Podróż w kierunku szczepionki przeciwko czerniakowi u psów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Uwaga redaktora: Melanoma Monday jest również dla psów. Aby uczcić ten dzień, mający na celu podniesienie świadomości na temat choroby, a także podkreślenie pewnych osiągnięć, które zostały poczynione, nasz specjalista od chorób nowotworowych, dr Ann Hohenhaus, śledzi rozwój nowatorskiego leczenia.

Thinkstock Nowe leczenie czerniaka może pomóc chorym psom żyć lepiej i dłużej.

Dążenie do stworzenia szczepionki przeciwko czerniakowi, poważnemu rakowi u psów, trwa od wielu lat z wieloma sukcesami i porażkami. Na cześć Poniedziałku Czerniaka, a także Narodowego Miesiąca Wykrywania i Zapobiegania Nowotworów Skóry, przyjrzyjmy się historii poważnego rozwoju, który pomaga weterynarzom w zwalczaniu tej choroby u psów.

Odświeżacz szczepionki

Prawdopodobnie już to wiecie, ale aby je podsumować, szczepionki podaje się zarówno ludziom, jak i zwierzętom, aby zapewnić ochronę przed chorobą zakaźną, taką jak grypa lub parwowirus. Wiele szczepionek zazwyczaj zawiera część powodującą chorobę wirus lub bakterie (lub czasami „bezpieczna” forma całego organizmu). Po podaniu szczepionki układ odpornościowy jest stymulowany do walki z konkretną chorobą. Szczepionka informuje układ odpornościowy o wytwarzaniu przeciwciał, które idealnie zniszczą wirusa lub bakterie w przypadku narażenia osoby lub zwierzęcia.

Ta metoda pobudzenia układu odpornościowego do walki z chorobami zakaźnymi zainspirowała lekarzy do rozważenia podobnego podejścia do walki z rakiem.

Wykorzystanie systemu odpornościowego do walki z rakiem

Zainteresowanie wykorzystaniem własnego układu odpornościowego pacjenta z rakiem do walki z rakiem w taki sam sposób, w jaki szczepionki pomagają nam zwalczać choroby zakaźne, nie jest niczym nowym. Lekarze pod koniec XIX wieku zauważyli czasami, że nowotwory cofną się, gdy u pacjentów z rakiem wystąpi ciężka infekcja. To dlatego, że ciężka infekcja „zwiększyła” układ odpornościowy pacjenta. Układ odpornościowy pacjenta nie tylko kontrolował infekcję w niektórych przypadkach, ale jako efekt uboczny, nowotwór również się cofnął. Doprowadziło to do nieudanych prób wyleczenia raka poprzez wywołanie zakażeń u pacjentów z rakiem.

Nowoczesne wysiłki zmierzające do wykorzystania własnego układu odpornościowego pacjenta w leczeniu czerniaka, poważnego raka u psów, rozpoczęły się w połowie lat 80-tych. Naukowcy weterynarii odkryli, że podawanie bakterii, Corynebacterium parvum, Pacjenci z czerniakiem psów poprawili przeżycie w niektórych, aktywując układ odpornościowy przeciwko bakteriom i uderzając w komórki czerniaka jako dodatkowe uszkodzenia spowodowane aktywacją układu odpornościowego. Jednak ta metoda immunoterapii została w dużej mierze porzucona na rzecz terapii, które bardziej szczegółowo dotyczą samych komórek nowotworowych.

Inne podejście do immunoterapii czerniaka, które opracowano około 10 lat temu, wykorzystało szczepionkę wytworzoną z własnego układu odpornościowego pacjenta. Komórki układu immunologicznego pobrane od psa ze zdiagnozowanym czerniakiem zmieszano w laboratorium z komórkami czerniaka i związkami stymulującymi układ odpornościowy. Proces ten pomógł „zaprogramować” komórki układu odpornościowego na atak czerniaka pacjenta. Jednak ta „spersonalizowana” szczepionka nie była zbyt praktyczna, ponieważ szczepionkę można było wyprodukować tylko jeden pies na raz. W rezultacie pozostaje narzędziem badawczym, a nie klinicznym.

Jeszcze inne eksperymentalne podejście do leczenia czerniaka u psów wymaga inżynierii genetycznej. Geny niezbędne do produkcji białych krwinek są wstawiane do komórek czerniaka hodowanych w laboratorium.Gdy te genetycznie zmodyfikowane komórki czerniaka są wstrzykiwane psom, białe krwinki wywołują odpowiedź immunologiczną przeciwko czerniakowi psa i niszczą go. Ponieważ wstrzyknięte komórki pomagają zainicjować odpowiedź immunologiczną, uważa się to za inną formę szczepienia, ale nadal nie dotarła ona na rynek weterynaryjny.

Jak widać, wypróbowano wiele podejść do opracowania szczepionki przeciwko czerniakowi, ale żadna z tych spersonalizowanych szczepionek nie jest obecnie stosowana klinicznie. Fakt, że szczepionki te nie dotarły na rynek, mówi więcej o trudnościach z produkcją spersonalizowanych szczepionek na dużą skalę dla pacjentów weterynaryjnych, niż o zdolności spersonalizowanych szczepionek do kontroli guzów, ponieważ niektóre z nich były stosowane jako terapie u ludzi.