Gdzie idą twoje koty, kiedy opuszczają Twój dom?

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Ronnie on the Hunt

Mój kot „Ronnie” (patrz zdjęcie powyżej) martwi mnie chorobą za każdym razem, gdy znika, a kiedy wraca, ma trochę jedzenia i szybko się rozbija na jeden dzień na naszym łóżku, zanim znów zniknie. Podejrzewam, że ma drugi dom i martwi obu „właścicieli” za każdym razem, gdy zaginął!

Pewnego razu Ronnie zaginął przez kilka dni, a my wszyscy polowaliśmy na niego wysoko i nisko. Rzucając męża do naszego jeziora wędkarskiego trzeciego dnia, zauważyłem Ronnie przechodzącą przez pas za mną. Następne pół godziny spędziłem ze mną czołgając się przez jeżyny i zarośla, próbując go złapać, podczas gdy on miauczył mnie żałośnie z głębi ostrych kolczastych krzaków, z których próbowałem go odzyskać. W końcu złapałem go, umieściłem protestującego moggie w moim samochodzie i odwiozłem go z powrotem do domu, kiedy to zostałem pokryty ranami od Ronniego i jeżyn. Twarz ludzi, których przejechałem obok, była obrazem, ponieważ musieli widzieć mnie, jak jadę z dużym czarno-białym kotem na kolanach, z łapami na kierownicy, głośno protestując na jego „łapanie”. Wkrótce zabrałem go do domu i nakarmiłem, a także zamknąłem w domu, ale zanim minęły 24 godziny, już dawno go nie było.

Jeśli brakuje ci kota, możesz znaleźć mój artykuł zatytułowany Jak znaleźć zaginionego kota.

„Georgie”

Kiedyś miałem kota w Wielkiej Brytanii, kiedy mieszkałem w bardzo zabudowanym obszarze w Bromley w hrabstwie Kent. Otoczony wysokimi mieszkaniami i głównymi drogami nie było zbyt wielu miejsc, w których można by polować na kota, ale mój kot „Georgie” zdołał sprowadzić do domu w pełni dorosłą, szarą wiewiórkę i zostawić zwłoki w naszej kuchni, a potem później Data przyniosła do domu 6-7-calową żywą złotą rybkę, którą mogła ukradnąć tylko ze stawu ogrodowego. Uświadomiłem sobie, że ryba wciąż żyje, kiedy poszedłem ją podnieść, by ją pozbyć, a kiedy wbiła mi się w ręce, prawie podskoczyłem sześć stóp w powietrzu. Myśląc szybko, umieściłem rybę w dużym pojemniku z wodą i zadzwoniłem do lokalnego centrum ratownictwa. Zbyt długo jechałem tą raczej uszkodzoną rybą, żeby ją leczyć, chociaż niestety później powiedziano mi, że nie udało jej się to z powodu ciężkości uszkodzeń, które zadał mi moggie. Nadal nie wiem, gdzie na ziemi „Georgie” złapała biedną rybę. Niesamowite było to, że nawet nie mieliśmy klapy kota, Georgie wskoczyła przez nasze okno, by zabrać swoje trofea do domu.

Reggie (najbliższy)

„Reggie”

Teraz mamy również czarnego kota o imieniu „Reggie”, który jest prawdziwą postacią z apetytem, który jest niewiarygodny dla dość smukłego kota. Zupełnie przypadkiem jeden z naszych sąsiadów ma kota, który jest dokładnie podwójnym Reggiem, i żadne z nas nie może odróżnić naszych kotów od siebie.

Kilka miesięcy temu nasz przyjaciel „Bartie” siedział w swoim salonie, gdy jego kot wrócił do domu i szybko szydził z całej zawartości miski dla kotów, zanim usiadł na kolanach na wieczór. Bartie skomentował swojej dziewczynie, jaki ogromny apetyt miał ich kot ostatnio. Dopiero po około godzinie Bartie wszedł do sypialni i zobaczył swojego czarnego kota siedzącego na szafie i szybko zdał sobie sprawę, że kot, który regularnie jadł całe jedzenie dla kotów i siedział na ich kolanach, był właściwie nasz kot Reggie. Aby dodać jeszcze więcej zniewagi do urazów, Reggie jadł także co najmniej cztery lub pięć misek jedzenia dziennie w domu, więc jak do licha nie jest rażąco otyły, nie mam pojęcia.

