Dlaczego zupa Shark Fin powinna być wygnana z menu na całym świecie

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Czy kiedykolwiek zjadłbyś rekina? Chociaż możesz tego nie zrobić, ogromna i rosnąca liczba mieszkańców planety - w mgnieniu oka. Płetwa rekina jest bardzo poszukiwanym przysmakiem w wielu krajach azjatyckich, zwłaszcza wśród Chińczyków. Szanowany za jego rzadkość, koszt i prestiż - „Popatrz, jak fajnie jestem! Po prostu zjadłem zjadacza!”- Zupa z płetwy rekina jest podobno wiotka w smaku, ponieważ jest bogata w okrucieństwo.

Dlatego byłem zdegustowany, gdy dowiedziałem się, że tylko kilka stanów ma prawa, które wyraźnie zabraniają odcinania płetw rekinom (praktyka zbierania płetw grzbietowych rekinów). A wraz z niedawnym odrzuceniem proponowanej ustawy na Florydzie, jest jasne, że nie ma apetytu na zakończenie praktyki, obrzydliwe, zarówno ze względów środowiskowych, jak i dobrostanu.

Niehumanitarne zbiory

Obcinanie rekinów wymaga niewielkich umiejętności, a praktyka często leci pod radarem - czyniąc z nielegalności nielegalną kwestię w wielu przypadkach.

To dlatego, że nie ma poważnego rynku dla reszty bestii. Biorąc pod uwagę ogromne koszty ogólne schładzania i przetwarzania mięsa na morzu, podjęcie całej sprawy nie byłoby ekonomicznie wykonalne.

Ale zabranie rekina na pokład na kawałek chytry? To absolutnie możliwe. Wszystko, czego naprawdę chcą, to płetwa, a wszystko, co muszą zrobić, to wyciągnąć nóż i - voilà! - darmowe pieniądze. Schowaj go w tajnym chłodni pod pokładem, a kto będzie mądrzejszy?

Problem polega na tym, że płetwy nie są zbędne. Rekiny ich potrzebują. Nawet jeśli przeżyją traumę i utratę krwi z procesu zbioru, rekiny nie mogą przetrwać bez płetw grzbietowych. Bez nich nie mogą nawigować i spadną na dno oceanu i umrą - prawdopodobnie z wysokim stopniem cierpienia, ponieważ będą cierpieć i nie będą mogli dotlenić żadnej krwi, którą zostawili, jeśli nie będą w stanie biec woda mija ich skrzela.

Pomimo swojego tytułu, książka nazywa się Demoniczna Ryba przez reporterkę środowiskową Juliet Eilperin jest bardzo przychylna losowi rekina. Według Eilperina naukowcy szacują, że do 73 milionów rekinów rocznie łapie się tylko po to, aby zaopatrzyć przemysł zup z płetw rekina. Szokujące, prawda?

W swojej książce wzbudza również ciekawą ironię: rekiny zabijają tylko cztery do pięciu osób rocznie na całym świecie. Przewrotnie i egocentrycznie zakładamy, że ten wielki drapieżnik ma to dla nas. Ale jesteśmy najlepszymi drapieżnikami. Wszystko w służbie naszego napędzanego Spielbergiem, nam-przeciw-demonizowaniu bestii jedzącej człowieka - nie wspominając o naszych dziwacznych ekscesach.

Obojętny przemysł rybny

Niestety, statystyki te nie są wystarczająco niepokojące, aby przemysł rybny nie troszczył się o to, czy jego sieci złapią kilka dodatkowych rekinów, czy tuńczyk, miecznik i inne drapieżniki, których prawdopodobnie nie powinniśmy jeść.

Zupa z płetwy rekina to prawdziwa trofeum i nic więcej. Co gorsza, na wszystkich kontach jest tak mocno przyprawiony wieprzowiną i kurczakiem, że miałbyś szansę na kostkę lodu w smaku prawdziwego rekina. Ale, jak w przypadku wszystkiego, co krzyczy luksusowo, nie chodzi o rzeczywistość. Raczej dotyczy to norm kulturowych i ludzkich nieporozumień niż smaku.

Racjonalne wśród nas może jedynie mieć nadzieję, że inni zrozumieją, że wywoływanie skrajnego cierpienia u zwierzęcia jest złą rzeczą i że prawdziwa wartość tych wspaniałych zwierząt polega na ich wkładzie w zrównoważony rozwój ich ekosystemów.

Niestety, podobnie jak w przypadku futra z fok, kły słonia, zęby tygrysa i białe rogi nosorożców, nieuchwytność, postrzegana użyteczność i rzadkość - środowiskowa, polityczna, finansowa, zdrowotna lub w inny sposób - wydają się być raczej bodźcem do krzywdy niż wezwaniem do odpowiedzialnego działania.

Szkoda, że Floryda (moje państwo rodzinne) nie wykorzystała okazji, by stanąć na racjonalnym stanowisku.

Aby przeczytać więcej artykułów na temat Vetstreet, kliknij tutaj.