Co to znaczy kochać starego psa

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Znaki starzejącego się psa

Jej niegdyś głębokie, bogate, ciemno czekoladowe brązowe futro jest teraz wyblakłym odcieniem mokki, z kilkoma srebrnymi białymi włosami zerkającymi tu i tam. Jej futro na twarzy to maska cętkowanego brązowego futra z ciężkimi odcieniami szarości i bieli; kilka cienkich, czarnych wąsów rozsianych po obu stronach pyska. Podobnie futro na jej dolnych nogach i łapach jest brązowo-szare; dna poduszek jej łapy są teraz miękką i delikatną kępką cienkiego białego futra.

Podobnie jak starzejąca się stara kobieta, moje starsze dziecko futerkowe, Ginger, wykazuje podobne oznaki starzenia się psów - od jej przerzedzonego szaro-białego futra do powolnego i słabego sposobu, ostrożnie wkrada się po schodach; ważąc każdy krok, jakby szła po cienkim lodzie. Jest w pełni świadoma swoich stałych i obezwładniających ograniczeń - zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Gdy powoli przechodzi przez podwórko do nocnika, zauważa małego królika, który zatrzymał się obok pola, aby pasł się na skrawku koniczyny. W swoich młodszych latach musiała śmigać pełną parą w pogoni za królikami, wiewiórkami, indykami, a nawet jeleniami - dając każdemu zdrowy bieg dla przetrwania. Jej uszy są napięte na baczność; jej pysk wskazywał w kierunku zapachu królika. Przez ułamek sekundy rozważa pościg; potem zatrzymuje się i myśli o tym lepiej, biorąc pod uwagę jej bolesną dysplazję stawu biodrowego i kolanowe zapalenie stawów. Królik zdaje się wyczuwać obniżone zagrożenie i nadal skubie koniczyny. Dla Ginger jest zadowolona, że może położyć się w chłodnej świeżo skoszonej trawie i wziąć późną popołudniową drzemkę. W rzeczywistości dużo drzemie w tych dniach …

Oprócz siwiejącego futra i starzejących się stawów, Ginger ma na swoich oczach i podbródku znaczniki skóry, a także inne sęki i guzki na różnych innych miejscach ciała. Jest również podatna na plamy suchej skóry i inne podrażnienia skóry oraz ma węzły futra, które wychodzą w małych kępkach podczas szczotkowania. Jej niegdyś ostre jak brzytwa, perłowe białe zęby są teraz żółknące i matowe - ledwo potrafią zmiażdżyć psią kość. Jej starsza dieta składa się teraz z miękkiej karmy dla psów, zmieszanej z odrobiną suchej masy, aby zachować to, co ma kilka zębów, czyste i zdrowe.

Teraz pije dużo więcej wody, ale może iść na dziesięć lub dwanaście godzin bez konieczności chodzenia do nocnika. Wolałaby drzemkę przez cały dzień, co z kolei zakłóca jej schemat snu i powoduje, że jest niespokojna w nocy; stąd jej nocny schemat melatoniny dla bezsenności psów. Dodaj do tego dzienną dawkę glukozaminy i zbuforowanej aspiryny psiej na jej zapalenie stawów, a czasami Tums, gdy pozwala sobie na zakazaną ucztę. Jak na ironię, jej koszyk z lekarstwami przechowywany na blacie kuchennym szybko zaczyna zapełniać się tymi samymi butelkami, które widzę w apteczce moich starszych rodziców! Gdyby tylko mogła dostać plan leków na receptę Medicare Part D!

Powłoka bezcieniowa i starzejąca się

Imbir jest wciąż nieco mentalnie czujny na swój zaawansowany wiek i ma niesamowicie ostry wzrok - dostrzeganie jelenia i indyka w głębi pola przez okno, z królewskiego tronu jej wysokości na naszym królewskim łóżku w głównej sypialni. Ona także bardzo często ostrzega nas przed różnymi ptakami, motylami i przelatującymi wiewiórkami, które mogą zamieszkiwać podwórko! Na zawsze wieczny pies stróżujący! Niestety, straciła trochę swojego słuchu i może łatwo spać przez trzaskające drzwi lub polecenie. Jak na ironię, może wciąż słyszeć otwieracz do puszek, kiedy otwiera się puszka tuńczyka - jej cotygodniowe owoce morza! Nadal próbuję ustalić, czy ma problemy ze słuchem, czy jak mój mąż, ma selektywny słuch!

Niegdyś rakieta niekończącej się energii i złośliwości, Ginger chodzi, jakby była w zwolnionym tempie, zatrzymując się na długie okresy, by obwąchać każde źdźbło trawy lub obcy przedmiot. Podnosi każdą łapę, jakby podnosiła kulę do kręgli, jej oddech szybko stawał się ciężki pod ciężarem napiętej wiotkiej budowy ciała i wyniszczających kości. Od czasu do czasu pojawia się nagły przypływ energii - energia szczeniaka - nazywam to, i swobodnie i entuzjastycznie schodzę ścieżką, nawet znajdując trochę ukrytej energii, aby wyśledzić wiewiórkę lub związać się z indykiem. Ale jej nowa energia jest szybko zużywana, gdy zdaje sobie sprawę, że szczeniak już przed nią poszedł, pozostawiając jedynie bezduszną i starzejącą się powłokę…

Specjalny rodzaj miłości

Miłość starego psa jest bardzo szczególnym rodzajem miłości; miłość, której niewielu ma szczęście poznać w swoim życiu. Stary pies jest najbliższą rzeczą do patrzenia w lustro i patrzenia na swoje własne odbicie. I z tą refleksją zaczynacie widzieć życie poprzez te same brązowe, kochające oczy waszego starszego psiego przyjaciela.

