Dlaczego wygrana nie jest nawet bliska wszystkim w psich sportach

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Skontaktuj się z autorem

Zwycięzcami są zwycięzcy, a przegrani przegrani

Byłem ostatnio zaangażowany w dyskusję o tym, dlaczego pozwalanie przegranym „kwalifikować się” powoduje problemy ze zwinnością psa i dlaczego dobrze byłoby nagradzać tylko tych, którzy zajęli pierwsze miejsce. Niektórzy ludzie twierdzili, że nasze społeczeństwo jest zbyt pobłażliwe w nagradzaniu „przegranych”, a zwycięzcy byli tymi, którzy mieli być celebrowani. W rezultacie tylko zwycięzcy powinni dostać wstążki, tytuły, trofea i ciasto.

Błyskaj naprzód kilka tygodni, a ja znalazłem się na próbie lokalnej agility. Słyszałem, że zawodnik po zawodniku podaje wymówki, dlaczego ich pies się nie zakwalifikował.

„Jego mózg nie jest jeszcze podłączony, więc poszedł na kurs”.

„Nie trenowaliśmy od tygodni z powodu pogody, więc była wszędzie.”

„Odchodzi od kontuzji, więc nie jesteśmy jeszcze zsynchronizowani”. (OK. Sam to użyłem.)

To, czy te wymówki są prawdziwe, czy nie, nie jest tutaj problemem. Problem polega na tym, że czujemy, że musimy się usprawiedliwiać, gdy nam się nie udaje. Niezależnie od tego, czy „sukces” będzie wynikiem kwalifikacyjnym, czy wygraną, w jakiś sposób postrzegamy nasz zespół jako „przegranych”, jeśli nie osiągniemy pewnego poziomu sukcesu. Zapytani, jak to zrobiliśmy, czujemy, że musimy szybko usprawiedliwić, dlaczego nie zakwalifikowaliśmy się, lub szczęśliwie ogłaszamy, że działaliśmy bez zarzutu, jeśli tak się stało.

Prawdziwe znaczenie 12 Polaków splotu

Później, podczas tej samej próby, usłyszałem, jak tłum eksploduje wiwatami, gdy zespół z problemami ze splotem biegunowym wykonał 12 doskonałych biegunów. Tłum wiwatował, jakby drużyna właśnie zdobyła tytuł mistrzowski, ale zespół nawet się nie zakwalifikował. Uśmiechnęłam się do aprobaty tłumu. Uszczęśliwiło mnie to.

Sprawiło mi to przyjemność, ponieważ poruszyło najważniejszy powód uprawiania psich sportów.

Dlaczego ludzie uprawiają jakiś sport? Jaka jest główna zaleta sportu dla człowieka? Czy sport dotyczy głównie wygranej? Cóż, podczas gdy jest to świetne i zabawne, sport naprawdę nie polega na wygranej. Czy chodzi głównie o zdanie testu (tj. Kwalifikacji)? Ponownie, podczas gdy to jest miłe, tak naprawdę nie chodzi o sport.

Gdyby wygrana była tym, czym sport był, byłaby to bardzo pusta czynność. Jeśli wszystko, co wyciągnęliśmy z psiego sportu, to poczucie wygranej, większość z nas szybko straci motywację.

Sport w swoim wewnętrznym rdzeniu dotyczy tego, co dzieje się z człowiekiem w trakcie pokonywania drogi. „Och, słyszałem to”, mówisz. „To kolejny blog„ It's the Journey … a nie Destination”.” Coś, ale nie całkiem. Strzelam do czegoś jeszcze głębszego.

Szukając snu w sporcie, człowiek stawia się przed przeszkodą, która wydaje się nie do pokonania. Nie ma znaczenia, czy osiągnie tę przeszkodę, czy nie. Wzrost, jaki człowiek czyni podczas tej próby, leży w sercu sportu.

Kiedy stawiamy czoła tak trudnym rzeczom jak „sport”, dowiadujemy się dużo o sobie. Dowiadujemy się, że jesteśmy zdeterminowani. Dowiadujemy się, że jesteśmy silni - jeśli nie fizycznie - to jesteśmy silni w testamencie. Uczymy się, że jesteśmy inteligentni. Dowiadujemy się, że jesteśmy intuicyjni. Uczymy się cierpliwości, uczymy się, że możemy zawieść. Dowiadujemy się, że tak jest, o wiele więcej niż myśleliśmy, zanim podjęliśmy próbę spełnienia marzeń tego sportu.

