Czy Twój koń zrobi konia dobrej terapii?

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Skontaktuj się z autorem

Mniej więcej raz w tygodniu dostaję telefon od kogoś, kto chce przekazać konia na nasz program terapeutyczny. Czasami koń brzmi wspaniale i wysyłam właścicielowi pakiet z kwestionariuszem i informacjami o nas. Jednak w większości przypadków koń jest całkowicie nieodpowiedni dla naszego programu lub jakiegokolwiek programu terapeutycznego, a właściciel jest zdezorientowany i zdenerwowany, gdy mówię im, że nie możemy użyć ich konia. Nawet profesjonaliści z branży konnej wydają się mieć bardzo małe pojęcie o tym, co czyni dobrego konia terapeutycznego. W tym centrum wyjaśnię, co robią terapeutyczne programy jeździeckie, czego potrzebują od koni, czego nie mogą zaakceptować i jak można przetestować własnego konia pod kątem potencjału terapeutycznego.

Co robią terapeutyczne programy jeździeckie?

Niezależnie od tego, czy są duże, czy małe, większość terapeutycznych programów jeździeckich ma następujące cechy, które silnie kształtują ich bieg i to, co robią.

Status non-profit: Nawet jeśli prowadzony jest w tym samym obiekcie, co program lekcji dla zysku, większość terapeutycznych programów jeździeckich ma klasyfikację 501 (c) 3. Oznacza to, że mogą mieć określoną misję, stały budżet i ograniczoną liczbę pracowników.

• Misja programu określa cel programu i zazwyczaj znajduje się na jego stronie internetowej. O ile nie jest to zawarte w deklaracji misji programu, nie są one placówką ratunkową ani rehabilitacyjną dla koni. Są w biznesie, aby pomóc osobom niepełnosprawnym i potrzebują koni, które potrafią to robić bezpiecznie i skutecznie.
• Stały budżet oznacza, że program nie może pozwolić sobie na karmienie konia, którego nie mogą użyć, lub takiego, który nie będzie tak przydatny lub wszechstronny jak konie, które już mają. Nawet jeśli koń może być bardzo przydatny, będzie musiał uważnie rozważyć, czy koń ma już długoterminowe, drogie potrzeby zdrowotne.
• Ograniczony personel ma ograniczone zasoby energii i czasu do pracy z koniem, które będą wymagały intensywnego szkolenia, aby były bezpieczne i skuteczne. Jeśli koń nie został przejechany w nieskończoność lub ma wiele stabilnych lub jeżdżących imadeł, program prawdopodobnie nie ma (wo) siły roboczej, aby doprowadzić konia do wartości nominalnej.

Rygorystyczne normy bezpieczeństwa: Wszyscy ludzie wokół koni mogą potencjalnie zostać ranni, ponieważ wszystkie konie są potencjalnie niebezpieczne. Terapeutyczne programy jeździeckie muszą być bardzo ostrożne, ponieważ klienci mają wiele różnych fizycznych, umysłowych, emocjonalnych i rozwojowych upośledzeń, które mogą sprawić, że klienci będą bardziej narażeni na zranienie i poważniej dotknięci urazami niż osoby sprawne fizycznie. Programy muszą stale ważyć ryzyko i korzyści wszystkich aspektów ich działalności, w tym koni, których używają.

Unikalni i nietypowi klienci: Opierając się na poprzednim punkcie, osoby niepełnosprawne przedstawią dźwięki, ruchy, zachowania i emocje, które mogą być zupełnie nowe dla konia. Chociaż programy nie pozwolą na kontynuowanie zachowania niebezpiecznego lub agresywnego, nadal może się to zdarzyć, a koń musi być tolerancyjny, dopóki klient nie zostanie usunięty.

Cele edukacyjne: Terapeutyczne programy jeździeckie to programy lekcyjne dostosowane specjalnie dla osób niepełnosprawnych. Niektórzy klienci mogą być bardzo zaangażowani, potrzebować 3 lub więcej pomocników praktycznych i nigdy nie jeździć szybciej niż powolny, stały spacer. Inni klienci mogą wziąć udział w konkursie na wysokie poziomy westernu, miejsca do siedzenia, siodła, ujeżdżenia, jazdy lub sklepienia. Każdy program ma specyficzne potrzeby koni, które mogą się zmieniać z czasem. Programy potrzebują koni, które mają szeroki wachlarz umiejętności i doświadczeń, aby zmaksymalizować edukację każdego klienta.

