Nieprawdopodobni towarzysze: dr Laurie Hess dzieli się swoimi egzotycznymi przygodami zwierząt

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Książka dr Laurie Hess, Nieprawdopodobni towarzysze, zawiera historie dla wszystkich miłośników zwierząt, w tym dla psów i kotów.

Dr Laurie Hess - stały współpracownik Vetstreet, właściciel i dyrektor medyczny Centrum Weterynaryjnego dla Ptaków i Egzotycznych, a także jedna z zaledwie 125 specjalistów ds. Ptaków zatwierdzonych przez Amerykańską Radę Praktyków Weterynaryjnych - od dawna zachwyca swoich przyjaciół i współpracowników zabawne, serdeczne i czasami trudne do uwierzenia historie o ptasich i egzotycznych zwierzakach, które ona traktuje … i ich właścicielach.

A teraz dzieli się tymi historiami - wraz z spojrzeniem na niektóre z osobistych wyzwań, z którymi zmagała się w trakcie swojej kariery - z resztą z nas w nowej książce, Nieprawdopodobni towarzysze: Przygody egzotycznego lekarza zwierząt (lub, co przyjaciele upierzeni, furred i Scaled nauczyli mnie o życiu i miłości, która jest dostępna już dziś. Podczas gdy nazwy (a czasem gatunki) jej klientów zostały zmienione w celu ochrony ich prywatności, ich historie są wciągające i pouczające.

Otrzymaliśmy egzemplarz książki z wyprzedzeniem i byliśmy zachwyceni (choć nie zaskoczeni) sposobem, w jaki dr Hess tka historie zwierząt, które leczyła - począwszy od Sędzia Judy- kochające króliki do ogromnego Central Parku, który łapie żółwia papudze w areszcie policyjnym - w szczerą opowieść o jej zmaganiach, by zrównoważyć jej karierę, rodzinę i własne zdrowie.

Vetstreet: Twój tytuł odnosi się do lekcji, których się nauczyłeś. Co możesz udostępnić bez oddawania zbyt wielu książek? Dr Laurie Hess:Myślę, że największą lekcją życia jest to, że zwierzęta nie zawsze są zwykłymi zwierzętami dla ludzi - mogą mieć o wiele głębsze znaczenie, którego wielu ludzi nie docenia. Mam nadzieję, że [książka pomoże] osobom, które nie Miej egzotyczne zwierzęta zdają sobie sprawę, że możesz tworzyć te niesamowite więzi z najbardziej nieprawdopodobnymi towarzyszami, czy to szczurem, szynszylą, czy szybowcem cukrowym - jakimkolwiek zwierzęciem, o którym większość ludzi niewiele wie. A te zwierzęta mogą tworzyć niesamowite więzi z ludźmi, tak jak pies lub kot.

VS: Dotykasz wielu przypadków i wszystkich rodzajów gatunków, ale historia tych szybowców jest opisana w całej książce. Czy ta sprawa zainspirowała Cię do podjęcia tego projektu? LH: Myślę, że już zastanawiałem się nad napisaniem książki, a ponieważ opowiadałem tę historię ludziom, wiedziałem, że wspaniale byłoby o tym pisać. Zawsze byłem zachęcany do spisywania tych szalonych anegdotycznych historii. Niektóre z nich były tak zabawne lub serdeczne - a niektóre były tak niewiarygodne - a kiedy zacząłem myśleć o książce, wydawało mi się logiczne, żeby opowieść o szybowcu cukru była wielką historią.

VS: Kogo wyobrażasz sobie jako grupę docelową? LH: To dla miłośników zwierząt w ogóle. Myślę, że egzotyczni właściciele zwierząt domowych naprawdę identyfikuj się z książką, ale myślę, że każdy właściciel zwierzęcia zrozumie więzi, które ludzie w książce robią ze swoimi zwierzętami domowymi - nawet jeśli czytelnik nie ma dokładnie takiego gatunku zwierząt domowych.

I jest trochę o tym, że jestem szaloną, pracującą mamą próbującą żonglować moim życiem i karierą. Myślę, że wiele kobiet z pewnością może się do tego odnieść - pasjonując się karierą i poświęcając na to dużo czasu, ale także kochając rodzinę i chcąc spędzić z nimi czas. Bez względu na to, jaką masz karierę, twoja rodzina jest naprawdę ważna i musisz starać się zachować równowagę. To może być trudne, ale kobieta może wychowywać swoje dzieci, aby szanować fakt, że ich matka pracuje i ma karierę.

VS: Nie boisz się dyskutować o swoich wysiłkach, aby znaleźć tę równowagę.

LH:Wiele rzeczy wydarzyło się, gdy siedem lat temu założyłem szpital dla zwierząt - to była naprawdę wielka walka. Jestem dumny z tego, co zrobiłem jako weterynarz i jestem bardzo dumny ze swojego szpitala. Jestem bardzo świadomy, że były pewne kompromisy, ale nie sądzę, żebym ich żałował.

Cieszę się, że moje dzieci były dużą częścią tworzenia szpitala i myślę, że są bardzo dumni z tego, co stworzyłem i są dumni z mojej pracy. Rozumieją, kiedy mam telefony alarmowe, z którymi muszę się uporać, ponieważ to właśnie my - pomagamy zwierzętom i zawsze pomagaliśmy zwierzętom. Nie sądzę, żeby kiedykolwiek byli z tego powodu urażeni.