Kochanie starego psa powoduje większą sympatię dla osób starszych; zdając sobie sprawę, że pewnego dnia ty też będziesz się poruszał wolniej, zobaczysz bez życia wyraźnie i będziesz czekał na leniwe drzemki w środku popołudnia. Kochanie starego psa uświadomi ci, że prawdziwe piękno nie polega na ukrywaniu szarości, ale na obejmowaniu srebrzystej miękkości każdego pasma - każdego z nich jest cennym darem innego roku. Miłość starego psa sprawia, że każdy dzień jest nieco bardziej wyjątkowy, kiedy zaczynasz zdawać sobie sprawę, że życie szybko zanika - dla was obu. Stwierdzasz, że robisz więcej zdjęć swojemu staremu przyjacielowi - zwłaszcza gdy śpi. Podróżujesz mniej - boisz się ją zostawić z obawy, że coś może się jej przydarzyć, gdy odejdziesz. I odkrywasz, że kupujesz swojego starego psa więcej zabawek, w nadziei na ożywienie „szczeniaka” w niej - jeszcze raz.

Miłość starego psa oznacza zamawianie dodatkowego hamburgera przy przejściu lub kupowanie wytłoczonej paczki steków w liczniku mięsa. Kochanie starego psa oznacza wchodzenie w podłogę i przytulanie się do starzejącego się przyjaciela, skradanie „pocałunków z pyska” i długie, relaksujące pocieranie brzucha. Kochanie starego psa oznacza również chodzenie za nią, gdy zbliża się do kroków, abyś mógł zapewnić dodatkowe „wzmocnienie” lub nawet złapać ją, jeśli spadnie ze słabości jej tylnego końca. A kochanie starego psa oznacza, że zawsze za tobą jest cień i ciepły, przytulny towarzysz rozciągnięty wzdłuż ciebie w łóżku w nocy!

Na zawsze w moim sercu

W moim życiu miałem wiele psów, z których niektóre żyły tak długo, jak 15-16 lat. Imbir będzie miał 14 lat, 31 października 2013 r., Moje „halloweenowe dziecko”. Pamiętam noc, kiedy się urodziła, a jej Moma urodziła się na starej poduszce, którą przygotowaliśmy dla jej łóżka do porodu. Ginger był już trzecim szczeniakiem, który wyślizgnął się, a właściwie wślizgnął się między poduszki fotela miłosnego! Od tego dnia nieustannie walczyła o życie - od wąskiego pokonania niebezpiecznego ataku Parvo wkrótce po jej urodzeniu, po przetrwanie okrutnego ugryzienia w pysk z spotkania z ornitologiem, pięćdziesięciofuntowym żółwiem, który wędrował przez jeden dzień.

Ale Ginger ma też dobre życie - spędza leniwe lata spacerując po pięknych plażach w Północnej Karolinie; przeskakiwał przez małe wzgórza w pogoni za jeleniami w górach Blue Ridge i bił setki, jeśli nie tysiące mil w lasach za naszym domem ciągnąc się za czterokołowcami i dzikimi indykami! Ona również biegała radośnie obok mnie długimi wiejskimi ścieżkami, skacząc rowy z łatwością i wdziękiem jelenia!

Przez całe życie żyła w luksusie (dla psa); twierdząc, że stopa naszego królewskiego łóżka jest dla niej własna, a nawet ma swoje własne fotele miłosne - jest teraz o wiele za duże, aby spaść między poduszki! Imbir ma więcej zabawek niż większość czterolatków i jadł wszystko, od steków rybnych po świeże łososie. A co roku w dniu urodzin jest traktowana ciastem, lodami i oczywiście nową piskliwą zabawką!

Ginger jest pod każdym względem tak samo ważny jak dziecko mojej matki i czuję się bardzo szczęśliwy, że miałem dar jej towarzystwa i miłości przez ostatnie 13,5 roku. Przez lata nauczyła mnie więcej o życiu niż większość innych osób, jakie kiedykolwiek znałem. Wyprowadziła ze mnie niewyobrażalne siły emocjonalne i fizyczne i pocieszała mnie w najgłębszych i najciemniejszych godzinach. Jest przykładem bezwarunkowej miłości w najbardziej niezwykłych sposobach, cierpliwie i entuzjastycznie czekających na mój powrót pod koniec każdego dnia pracy - na zawsze przysłowiowy wierny towarzysz i przyjaciel.

Płakała ze mną, a nawet śmiała się z moich złych żartów. Tak, ona nawet rozmawia ze mną w języku, który rozumiem tylko ona i ja - język „starej miłości psa”. A teraz, gdy jest w ostatnich latach, zdaję sobie sprawę, jak bardzo kochanie starszego psa spowodowało, że traktuję swoje życie trochę mniej poważnie, ciesząc się prostymi rzeczami trochę bardziej i troszcząc się trochę o rzeczy materialne mniej…

Dziękuję, mój stary, owłosiony przyjacielu, za nauczenie mnie prawdziwego sensu życia - będziesz na zawsze w moim sercu.

Pytania i Odpowiedzi