Wolontariusze: Ponieważ większość programów ma ograniczoną liczbę pracowników, polegają one głównie na czasie ofiarowanym przez wolontariuszy. Wolontariusze pochodzą z szerokiej gamy doświadczeń konia i naturalnych zdolności. Podczas gdy dobre programy starannie sprawdzają i szkolą swoich wolontariuszy, każdy program wymaga koni, które zaakceptują nieudolną obsługę i nie wykorzystają kogoś, kto się dopiero uczy.

Wiele rąk robi świetną robotę

Co sprawia, że dobry koń terapeutyczny?

W pakiecie, który wysyłam do właścicieli potencjalnych koni terapeutycznych, jest kwestionariusz przeznaczony do uzyskania wszystkich potrzebnych informacji o koniu. Ponieważ większość programów opiera się wyłącznie na oddanych koniach, wiemy, że nie możemy wybrać kremu z uprawy. Konieczne jest jednak spełnienie minimalnych wymagań, aby koń był bezpieczny i użyteczny dla programu. Poniżej znajdują się cechy, których szukam na koniu terapeutycznym, w mniejszym porządku ważności.

1. Zdolność do przenoszenia wagi i wzrostu: Najwyższy koń nie zawsze jest tym, który może nosić największego jeźdźca. Wolałabym mieć krótszą, bardziej krępą rasę, która może nosić ponad 200 funtów niż wysoki, długonogi typ Thoroughbred, który nie może nosić tyle ciężaru i sprawia, że jeźdźcy są trudniej dotrzeć.
2. Temperament: Konie, które są naturalnie życzliwe, spokojne i zorientowane na człowieka, są o wiele bardziej skłonne do dawania „małego czegoś dodatkowego”, bez względu na to, czy stoją twardo na trzech nogach, podczas gdy upadły jeździec jest usuwany spod nich, lub odwraca się w kierunku, który znają jeździec chce jechać, nawet jeśli jeździec nie może właściwie zapytać.
3. Szkolenia i szkolenia: Koń terapeutyczny musi mieć prawidłowe maniery na ziemi i podczas jazdy. Koń musi mieć również zdolność uczenia się nowych rzeczy i stosowania ich do wcześniejszej wiedzy. Jeśli koń nie był wcześniej koniem terapeutycznym, będzie wiele do nauczenia się.
4. Solidność: Konie terapeutyczne muszą być zdrowe przynajmniej w czasie spaceru i kłusa, aby przynieść korzyści jeździecowi. Koń powinien czuć się komfortowo pracując co najmniej 2 godziny dziennie pod siodłem.
5. Struktura: Konformacja konia terapeutycznego (sposób łączenia jego części) jest ważna tylko dlatego, że odnosi się do zdolności przenoszenia ciężaru, prawidłowości i ruchu. Należy wybaczyć skazy, które nie wpływają na te cechy i nie mają nic wspólnego ze zdrowiem konia. Niektóre z najbrzydszych koni, jakie kiedykolwiek widziałam, zrobiły najpiękniejsze konie - może dlatego, że wiedzą, że nie wyglądają na nie?
6. Zdrowie: Ze względu na ograniczony budżet programu, konie z przewlekłymi, kosztownymi problemami zdrowotnymi nie są idealne, chyba że właściciel zgodzi się na pokrycie kosztów utrzymania konia. Konie terapeutyczne powinny mieć odpowiednią wagę do typu ciała, z silnymi kopytami, błyszczącą sierścią (gdy są czyste!), Czystymi oczami, słodkim oddechem i normalnymi odchodami, które wskazują na ogólny dobry stan zdrowia.
7. Ruch: Powodem, dla którego jazda terapeutyczna jest tak skuteczna, jest naturalny, rytmiczny i powtarzalny 3-wymiarowy ruch konia (wymaga to własnego piasty, wsiadam do niego, jeśli ludzie są zainteresowani). Jakość ruchu konia zależy od solidności i konformacji (której program nie może naprawić) oraz od treningu, dopasowania siodła i atletyczności (które program może naprawić). Ruch konia może być duży, mały lub średni, ale musi być czysty i poprawny podczas spaceru i kłusa, a galop jeśli koń będzie galopował na lekcjach.
8. Spookability: Ok, zrobiłem to słowo, ale to świetne słowo i bardzo ważna cecha. Program potrzebuje konia, który prawie nigdy nie szpieguje, nie dlatego, że koń nigdy nie jest narażony na przerażające rzeczy, ale dlatego, że koń jest odważny w większości rzeczy i mądry w stosunku do reszty. Konie będzie spójrz na przerażające rzeczy i chcesz je odkryć lub uciec. Ale konie terapeutyczne muszą ufać swoim opiekunom i nauczyć się, że nowe rzeczy ich nie skrzywdzą i nigdy, nigdy wybierz skakanie lub wirowanie jako pierwszą opcję.
9. Wiek: Wiek to tylko liczba, a starszy nie zawsze znaczy lepszy. Starsze konie są bardziej spokojne i doświadczone, ale są też bardziej narażone na problemy ze zdrowiem i zdrowiem oraz mniej lat użyteczności przed nimi. Tak jak w przypadku wszystkich rzeczy, jest to działanie równoważące.

