Czy nowa propozycja pomoże czy zrani zagrożonego meksykańskiego wilka?

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

US Fish & Wildlife Service (FWS) wprowadziła w zeszłym roku propozycję usunięcia szarych wilków z listy zagrożonych gatunków. Posunięcie to wywołało kontrowersje, gdy naukowcy i działacze na rzecz ochrony środowiska twierdzili, że gatunek nie odzyskał jeszcze wystarczającej mocy, aby stracić ochronę. Chociaż przyszłość szarego wilka pozostaje niejasna, jeśli ta propozycja zostanie przyjęta, FWS prosi o zachowanie ochrony dla jednego podgatunku szarego wilka: wilka meksykańskiego. Propozycja sprawia, że meksykańskie wilki są jedynym szarym wilkiem, który nie utraci statusu zagrożonego w niższych 48 stanach. FWS utrzyma ochronę i rozszerzy wysiłki na rzecz odbudowy podgatunków na południowym zachodzie, nazywając tego wilka „jedynym pozostałym podmiotem, który gwarantuje ochronę na mocy ustawy o zagrożonych gatunkach”.

Kontynuacja ochrony podgatunku jest postrzegana jako pozytywny ruch, ale niektóre inne zmiany w planie naprawy mają obawy ekologów.

Na krawędzi wymarcia

„Meksykańskie wilki są krytycznie zagrożone. Pod koniec 2012 r. Liczba ludności w Arizonie i Nowym Meksyku wynosiła zaledwie 75 - mówi Maggie Howell, dyrektor wykonawczy Wolf Conservation Centre.

W latach siedemdziesiątych podgatunek ten wyginął na wolności. Zostały wyhodowane w niewoli i przywrócone dopiero w 1998 r. Od tego czasu ludność nadal walczy o przetrwanie. Wolf Conservation Centre ma obecnie 13 meksykańskich wilków w ramach programu przetrwania gatunku (SSP) Amerykańskiego Towarzystwa Zoologicznego i Akwarium oraz programu odzyskiwania FWS. Z biegiem lat niektóre ich wilki zostały wypuszczone do rosnącej dzikiej populacji, ale wilki Howella widziały z pierwszej ręki jeden z największych problemów, o których mówi, że twarze podgatunków: nielegalne zabijanie.

„Dwa z naszych wilków, jeden wydany w 2006 r., A drugi w 2008 r. Z centrum, zginął zaledwie kilka miesięcy po premierze”, mówi.

Według Eva Sargent, dyrektor programu Southwest Defenders of Wildlife, wilki cierpią również na chów wsobny, ponieważ cała populacja została założona na kilku wilkach. W rezultacie w grupie występuje niewielka różnorodność genetyczna i jest ona jeszcze gorsza w przypadku wilków pozostających w niewoli przez długi czas.

„Populacja nieuleczalna utrzymuje się na niskim poziomie, więc straciła wiele różnorodności genetycznej. Problemy genetyczne można poprawić, jeśli więcej wilków zostanie wypuszczonych na wolność z niewoli, ale tak się nie dzieje - mówi Sargent.

Aby wilk wyzdrowiał, naukowcy zgadzają się, że muszą istnieć trzy odrębne populacje co najmniej 750 wilków na wolności, ale dzięki tym zagrożeniom i niektórym proponowanym zmianom Howell i Sargent twierdzą, że daleko nam do osiągnięcia tego celu.