Dowiadujemy się, że jesteśmy, pod wieloma względami, dobrymi ludźmi.

Cała ta wielka wiedza jest następnie przenoszona ze sportu na inne obszary naszego życia. Możemy stać się bardziej intuicyjni w naszej rodzinie. Możemy przeciągnąć siłę, którą odkryliśmy w sporcie do naszego miejsca pracy. Możemy przekazać nową wiedzę o tym, co znaczy być człowiekiem w naszej wierze. Możemy przekształcić wszystkie obszary naszego życia.

Wszystko dlatego, że postanowiliśmy spróbować sportu z naszym najlepszym, futrzanym przyjacielem.

Wspinaczka

Mieć Ciasto

Na próbie wspomnianej powyżej poszedłem po kawałek ciasta. Rozłożono kilka pysznych ciast. Niektóre były ciastami z okazji nowych mistrzów zwinności. Jeden był tortem Journey. Dla tych, którzy nigdy nie widzieli tortu Journey, jest to całkiem nowa koncepcja w sporcie. Jako ludzie dążymy do świętowania tych, którzy odnieśli wielki sukces. Gracze z drużyny mistrzowskiej NBA biorą udział w nocnych programach dyskusyjnych, aby omówić swoje zwycięstwa. Wielcy gracze w golfa zarabiają miliony dzięki produktom reklamowym. Oglądamy wiadomości z okazji złotego medalu w naszym kraju podczas Olimpiady. W tym sporcie zwinnym, aby świętować nasze najlepsze i najjaśniejsze lokalnie, przynosimy ciasta obwieszone niedawno zdobytymi tytułami i nazwiskami na wysokim poziomie. To coś dobrego. Lubię ciasta mistrzowskie. Lubię uhonorować ciężką pracę, której wymagało zdobycie mistrzostwa.

Ale ciasto Journey jest inne. Świętuje to, co wydaje się być drobnymi osiągnięciami. Świętuje psa, który nie wybiegł z ringu. Świętuje przewodnika, który pamiętał kurs. Świętuje psa, który uderzył w jej kontakty. Świętuje psa, który w końcu dostał wszystkie 12 splotów.

Raczej mały w porównaniu do mistrzostw, prawda?

Nie. Ponieważ uzyskanie 12 splotów ma znacznie więcej, niż uzyskanie 12 splotów. Człowiek w zespole, który w końcu zdobył swoje bieguny, był na drodze wzrostu. Nauczyła się determinacji. Nauczyła się cierpliwości. Nauczyła się przezwyciężać frustrację. Nauczyła się nie rzucać palenia, nawet gdy przychodzą łzy. Nauczyła się jeszcze głębszej miłości do innego gatunku.

Stała się lepszym człowiekiem.

Jedzenie Ciasta

W moim rejonie kraju pojawia się powiedzenie, że zjedzenie ciasta z okazji mistrzostw agility da ci szczęście na czystym biegu. Jeśli to prawda, to zjedzenie tortu Journey musi dać ci wyraźniejszą wizję tego, co sport robi tym, którzy w nim uczestniczą. Następnym razem, gdy spróbujesz słodyczy tortu Journey, wiedz, że celebruje on słodycz małych zwycięstw, które naprawdę wskazują na niesamowity wzrost wewnętrzny.

Czy więc psi sport naprawdę chce zdobyć pierwsze miejsce, nagradzając zwycięzców i przyznając, że przegrani są przegrani? Czy my, w naszym sporcie, rozpieszczamy się nawzajem i czy jesteśmy zbyt chętni do rozdawania wstążek, ciast i uroczystości? Mówię nie.

Mówię nie, ponieważ tylko honorując zwycięzców, całkowicie ignorujemy prawdziwą moc sportu. Całkowicie ignorujemy zespół, który nigdy się nie kwalifikuje, ale wygrywa tak wiele w próbie. Całkowicie ignorujemy to, co znaczy stać się lepszym człowiekiem z powodu przeciwności losu. Całkowicie ignorujemy niesamowitą więź zbudowaną między psem a treserem, który nigdy nie łączy go, ale uczy się kochać głęboko podczas tej próby.

Następnym razem, gdy zobaczysz, że zespół zdobywa kontakty, z którymi pracował przez lata, dopinguj. Radośnie głośno. Klapnij przewodnik na plecach. Naprawdę nie będziesz wiwatować za udane kontakty. Będziesz kibicował drużynie, która wzrosła o 10 stóp wyżej.

Pytania i Odpowiedzi