Squish

„Squish”

Nasz trzeci kot to pięciomiesięczny kotek o imieniu „Squish”, a ona jest prawdziwą małą postacią. Już teraz przynosi nam „prezenty”, takie jak norniki, myszy itp. Przedstawiamy nowego kotka naszym kotom w żadnym razie nie było łatwe, ale w końcu wszystko się razem udało.

Nie chcieliśmy jej wypuścić, dopóki nie skończyła sześciu miesięcy, ale miała własne pomysły. Kiedy znęcała się nad naszymi istniejącymi kotami, aby ją zaakceptować (nie było to łatwe zadanie, ponieważ spędzili pierwszy miesiąc sycząc na nią i przesuwając ją za każdym razem, gdy się do nich zbliżyła), natychmiast zaczęła śledzić swoich nowych mentorów wszędzie, w tym na zewnątrz i na całym sąsiednie pola. Zgaduję, że „pokazywali jej sznury”, a kiedy zaginęła na jeden dzień, szukałem wysoko i nisko, bo myślała, że ktoś ją ukradł.

Squish bardzo szybko przekonała nasze koty, że jest częścią zespołu, a nawet gdy próbowały na nią syczeć lub zaatakować, nie miałaby nic z tego i naprawdę „nie wzięła podpowiedzi”, zamiast tego wskoczyła na nie, gonił ich po całym domu, znokautował ich nogi i generalnie zmuszał ich, by ją kochali. W naszym przypadku jej praca była łatwa i wkrótce potraktowała mnie jako swoją „mamę” i zrobiła sobie sensu praktycznie każdego skoczka, który miałam na sobie i spałam na poduszce.

Teraz wszyscy troje znikają natychmiast, często nie widząc ich przez cały dzień. Naprawdę chciałbym wiedzieć, dokąd idą, lub zasadzić ukrytą kamerę na jednym z nich, jak wyobrażam sobie, że ich przygody będą całkiem pouczające.

"Plama"

Na Teneryfie miałem kota syjamskiego o nazwie „Smudge”. Był kochany, ale naprawdę zastanawiam się, dokąd pojechał za każdym razem, gdy opuszczał mieszkanie, w którym mieszkałam z moim przyjacielem „Bardem z Ely”.

Smudge przeszedł naprawdę szaloną fazę przyniesienia domowych lalek typu Barbie bez ubrania, aw pewnym momencie przyniósł nawet zabawkę „My Little Pony”. Bawił się nimi godzinami, ale żadne z nas nie miało pojęcia, skąd te lalki zostały skradzione. Mieliśmy wizje jakiegoś biednego dziecka, które szuka wszędzie zaginionych lalek.

Niestety w dniu, w którym opuściłem Teneryfę i wracałem na Guernsey, Steve (Bard) zamierzał adoptować oba moje koty na Teneryfie, ale Smudge został znaleziony martwy tego samego dnia. Oboje byliśmy bardzo zdenerwowani, ponieważ był takim bohaterem, ale szczęśliwie Steve nadal ma mojego byłego kota „Tiggy” mieszkającego z nim na Teneryfie do dziś kilka lat później.

"Wróżka"

Wiele lat temu moja rodzina miała wielkiego kotka o imieniu „Pixie” wszystkich rzeczy. Był fantastyczny i bardziej jak mały pies niż kot. Wyglądał właściwie identycznie jak „Ronnie”, mój obecny kot na początku tego centrum.

Pixie udało się uciec poza naszą chirurgią weterynaryjną jeden dzień po rutynowym szczepieniu. Weterynarze byli dobre kilka mil (lub 20 minut jazdy samochodem) od miejsca, w którym mieszkaliśmy, więc nie trzeba dodawać, że martwiliśmy się o niego, że polował wysoko i nisko bez powodzenia. Po trzech dniach zaginięcia i zabraniu ich do weterynarzy w zamkniętym kartonie, Pixie wróciła do naszego domu na szczycie świńskich chlewów w naszym ogrodzie. Do dziś nie mamy pojęcia, jak znalazł drogę do domu, a co więcej, nie był nawet głodny, po prostu zadowolony, że nas widzi.

