Różne typy szczekania psów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Funkcja szczekania psów

Nie wszystkie kory są równe, istnieją różne typy wokalizacji psów. Często słyszymy, jak ludzie narzekają: „Mój pies szczeka, jak mogę ich powstrzymać?” Po pierwsze, musisz najpierw zrozumieć, co powoduje zachowanie.

Każdy właściciel psa może prawdopodobnie potwierdzić, że psy szczekają z określonych powodów, a ton szczekania zmienia się w różnych kontekstach. Istotnie, istnieją różne typy szczekania psów, a Feddersen-Petersen zidentyfikował kilka za pomocą sonografu, a następnie przeanalizował je pod kątem znaczeń, funkcji i emocji

Nie jesteśmy psami i nie możemy czytać w ich umysłach, jednak patrząc na kontekst zachowania i towarzyszący mu język ciała, możemy dokonać świadomego zgadywania, co próbują przekazać.

Szczekanie jako rezultat udomowienia

Repertuar szczekania psa urósł dzięki udomowieniu. Jeśli spojrzymy na przodka udomowionego psa, wilk (Canis lupus), jesteśmy zaskoczeni, że tylko 2,3% komunikacji wilka składa się z kory. Według Schassburger, szczeka wilka występuje tylko w przypadkach ostrzeżenia, obrony lub niezgody.

Psy były selektywnie hodowane ze względu na ich atrakcyjne cechy. Szczekanie działało jako alarm ostrzegający przed intruzami lub niebezpiecznymi zwierzętami. Podczas polowania psy wokalizują, by ostrzec myśliwego o obecności zwierząt. Termin „szczekanie niewłaściwego drzewa” prawdopodobnie wywodzi się z praktyki szczekania w szopach treed. Kiedy praktyka rolnicza rozprzestrzeniła się, psy pasterskie wykorzystywały swoje szczekanie, by poruszyć uparte krowy i owce.

W eksperymencie dotyczącym lisów gospodarskich odkryto, że neotenia, zachowanie cech młodzieńczych, jest często postrzegana jako produkt uboczny udomowienia. Gdy psy zostały udomowione, zaczęły przypominać wilcze szczenięta nawet w wieku dorosłym. Nastąpiła następująca zmiana genetyczna wyglądu:

• zredukowany kamuflaż w kolorach płaszcza
• skrócone kagańce
• powiększone oczy
• opadające uszy

Wraz z tymi cechami młodzieńczymi pojawiły się zmiany behawioralne, które obejmowały szczekanie, skomlenie i oznaki uległości (wszystkie zachowania młodzieńcze i podobne do szczeniąt). Niektórzy etolodzy nazywają szczekanie psów „niefunkcjonalnym”. Zachowanie szczekania, zgodnie z ich teorią, jest zmiennością genetyczną wynikającą z udomowienia, niezależnie od wpływu życia obok ludzi. Inni badacze nie zgadzają się i twierdzą, że szczekanie psów jest silnie kierowane przez interakcje społeczne.

Każdy właściciel psa może potwierdzić, że ton jego psa zmienia się w różnych kontekstach. Feddersen-Petersen zidentyfikował kilka różnych wokalizacji za pomocą sonografu, a następnie przeanalizował znaczenie, funkcję i emocje związane z tymi nagraniami. Zbadajmy różne rodzaje szczekania.

Krótki opis typu szczekania

	Dźwięk	Typ kory	Cel, powód
Wysoka kora często powtarzana w serii.	Grać	Służy jako zaproszenie do rozpoczęcia zabawy; często połączone z przyjaznym językiem ciała.
Powtarzające się i zwiększające intensywność. Może być mieszany z warczeniami.	Terytorialny	Ostrzega właściciela przed intruzem lub dostrzeżonym zagrożeniem (przyjaciel lub nieznajomy). Wynika z lęku i niepewności.
Jeden lub dwa ostre, sekwencyjne kory.	Alarm	Zazwyczaj gwarantowane. Ostrzega właściciela o potencjalnie nietypowych, niebezpiecznych lub dotyczących okoliczności. Powinien zostać potwierdzony przez właściciela.
Wysokie i powtarzalne, z krótkimi przerwami.	Podniecenie	Wskazuje na obfitość i jest powszechnie używany podczas powitania właścicieli lub przyjemnych czynności. Język ciała jest ekspresyjny. Może wskazywać brak kontroli impulsów.
Wysokie i powtarzalne, wargi ściągnięte do tyłu.	Przerażony	Strach przed nieznanym. Może być połączony z agresywnym pozowaniem i / lub unikaniem.