Biorąc pod uwagę, jak potencjalny koń jest we wszystkich tych obszarach, program może zdecydować, czy koń jest dla nich odpowiedni. Podobnie jak potrzeby zmieniają się z czasem, każdy program ma potrzeby, które są unikalne dla ich okoliczności.

Konie terapeutyczne powinny być spokojne i zadowolone, nawet podczas wychodzenia

Nie, dziękuję.

Są to dla mnie bardzo trudne słowa, ale muszę odrzucić większość ofert koni, ponieważ mają jeden lub więcej problemów, z którymi mój terapeutyczny program jeździecki nie może sobie poradzić. Różne programy mogą mieć różne zasoby, ale w większości powody odrzucenia obejmują:

• Agresja wobec ludzi, jak gryzienie, kopanie i nadmiernie dominujący język ciała
• Agresja w stosunku do koni, która uniemożliwia koniowi integrację ze stadem lub koncentrację podczas lekcji
• Ostra kulawizna, która wpływa na ruch lub temperament
• Nierównomierny ruch od starego urazu, jak upuszczone biodro
• Przewlekłe, ciężkie stany, takie jak trzeszczki, ciężkie ochwaty, ciężkie alergie, nawracające kolki, wyleczenia lub EPM
• Stan ogólny i problemy zdrowotne związane ze starością (zwykle powyżej 25 lat), które mogą dać koniowi mniej niż 2 lata jazdy
• Ogiery (nietknięte samce)
• Nie przeszkolone konie, w tym konie wyścigowe prosto z toru
• Ból lub „zimno”
• Bucking, wychowanie, bieganie, wirowanie i każdy zły lub niebezpieczny nawyk pod siodłem
• Cribbing, chodzenie, kołysanie i każdy zły lub niebezpieczny zwyczaj w stodole lub na pastwisku
• Nadwrażliwość na nowe obiekty
• Nieprzewidywalne zachowanie w nowych miejscach
• Niebezpieczne zwyczaje załadunku lub wyładunku (prawie nie jeździmy nigdzie, ale inne programy mogą, a czasem wysyłamy konie w nagłych wypadkach medycznych).
• Niemożność zaakceptowania nietypowych jeźdźców (kładziemy pracowników na nowe konie i „udajemy”, że są typami jeźdźców, które konie będą nosić.)
• Ciężki wzrok lub utrata słuchu
• Niebezpieczne zachowanie dla weterynarza, dentysty lub kowali
• Głowa-ucho-nieśmiałość
• Niemożność skupienia się na pracy, gdy nie widzisz innych koni
• Niemożność zaakceptowania harmonogramu pracy, frekwencji i przeciągnięcia programu
• Niewłaściwy rozmiar / wysokość / doświadczenie dla bieżących potrzeb programu

Definicja tolerancji …

Sprawdź swojego konia!

Jeśli rozważasz ofiarowanie swojego konia na terapeutyczny program jeździecki, następujące „gry” mogą przygotować twojego konia do nowej kariery. Ale nawet jeśli ty i twój koń będziecie razem na zawsze, te gry mogą zacieśnić więź między wami, dać wam niezamontowaną „pracę domową” na deszczowe dni i zapewnić wam godziny rozrywki (i dla waszego konia, podczas gdy on śmieje się z waszego śmiesznego nowe wnioski).

Dzięki tym wszystkim grom zacznij powoli i łatwo, a wraz z upływem czasu oczekuj coraz lepszych wyników. Jeśli twój koń jest spięty, przestraszony, szalony lub znudzony, po prostu zmień temat na chwilę. Im bardziej lubi swoją pracę, tym lepiej to zrobi.

