zewnątrz przez 10 minut lub mniej. Nie koniecznie cieszą się, że nas widzą, po prostu zastanawiają się, gdzie jesteśmy, kiedy i co robimy. To powiedziawszy, chcielibyśmy pomyśleć, że oni również są szczęśliwi, że nas widzą.