Tabela 1 z 2: Zestawienie rodzaju kory, dźwięku i celu.

Zagraj w Barking

Kora gry to wysoka kora często powtarzana w serii. Brakuje intensywności i często towarzyszy mu łuk zabaw, gdzie przednie nogi psa są obniżone, a zad znajduje się w powietrzu. Ogon często macha w oczekiwaniu. To zachowanie jest używane do zainicjowania sesji odtwarzania.

Zagraj w szczekanie u psów i wokół ludzi. Feddersen-Petersen zauważył, że pewne szczekanie polegało na zabawnym warczeniu i głośnych wokalizacjach. Niektóre psy mogą szczekać z powodu przewidywanej gry, a niektóre wykazują to zachowanie podczas oglądania innych psów.

Nawet wśród tej kategorii szczekania istnieją różne wariacje wokalizacji. Niektóre psy mogą po prostu szczekać z powodu emocji związanych z zabawą, a inne szczekają, gdy przyjmują cheerleaderkę lub rolę „zabawnej policji” podczas oglądania innych psów.

Szczekanie terytorialne

Szczekanie terytorialne jest często widoczne, gdy intruz wchodzi na terytorium psa. Szczekanie jest powtarzalne i będzie wzrastać wraz ze zbliżaniem się intruza. Ta wokalizacja może być zmieszana z warczeniem. Ogon może również machać nerwowo (nie wszystkie machnięcia ogonem są przyjazne).

Podczas gdy ta terytorialna wokalizacja jest odważna i agresywna, takie zachowanie często wynika ze strachu. Pies czuje się onieśmielony i postrzega intruza jako zagrożenie dla ich bezpieczeństwa i wygody. Wiele psów czuje się uspokojonych, gdy ich właściciel interweniuje i odnosi się do sytuacji, niezależnie od tego, czy intruz jest przyjacielem, czy nieznajomym.

Ta forma wokalizacji jest często mimowolnie wzmacniana, ponieważ z perspektywy psa szczekanie odsuwa intruza. Psy, które szczekają na listonosza, mają tendencję do powtarzania tego zachowania, ponieważ listonosz ostatecznie wychodzi.

Szczekanie alarmu

Kora alarmowa składa się z kory lub dwóch, które są ostre i mają na celu poinformowanie właścicieli o obecności intruza lub czegoś, co może być poza normą. Kora może być gwałtowna i zaskakująca.

Właściciele psów powinni uznać kory i zająć się podstawową przyczyną alarmu. Potwierdzenie alarmu daje psu pewność.

Niektórzy właściciele psów lubią mówić „dziękuję” i prześlizgują się z psem. Alternatywnie, niektórzy właściciele psów mogą słusznie obawiać się, że oferowanie przysmaków zachęci do szczekania. W rzeczywistości nagradzasz psa za to, że przestał szczekać, ponieważ większość psów przestanie szczekać w momencie, gdy powiesz „dziękuję” i zaczniesz przewidywać smakołyk.

Ignorowanie tej formy szczekania może prowadzić do natarczywego szczekania, gdy pies próbuje poinformować właściciela o zaistniałej sytuacji, ale będzie to głuche. Pozostawiona bez opieki ta forma szczekania może przekształcić się w szczekanie terytorialne, gdy pies poczuje potrzebę wzięcia odpowiedzialności za sprawdzenie źródła potencjalnego wtargnięcia i ewentualnego odesłania intruza.

Podniecenie Szczekanie

Podekscytowane szczekanie jest wyrazem psa joie de vivre. Występuje, gdy pies oczekuje lub doświadcza przyjemnego lub szczęśliwego wydarzenia. Ta wokalizacja jest wysoka i powtarzalna, z krótkimi przerwami. Zwykle wiąże się z chodzeniem, skakaniem, wirowaniem i machaniem. Podekscytowanie szczekanie wymaga pewnego rodzaju pobudzenia i do pewnego stopnia demonstruje brak kontroli impulsów. Niektóre psy mogą chwytać zabawkę i chodzić z nią w ustach podczas jęczenia. Mój Rottweiler lubi to robić, kiedy wracam do domu.

Nigdy nie zapomnę podniecenia wywołanego przez Labradora, który z niecierpliwością oczekiwał na swoją kolej, aby zostać zwolnioną na szkolenie ratownicze. Ten sam pies również wokalizował, gdy witała swoich właścicieli. Właścicielem tego labradora był mój kolega szkoleniowy. Chociaż szczekanie mogło wydawać się nadmierne, właściciel nie chciał go tłumić, ponieważ oznaczało to podniecenie psa i chęć do pracy.

