Nowa książka: Dlaczego „Rzecz z piórami” to nie tylko ptaki

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:19

Czy zastanawiałeś się kiedyś nad tym, że ludzie mogą lepiej zrozumieć swoje zachowania, badając zachowania innych zwierząt? To właśnie twierdzi Noah Strycker w swojej nowej książce o ptakach, Rzecz z piórami: zaskakujące życie ptaków i to, co ujawniają o byciu człowiekiem. W tej 304-stronicowej książce w twardej oprawie Strycker patrzy na eklektyczną mieszankę gatunków ptaków, od gołębi i sępów po kolibry i albatrosy. Z jednym gatunkiem ptaka na rozdział, książka zawiera dziesiątki ciekawych faktów na temat aktywności i zachowania każdego gatunku. Nawet miłośnicy niebędący ptakami powinni lubić czytać te fascynujące fakty, w tym, że kolibry to jedyne ptaki, które potrafią latać do tyłu lub że sępy wypróżniają się na nogach, aby się ochłodzić.

Wyjaśnienie ludzkich zachowań poprzez zachowania ptaków?

Chociaż autor podjął żmudne wysiłki, aby upewnić się, że wszystkie jego fakty są poprawne - powołując się na pracę setek ornitologów, którzy szczegółowo zbadali te ptaki - książka koncentruje się nie tylko na dostarczaniu ciekawych ciekawostek o ptakach. Przeciwnie, opisując działania i zachowania różnych gatunków ptaków, Strycker rysuje podobieństwa między zachowaniem ptaków a ludzkim zachowaniem. Rysując te podobieństwa, autor ma nadzieję dostarczyć czytelnikowi informacji na temat jego własnego zachowania i zachowania innych ludzi.

Na przykład Strycker omawia, w jaki sposób altanniki, duże wróblowate ptaki z Australii i Nowej Gwinei są znane ze swoich skomplikowanych rytuałów zalotów, w których samce budują gniazdo - altanę - i ozdabiają je kijami i jaskrawymi kolorowymi przedmiotami, które znajdują w celu przyciągnięcia partnera. Samce z bardziej wyszukanymi gniazdami są zazwyczaj bardziej skuteczne w łączeniu się w pary i dlatego są wybierane seksualnie w ewolucji. Autor porównuje to zachowanie do zachowania mężczyzn pragnących przyciągnąć kobiety; mężczyźni o większej liczbie posiadłości i bardziej kreatywni są zazwyczaj bardziej skuteczni w próbach znalezienia potencjalnych partnerów. Tak więc ludzkie zachowanie odzwierciedla ewolucyjnie dostosowane zachowanie ptaków.

Autor przedstawia kolejny paralelę między ptakami i ludźmi w rozdziale poświęconym wróżkom, ptakom o jasnych kolorach z ciałami podobnymi do pingpongu i ogonom przypominającym ołówki, które pochodzą z Australii. Ptaki te są znane ze wspólnego gniazdowania, w którym monogamiczne samce i samice wychowują pisklęta, które, gdy dorosną, nie wychodzą z gniazda jak potomstwo innych gatunków ptaków, ale zamiast tego kręcą się wokół gniazda, aby pomóc rodzicom podnieść następną rundę piskląt.

Jak opisuje autor, duże rodziny ptaków, w tym setki rodzeństwa, wujków, dziadków, kuzynów i kilka niepowiązanych osób, łączą się w dobrze zdefiniowane terytoria, które przypominają rząd ciasno upakowanych domów na podmiejskiej ulicy. Wspierając się nawzajem w ten sposób, czarodziejki wydają się praktykować altruistyczne zachowanie, aby zapewnić przetrwanie następnego pokolenia. Jednak ptaki, które uczestniczą w tych złożonych terytoriach, są bardziej skłonne nie tylko przekazywać swoje własne geny następnemu pokoleniu, ale także przetrwać same. Dlatego te ptaki mogą mieć podłoże samolubne, aby zachowywać się w ten sposób i mogą nie być całkowicie altruistyczne. To samo można powiedzieć, twierdzi autor, o aktach ludzkiego altruizmu; większość, jak mówi, jest motywowana jakąś leżącą u podstaw egoistyczną korzyścią.