Ten sam kot chętnie podróżowałby samochodem z mamą i tatą do ich łodzi i płynął po całym Kanale La Manche między Guernsey, Jersey itp. Spał na pryczach poniżej. Gdy wróci na ląd, usiądzie z zadowoleniem w samochodzie, by wrócić do domu. Jego wybryki były tak imponujące, że mój ojczym (emerytowany szef straży pożarnej) nazwał go „Czarnym psem”, a ten kot później stał się postacią w jednej z powieści, które napisał od czasu przejścia na emeryturę („Rough Sea Justice” Jamesa Cassadaya ).

The Mangy Tortoisehell

Kilka miesięcy temu znaleźliśmy w naszym jeziorze rybackim bardzo wyglądającego kota żółwia. Żałując tego słabego, małego kotka, zabraliśmy ją do domu i położyliśmy na kocu przed naszym grzejnikiem, razem z jedzeniem i wodą. Nasze inne koty nie pobiły powieki i natychmiast ją zaakceptowały.

Wysłałem mojego męża Richarda na wycieczkę po okolicy, pytając, czy ktoś stracił kota. Zadzwoniłem nawet do lokalnych ośrodków ratunkowych, aby sprawdzić, czy zgłoszono zaginięcie.

Okazało się, że kot żył lokalnie i polował na nasze jezioro od lat, często zaginął na kilka tygodni. Miała teraz ponad 16 lat i trochę starczą, dlatego zgubiła się nad jeziorem. Szybko zwróciliśmy ją jej właścicielom, którzy byli najwyraźniej wielkimi miłośnikami zwierząt, i powiedzieli, że często to robi, ale zwykle pojawia się sama. Najwyraźniej niektóre nawyki umierają ciężko!

Kot sąsiada

Nasi sąsiedzi przyjęli kota, który po prostu „wprowadził się do nich”. Dzieje się tak dlatego, że dzieci byłych właścicieli goniły kota bezlitośnie, a nawet obcięły mu wąsy przy jednej okazji (co, jak zapewne wiecie, jest niezbędnym narzędziem dla kota, jeśli nie ma go uwięzić ciasne przestrzenie).

Mając wystarczająco dużo, znalazła ludzi, którzy żyli naprzeciwko o wiele bardziej „przyjaznych kotom”, a nawet nowe dzieci były dobre ze zwierzętami. Obecnie mieszka z nimi w pełnym wymiarze godzin i przebiega milę, jeśli widzi swoich byłych właścicieli, mimo że próbowali wystawić jedzenie, aby ją skusić.

Ten sam kot pojawił się na naszej progu jednej nocy, zanim jeszcze „przeprowadziła się do domu”. Miała na głowie pustą puszkę karmy dla kotów i była mokra od ulewy, której doświadczyliśmy tego wieczoru. Szybko przyniosłem ją do środka i usunąłem puszkę, a potem delikatnie osuszyłem ją ręcznikiem. Szybko odeszła i widzieliśmy ją przez kilka tygodni, zanim zmieniła właścicieli. Byli właściciele naprawdę nie wydawali się zbytnio o nią zaniepokojeni, a nawet gdy mówiliśmy im kiedyś, że słyszeliśmy kota podobnego do ich, przejechano po pobliskiej drodze, kobieta po prostu wzruszyła ramionami i powiedziała, „nie widziałem jej dzisiaj”. Byliśmy dość zszokowani i naprawdę nie mogliśmy się powstrzymać przed brakiem troski, który pokazała. Nie było zaskoczeniem, że kilka tygodni później kot przeniósł się do domu sąsiadów i szybko skończyło się na adopcji jednego z jej kolejnych miotów kociąt (Squish). Będąc odpowiedzialnymi właścicielami, dostali ją spayed, a ona nadal żyje z radością za rogiem od nas.

Po mojej wierze nowi właściciele dostali jej mikroprocesor, aby uniknąć sytuacji, w której dawni właściciele mieli do niej pretensje, co byłoby straszne dla przyszłości kota.

Najwyraźniej wiedziała, gdzie kiedyś wyjść poza swój oryginalny dom!