Straszne Szczekanie

Szczekanie przerażającego psa może być mylone z agresją, ale dla wyszkolonego oka istnieje kilka charakterystycznych cech:

• spłaszczone uszy
• spoistość warg cofnęła się
• białe oczy pokazujące
• kroczyć nerwowo

Ta forma szczekania jest sygnałem zwiększającym odległość, co oznacza, że pies ma nadzieję, że wyzwalacz odejdzie. Takie zachowanie jest często obserwowane w małych, niesocjalizowanych psach (niesławne „kostki”, które szczekają i wydają się lunąć w momencie odwrócenia). Psy dowolnej wielkości mogą wyświetlać to zachowanie.

Szczekanie przerażającego psa jest wysokie i powtarzalne. Dotknięty pies może biegać tam iz powrotem, a jeśli jest na smyczy, może chodzić w zygzakowaty sposób. Szczekanie strachu może być wywołane przez widoki, dźwięki, a nawet zapachy. Niektóre psy mogą nawet zostawić drybling siusia.

Kontekst jest dobrym wskaźnikiem tego, czy pies boi się szczerze. Pies, który reaguje na nieznany przedmiot, taki jak krzesło do góry nogami, może wykazywać unikanie podejścia. Aby stawić czoła strasznemu szczekaniu, musisz zidentyfikować wyzwalacz i wdrożyć program odczulania i kondycjonowania.

Krótki opis typu szczekania

	Dźwięk	Typ kory	Cel, powód
Monotonna, powtarzalna kora, często trwająca wiele godzin.	Nuda	Odpowietrzanie z powodu niedostatecznego stylu życia lub środowiska.
Nieustanne szczekanie często skierowane na pożądany obiekt lub aktywność.	Udaremnienie	Ze względu na okoliczności, na które pies nie ma wpływu. Często wykazuje inne destrukcyjne zachowania. Może zostać wywołany w przypadku ograniczenia.
Nieustanne, nieagresywne zachowanie skierowane na człowieka.	Zabiegający o uwagę	Protest o interakcję, zaangażowanie, podstawową opiekę lub stymulację. Często z powodu zaniedbania.
Biadanie, skowyt i smutne wycie.	Lęk separacyjny	Poważny problem z zachowaniem, który często wiąże się z destrukcyjnymi zachowaniami w domu. Wymagana jest profesjonalna interwencja.
Naśladowane szczekanie wywołane interakcją społeczną z innymi psami.	Ułatwienia społeczne	Wrażenie wywoływane przez środowisko, wokalizacja jest przypisywana wpływom zewnętrznym i może być korygowana za pomocą zakłóceń słuchowych.
Związane z wiekiem, niesensowne szczekanie bez wyraźnego spustu.	Psie zaburzenia poznawcze	Wskazuje na zamieszanie i wymaga interwencji. Pies może zostać zgubiony, uwięziony, przestraszony lub przestraszony z powodu pogorszenia funkcji poznawczych.

Tabela 2 z 2: Zestawienie rodzaju kory, dźwięku i celu.

Boredom Barking

Tak, szczekanie psa może również mieć miejsce, gdy pies się nudzi. Znudzony, niedoświadczony i niedostatecznie stymulowany pies zacznie działać, aby pozostać zajęty. Psy są zwierzętami społecznymi i rozwijają się w kontakcie ze swoimi ludźmi. Potrzebują również wystarczających poziomów ćwiczeń i stymulacji umysłowej. Brak stymulacji jest często przyczyną problemów z zachowaniem, takich jak szczekanie, kopanie i żucie.

Szczekanie znudzonego psa często słyszy sąsiadów. To monotonna, powtarzalna kora, która może trwać wiele godzin. Szczekanie nie występuje jako odpowiedź na konkretny spust.

Psy podatne na tę formę szczekania mogą również angażować się w destrukcyjne zachowania. Te niepożądane zachowania pozwalają psu „upuścić” niezaspokojone potrzeby. Są to zachowania nagradzające siebie, ponieważ wyzwalają uwalnianie hormonów, które pomagają w psychologicznej dekompresji.

Oczywiście rozwiązaniem tego typu wokalizacji jest zapewnienie wystarczającej ilości ćwiczeń i stymulacji umysłowej. Jeśli pracujesz przez długie godziny, a pies szczeka z nudów, może to pomóc w wzbogaceniu umysłu. Spróbuj włączyć interaktywne zabawki, psią opiekę lub psiego chodzika do swojej cotygodniowej rutyny. Nierozwiązana nuda może prowadzić do szczekania frustracji.

