Czy pies Alaskan Malamute jest odpowiedni dla ciebie?

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Skontaktuj się z autorem

Alaskan Malamute: Czy to odpowiedni pies dla ciebie?

Jakie słowo wyskakuje w Internecie po wpisaniu Alaskan Malamute lub malamute?

Ratowanie - oznacza to, że jest wielu ludzi, którzy nie wiedzą, w co się pakują i zwracają te psy komuś innemu.

Jako kochanek malamutów - PROSZĘ nie spiesz się i przemyśl to. Psy, podobnie jak ludzie, nie są jednorazowe i tak się dzieje więcej razy, niż chciałbym myśleć. Malamuty są jedną z najbardziej źle rozumianych ras. Gdyby ludzie wiedzieli, co z nimi zrobić - bezcenny aby przypisać frazę połowową MasterCard.

Po pierwsze i najważniejsze Jak jesteś energiczny?

Jako „weteran” właściciel kilku malamutów obejmujących ponad 10 lat, mogę szczerze powiedzieć, że jest to pierwsze pytanie, jakie mam dla ludzi, którzy rozważają uzyskanie malamute. Są królem psów pracujących i jako takie mają wrodzony popęd do zrobienia czegoś i potrzebują tego, tak samo jak potrzebują pożywienia. Muszą czuć się produktywni, a jako właściciel psa tej rasy, musisz być świadomy tego, że dzieje się to szybko lub szybko zdajesz sobie z tego sprawę. W przeciwnym razie twoje doświadczenie z psami tej rasy może być co najmniej frustrujące!

Jesteśmy dużo pracy, ale warto, jeśli potrafisz to zrobić!

Innym nieporozumieniem jest to, że malamut alaski jest częścią rodziny wilków. Alaskańskie malamuty zostały po raz pierwszy wprowadzone do AKC w 1935 roku i są jedną z „naturalnych ras”, co oznacza, że nie zostały stworzone jako rasa, na przykład labrador lub doberman. Są bardzo inteligentnymi i społecznymi psami, ale potrzebują przede wszystkim zrozumienia ich podstawowej natury i wielu pozytywnych cech. W kontaktach z malamutami odkryłem, że nieustannie zaskakują mnie swoimi umiejętnościami i hipnotyzują mnie swoim talentem do bycia częścią jednostki. Ich „etyka pracy” jest niewiarygodna.

Wymagają ogromnej ilości pracy i nie zapominajmy o cierpliwości! Malamute z natury będzie starał się być dominującą osobowością, a jeśli pozwoli się na ten przywilej, właściciel z konieczności nie będzie już alfą, co jest przeciwieństwem tego, co musi się wydarzyć. Malamute potrzebuje silnej alfa, aby polegać na nim, a alfa musi być ludzka. Będą testować granice w inny sposób bez przerwy, a gdy kontrola zostanie utracona, trudno jest wrócić.

Następnym pytaniem dla kogoś, kto rozważa dodanie malamuta do swojego domu, byłoby pytanie, ile można myśleć poza pudełkiem? Jak bardzo jesteś skłonny uświadomić sobie, że malamut potrzebuje stałej stymulacji i informacji zwrotnej od swojego właściciela i / lub jego „paczki”, którą jest jednostka rodzinna, z której się składa? Malamute nie jest psem, który z przyjemnością będzie siedział na zewnątrz bez opieki przez wiele dni, chociaż naprawdę są bardzo niezależni i samodzielni na wiele sposobów. Jednak interakcja społeczna jest czymś, czego pragną, a bez niej szukają sposobów zastąpienia tego, co może być odrażające dla właściciela.

Jako minimum malamute musi mieć duże podwórko i ogrodzone podwórko. Ogrodzenie powinno być dość wysokie na wypadek, gdyby mogły ulec pokusie przeskoczenia go w jednej wiązce. Potrzebują przestrzeni do biegania i ćwiczeń, ponieważ są z natury niezwykle aktywnymi psami. Są z klasy robotniczej psów i dlatego muszą mieć „produkt pracy” na pewnym poziomie każdego dnia, aby czuć się kompletnie. Posiadanie psa do towarzystwa o tej samej naturze ogromnie pomogło naszemu, ponieważ nasze podwórko nie jest w żadnym razie ogromne, jest wiele pokładów i zestawów schodów, którymi mogą biegać i gonić się nawzajem. Oczywiście nie są one ograniczone. Mogą również spędzać godziny na zmaganiach ze sobą, co jest dla nich świetnym sposobem na zaspokojenie potrzeby ćwiczeń.