• Nauczyć się nowego języka: Istnieją dziesiątki świetnych zasobów online na temat języka ciała konia i jak go używać (sprawdź poniższe linki). Konie terapeutyczne słuchają języka ciała swoich opiekunów w ramach złudzenia, że jeźdźcy są niezależni i kontrolują swoje konie (mają cichą, niewidoczną pomoc zastępczą ze strony personelu i wolontariuszy).
• Słowo, koń: Polecenia głosowe są łatwe i przyjemne. Zacznij od podstaw, takich jak „Walk on”, „Whoa” i „Trot”, a następnie stań się kreatywny. Konie terapeutyczne muszą reagować na polecenia głosowe od jeźdźców, którzy nie mogą poruszać swoimi ciałami w celu komunikowania się, a „Whoa” to wspaniały hamulec awaryjny dla każdy sytuacja.
• Bądź statuą: Naucz swojego konia, by stał kwadratowy, z równą wagą na wszystkich 4 stopach. Konie terapeutyczne muszą to robić, gdy jeźdźcy wsiadają i wysiadają, a także gdy regulowane są strzemiona i pozycja jeźdźca. Wskazówka: Jeśli twój koń niechętnie podnosi stopy do zbierania kopyt, sprawdź, czy stoi na placu. Może stać na 3 stopach, ale nie na 2!
• Trzy to za mało z tłumu: Twój koń może nauczyć się doceniać pielęgnację przez 3,4, 10 osób jednocześnie (w zależności od wielkości konia!). Konie terapeutyczne są często pielęgnowane w ten sposób, gdy odwiedzają je grupy z lokalnych organizacji.
• Zbijak: OK, właściwie kilka koni lubić ta gra, ale bycie tolerancyjnym wobec piłek i wypchanych zwierząt lecących nad nimi to ważna umiejętność konia terapeutycznego. Rozpocznij łatwo i powoli, i pamiętaj, że gdy zdemaskujesz jedną stronę konia, musisz zacząć wszystko od początku po drugiej stronie.
• Szturchnij mnie: Dotknij swojego konia wszędzie. Klienci mogą znaleźć niezwykłe miejsca, aby dotknąć konia w krótkim czasie. Jest to kolejna gra polegająca na odczulaniu, ale po prostu możesz znaleźć ukryte magiczne miejsce tarcia, o którym nigdy nie wiedziałeś, takie jak boki podstawy ogona … mmmmm itchies …
• Pomóż mi: Oprzyj się na swoim koniu w dziwnych momentach i naucz go różnicy między ciśnieniem, które mówi „przesuń się”, a naciskiem, który mówi „wspieraj mnie”. On to rozszyfruje i użyje go, gdy jeździec naprawdę potrzebuje stabilnego ciała, na którym można się oprzeć.
• Co ty masz? Pożycz kule, chodzik, wózek inwalidzki, wózek IV lub pusty zbiornik tlenu i naucz swojego konia, że te rzeczy są fajne i należy je zaakceptować bezwarunkowo. Ludzie, którzy ich używają, dostają dość dziwnych spojrzeń w ciągu dnia; zasługują na akceptację w stodole. Kiedy twój koń robi się naprawdę dobry, naucz go chodzić, zatrzymywać się i skręcać, prowadzony przez kogoś na wózku inwalidzkim (z pasywnym wsparciem na zewnątrz).
• Bądź posągiem, znowu: Naucz konia, aby stał nieruchomo podczas wspinaczki i zsiadania, bez względu na to, jak długo to trwa lub jak źle to robisz. Większość programów terapeutycznych wykorzystuje rampy montażowe, które ustawiają jeźdźca co najmniej 3 stopy nad ziemią, więc znajdź bezpieczne miejsce, aby odtworzyć to nowe uczucie dla swojego konia. Niech przyjaciel konia stanie przed głową konia, aby go uspokoić. Najprawdopodobniej będzie miał ochotnika, który go trzyma, gdy idzie na lekcję.
• Worek ziemniaków: Jedź słabo. Naprawdę bardzo kiepsko. Schlump w siodle, pochyl się na bok, powiedz swojemu koniowi, żeby zrobił dwie rzeczy na raz. Myśli, że go zgubiłeś, ale będziesz wiedział, czy ma tolerancję dla terapeutów. Naucz go ignorować przypadkowe momenty braku równowagi i całuj jego nos, kiedy skończysz. On ci wybaczy.
• Diamenty i perły: Naucz konia nosić biżuterię, jak duże plastikowe pierścienie wokół uszu, kapelusze i kaski, dzwony w grzywie i ogonie, „peleryna” na tyłku i wstążki spływające z siodła. Zrobimy prawie wszystko głupio, żeby uśmiech jeźdźca, a gigantyczne okulary na koniu wyglądają naprawdę głupio!

Zadziałało!

Chciałem, aby to centrum naprawdę pomogło zapracowanym, ciężko pracującym ludziom, którzy rozwijają programy terapeutyczne do jazdy konnej, i tak się stało! Rose of Sharon Equestrian School i Maryland Therapeutic Riding używają teraz tego ośrodka do edukowania swoich potencjalnych dawców koni. Jakie to jest świetne?!

Linkable

PATH International (dawniej NARHA)

Amerykańskie Stowarzyszenie Hipoterapii (AHA)

Jedna z moich ulubionych książek, Jazda konna przez Desmond Morris

Pytania i Odpowiedzi