Frustration Barking

Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak psy trenują do szczekania? Cóż, istnieje kilka metod. Mój pierwszy mentor treningowy przedstawił mi skuteczną metodę, która wydawała się działać z psami, które uwielbiały grać w fetch. Odbiłby piłkę dookoła i skłonił psa do drgania w oczekiwaniu. Potem, gdy pies spodziewał się, że rzuci piłkę, nagle ukryje ją za plecami. To często prowadziło do serii powtarzających się szczeknięć.

Te szczekanie zostały wywołane przez frustrację. Pies protestował, ponieważ ich ulubiona zabawka zniknęła, a nie została rzucona. Wokalizacja frustracji występuje, gdy pies nie może wykonać zachowania lub gdy nie oczekuje się czegoś.

Szczekanie frustracji często ma miejsce u psów, których aktywność jest ograniczona, na przykład psa, który jest związany i widział wiewiórkę. Może pochodzić od psa, który chce pozdrowić inne psy, ale jest ograniczony smyczą (frustracja bariery). Psy, które są zamknięte w hodowli lub skrzyni i chcą interakcji społecznych, mogą również działać.

Chociaż niektóre formy szczekania frustracyjnego są krótkotrwałe, niektóre formy mogą stać się problemem. Pomaga usunąć psa z frustrujących okoliczności. Szczekanie frustracji może prowadzić do żucia i kopania. Właściciele psów często czują, że te zachowania są robione na przekór, kiedy rzeczywistość, to tylko zewnętrzna ekspozycja stresu.

U dobrze wychowanych psów, które nigdy nie marzą o żuciu, frustracja może sprawić, że poczują się znudzone i przygnębione. Tylko dlatego, że pies nie niszczy rzeczy, nie oznacza, że są szczęśliwi!

Poszukiwanie szczekania

Niektóre psy wokalizują po prostu dlatego, że nieumyślnie wzmocniłeś zachowanie szczekania z uwagą. Wiele psów pragnie uwagi. Jeśli pies jest w domu sam przez większość dnia i pracujesz przez wiele godzin, przyjazd do domu jest najważniejszym wydarzeniem dnia. Mają nadzieję, że będziesz się z nimi bawić, zabrać je na spacer, nakarmić i zaspokoić podstawowe potrzeby. Wyobraź sobie, jak czuje się twój pies, kiedy wracasz do domu, karmisz go, a potem siadasz na kanapie, by oglądać ulubione programy telewizyjne?

Twój pies może chodzić do ciebie z piłką, usiąść obok ciebie dla uczucia, albo mogą cię złapać. Ponieważ te zachowania nie działają, twój pies może powrócić do wokalizacji na twarzy. Jak tylko zwrócisz uwagę psa, bingo! Twój pies znalazł sposób, aby odwrócić twoją uwagę od telewizora. Każda forma uwagi może działać jako wzmocnienie poszukiwania uwagi; nawet negatywna uwaga jest nagrodą.

Dając swojemu psu smrodliwe oko, krzycząc na nie lub odpychając je, może przynieść przeciwny pożądany efekt. Za każdym razem, gdy poddajesz się szczekaniu - baw się z nimi, chodź na spacer lub daj im zabawkę - wzmacniasz zachowanie.

Jedynym sposobem na powstrzymanie tego typu szczekania jest nieużywanie tej formy wokalizacji. Jeśli twój pies angażuje się w szukanie uwagi, jest to znak, że potrzebują więcej ćwiczeń i stymulacji umysłowej. Więc przyzwyczajaj się do chodzenia z psem i gry z nimi, kiedy wracasz do domu.

Szczekanie lęku przed separacją

Wiele psów, które są pozostawione same sobie i skomleją i szczekają przez wiele godzin, jest określane jako uciążliwe szczekacze, gdy w rzeczywistości cierpią na lęk separacyjny. Lęk przed separacją wiąże się z niepokojącymi zachowaniami, które są wywoływane, gdy właściciel opuszcza dom. Pies wchodzi w stan paniki i stara się połączyć z właścicielem. Prowadzi to do jęków, skowytów i żałobnego wycie, a także kilku destrukcyjnych zachowań:

• drapanie
• kopiąc w okna i drzwi
• oddawanie moczu i wypróżnianie
• stymulacja
• spocone łapy
• ślinienie się

Niektórzy właściciele psów opisują szczekanie i skomlenie, podobne do odgłosów cierpienia wydawanych przez szczeniaka, gdy oddziela się go od matki. Istotnie, lęk separacyjny jest dysfunkcyjnym przywiązaniem, które psy rozwijają w stosunku do swoich właścicieli.