Ronnie i Reggie

Kiedy nasze dwa pierwsze były tylko młodymi kotami, poszliśmy do jednego z naszych lokalnych pubów z kilkoma przyjaciółmi. Nie minęło ćwierć mili, zanim usłyszeliśmy miauczenie za nami. Świecąc naszymi pochodniami z powrotem po wiejskiej drodze, którą znaleźliśmy, oba koty poszły za nami. Cała nasza czwórka bezskutecznie próbowała złapać koty bez powodzenia i ostatecznie wpadli na pole, na którym byliśmy zmuszeni je opuścić (koty, a nie przyjaciele).

Kilka godzin później, w domu, kocięta nadal nie wróciły do domu. Do tej pory wszyscy się martwiliśmy, więc mój mąż Richard poszedł ich szukać. W końcu udał się z powrotem na pole, na którym ostatnio je widzieliśmy, i na pewno oboje czekali, aż któryś z nas je odbierze. Kiedy Richard zadzwonił do nich, z radością poszli za nim do domu.

Wizyta Ronnie i Reggiego w pubie.

Pewnego wieczoru Richard postanowił udać się do lokalnego baru na wieczornego drinka. Zrobiwszy trzy czwarte drogi, a teraz na wybrzeżu, dotarł do hotelu, by uświadomić sobie, że są z nim dwa koty. Właściciel hotelu zaprosił Richarda, ale Richard zauważył, że ma ze sobą dwa koty. Właściciel bardzo uprzejmie zasugerował Richardowi, żeby przyniósł je do hotelowego baru, i tak zrobił.

Ronnie i Reggie wygodnie skulili się na jednym z wyściełanych siedzeń w barze i przez następne dwie godziny byli głaskani przez wszystkich gości. Kiedy Richard poszedł do wyjścia, po prostu zadzwonił do kotów i chętnie poszli za nim przez całą drogę powrotną do domu, zatrzymując się przy krawężnikach i czekając na samochody, które zaprosiły ich na przejście przez drogi, po czym z ufnością podążyli za Richardem. Wszyscy dotarli bezpiecznie do domu i nie byli gorsi ze względu na swoją przygodę.

Ronnie Lies in Wait.

Następnej nocy Richard poszedł do pubu, a Ronnie podążył za nim aż do pobliskiej opuszczonej szklarni. Richard przebiegł resztę drogi do pubu, żeby uniknąć podążania za nim Ronnie. Kilka godzin później Richard wrócił do domu w ciemności, kiedy minął tę samą opuszczoną szklarnię. Nagle znikąd Ronnie wylądowała na jego ramieniu. Najwyraźniej Ronnie cały czas czekał, aż Richard wróci i od tego czasu nie opuścił strony.

Squish

Jezioro

Często podchodzimy do naszego jeziora wędkarskiego i odnajdujemy zarówno Ronnie, jak i Reggie siedzących na ławce, oglądających scenerię, lub wybierają lądowanie na naszych ramionach, podczas gdy my siedzimy relaksując się na ławce, zwykle przerażając nas z piekła proces. Dostajemy również wiele „prezentów” martwych, półżywych lub bardzo żywych królików pozostawionych na naszych progach. Te, które możemy, ratujemy i zabieramy do miejscowego sanktuarium dla zwierząt w celu opieki nad weterynarzem, niestety wielu nigdy tego nie robi, ale robimy co w naszej mocy. Nasze koty wyraźnie przeżywają niesamowite życie pełne przygód i tajemnic, na które możemy się tylko domyślać, ale prawdę mówiąc, kochamy je na śmierć i nie byłoby bez nich. Podejrzewam, że nie potrwa to zbyt długo, zanim młody „Squish” odkryje radości z naszego wędkarskiego jeziora i zacznie odkrywać polowania na króliki jako hobby!

A więc…..

Oczywiście dbanie o swojego kota lub kotka nie jest łatwe, ponieważ tak trudno jest je monitorować w pełnym wymiarze godzin, dlatego czuję, że mikroczipy są naprawdę ważne, jeśli nie chcesz całkowicie stracić kota.

Przygody, które muszą mieć, byłyby niesamowite do naśladowania, a mimo to niemożliwe do osiągnięcia bez przymocowania aparatu do swojego zwierzaka, co wątpię, żeby pozostało długo, jeśli twoje koty są jak moje!

Chciałbym usłyszeć, gdzie myślisz, że twoje koty idą, gdy grają, lub jeśli odkryłeś ich sekret, opublikuj je poniżej.