Wielu właścicieli psów nie zdaje sobie sprawy z tego, że te zachowania mają miejsce, gdy znajdują się poza domem, dlatego ważne jest, aby rejestrować to, co twój pies robi pod twoją nieobecność i mieć profesjonalistę, który obejrzy nagranie.

Lęk przed separacją to poważny problem, który powoduje, że właściciele psów rezygnują ze swoich zwierząt. Na szczęście psom takim może pomóc profesjonalny behawiorysta. Psy dotknięte chorobą mogą wymagać leków od weterynarza i związanego z nim programu modyfikacji zachowania.

Szczekanie socjalne

Facylitacja społeczna, znana również jako „efekt publiczności,' odnosi się do tendencji jednego psa do wzmacniania lub zmiany w zależności od cudzego. Psy są zwierzętami społecznymi i są naturalnie predysponowane do uczenia się od siebie nawzajem. Wielu właścicieli psów zdaje sobie sprawę z tych tendencji. Czasami psy mogą być strategicznie powiązane z przykładowymi psami, z których mogą się uczyć dobrych zachowań, ale w ten sam sposób psy mogą również szybko nauczyć się złych nawyków od innych psów.

Moja kotka Rottweiler nigdy nie wyskoczyła jako szczeniak, ale pewnego dnia była świadkiem, jak mój teść, collie mix, idzie obok mnie w skoczny sposób zmieszany z tymi małymi skokami. Następną rzeczą, którą wiem, podczas mojego następnego spaceru, zaczęła chodzić w podobny sposób

Twój pies może po prostu szczekać, ponieważ słyszy szczekanie innych psów. Wiele razy twój pies może nawet nie wiedzieć, dlaczego inne psy szczekają, ale dołączy do nich w wyniku ułatwień społecznych. Zachowanie to można kontrolować za pomocą białego szumu, tak aby dźwięk innych psów wokalizujących był mniej istotny.

Szczekanie psich zaburzeń poznawczych u psów

Ponieważ coraz więcej psów osiąga starość ze względu na jakość dostępnej opieki weterynaryjnej, stają się one predysponowane do pogorszenia funkcji poznawczych. Znane również jako choroba psów Alzheimera lub otępienie u psów, psie dysfunkcje poznawcze powodują zmiany zachowania u dotkniętych psów.

Starszy pies może szczekać w powtarzalny, monotonny sposób, bez szczególnego powodu. Czasami te psy szczekają, ponieważ są zdezorientowane lub muszą zostać wyjęte.

U psa z chorobą Alzheimera mogą wystąpić zmiany poznawcze, które powodują, że pies gubi się w znajomym otoczeniu, zwłaszcza w nocy. Pies może utknąć w rogach lub w pobliżu przeszkód. Psy dotknięte chorobą mogą nie rozpoznawać swoich właścicieli i mogą nie reagować na znane polecenia. Może to być przerażające lub niepokojące dla twojego psa i istnieją leki, które lekarz weterynarii może przepisać dla tego stanu.

O czym jest Twój pies szczeka?

Psy szczekają z wielu powodów, a lista typów wokalizacji jest niewyczerpująca.Niektóre psy szczekają, gdy polują, na przykład, stado psów gończych, gdy są na „gorącym szlaku”. Kompulsywne zaburzenia mogą także obejmować natarczywe wokalizacje. Inne szczekanie ma miejsce, gdy matki komunikują się ze swoim ściółką.

O czym szczeka twój pies? Nie krępuj się udostępniać w sekcji komentarzy.

Referencje

• Yin, S (2002). „Nowa perspektywa na szczekanie u psów (Canis familiaris)”. Journal of Comparative Psychology. 2. 116: 189–193.
• Schassburger, R.M. (1987). „Wokalizacja wilka: zintegrowany model struktury, motywacji i ontogenezy”. W H. Frank. Człowiek i wilk. Dordrecht, Holandia: Dr. W. Junk.
• Feddersen-Petersen, Dorit Urd (2008). Ausdrucksverhalten beim Hund (po niemiecku). Stuttgart: Franckh-Kosmos Verlags-GmbH & Co. KG
• Barking: The Sound of a Language autorstwa Turida Rugaasa