Jednak większość malamutów nadal będzie potrzebowała pomocy w zaspokajaniu swoich potrzeb związanych z pracą, a także potrzebuje ludzkiej socjalizacji. Chodzenie to świetna forma i najbardziej podstawowa ze wszystkich dostępna dla każdego z nas. Codzienne chodzenie lub bieganie może być niezwykle korzystne dla malamuta w celu spalenia nadmiaru energii. Przyjęcie ich do parków dla psów może być również korzystne, jednak podkreśliłbym tutaj zastrzeżenie, że malamut powinien wykazać zdolność do dogadywania się z innymi psami, zanim zamieni je w park psów! Są rasą paczek i czasami mogą być trochę wyzwaniem, gdy spotykają się z innymi psami, jeśli nie zostały wcześniej przetestowane pod względem ich zdolności do gry, niż przyjmowania roli alfa w sytuacji.

Istnieją inne formy pracy z malamutem, które będą skierowane do osób w innym ośrodku, które są idealne zarówno dla malamute, jak i dla właściciela. Ponownie, wszystko zależy od tego, ile chcesz zrobić ze swoim psem, a jeśli wybrałeś malamuta, to prawie staje się koniecznością posiadanie jakiejś formy interakcji, która działa dla ciebie obojga.

Życie z Alaskan Malamutes

Życie z malamutami może być najbardziej satysfakcjonującym doświadczeniem na świecie i odwrotnie, może to być jedno z najbardziej frustrujących doświadczeń, jakie kiedykolwiek napotkasz, jeśli nie rozumiesz rasy. Znajomość rasy jest podstawą pozytywnego i wzbogacającego doświadczenia zarówno dla psa, jak i właściciela. Znajomość ograniczeń rasy i jej mocnych stron jest kluczem do wzajemnie harmonijnego współistnienia. Jestem przekonany, że jest to jedno z największych doświadczeń, jakie kiedykolwiek miałem zaszczyt, ale tylko dlatego, że myślę, że rozumiem moje malamuty i to, czego potrzebują, aby być zdrowym i szczęśliwym.

Malamuty są notorycznie uparte. Jest to fakt, który widzę na co dzień i podczas gdy labradorzy, których szkoliłem, zawsze byli chętni do zadowolenia i zazwyczaj posłuszni z winy, malamuty mają swoje własne nastawienie. Nie jest tak, że chcą być nieposłuszni; po prostu zawsze będą szukać szczeliny w zbroi i próbują przedostać się przez coś. Jednak posiadanie ludzkiej alfa zapobiega temu. Bycie konsekwentnym i szczerym w kontaktach z malamutem ma kluczowe znaczenie dla dobrych relacji. Czasami po prostu znudzeni są rutyną robienia czegoś raz po raz.

Z moimi laboratoriami mogłem uczyć poleceń i sprawiać, by występowali jak psy cyrkowe w ciągu kilku minut, ale malamute ma inne podejście. Szybko uczą się podstawowych poleceń, ale po kilku powtórzeniach tych poleceń są całkiem szczerze z tym związane. Jeśli zademonstrowali siedzenie więcej niż 2 lub 3 razy podczas sesji treningowej, stają się „kreatywni” na swój sposób, wykonując każde polecenie, ALE siedzieć. Nawet Griffin w wieku 4 miesięcy, gdy zostanie poproszony o wykonanie polecenia sit, być może trzeci raz w jednej kapsułkowanej sesji przejdzie przez całą masę poleceń, których go nauczono i zaskakująco daje mi co najmniej jedno, ale w jakiś sposób pomija ten, którego faktycznie zażądałem, udowadniając mi, że zna polecenie! Jak sprytne, że wybrał tylko tę, którą tęskni!

Wydaje się, że myślą, że zawsze myślą i zadają pytania właścicielom. W tym przypadku jest to coś w rodzaju „Czy nie pokazałem ci, że znam tę sztuczkę? Oczywiście, jako alfa, musisz upewnić się, że malamute wykonuje zadane polecenie, ale odkryłem, że poruszanie się po nim w inny sposób jest równie skuteczne, tzn. Pozwala na to, aby polecenie spadło na chwilę, a następnie otrzymało poprawną odpowiedź do każdego innego polecenia, zakończenie sesji i / lub szybkie przerwanie i powrót do niej rozwiązuje problem. Pozwala mi również pozostać alfą. Zawsze najlepiej jest zakończyć sesję treningową wykonując polecenie niż poddać się i odejść z poleceniem, na które nie udzielono odpowiedzi. Nikt nie musi być porażką i chodzi o efekt końcowy.

Nauczyłem się z malamutami, że najlepsze sesje treningowe obejmują 5-10 minut intensywnych sesji poleceń i bardzo często przez cały dzień. Należy także zastosować zasady podstawowego szkolenia psów i nauczyć ich, aby nie byli wyłącznie motywowani jedzeniem. Spędzam dużo innego czasu pracując nad szerszymi aspektami rozwoju, takimi jak kwestie związane z jedzeniem, treningiem skrzynek itp. Podczas gdy malamut jest bardzo inteligentny i może wykonywać wszystkie „rutynowe” polecenia, ich głównym celem wydaje się być interakcja i społeczność sytuacje. Nauczanie psa, aby czuł się komfortowo w skrzyni lub uczenie się jedzenia w skrzyni, gdy jest podawany z posiłkiem, jest tak samo ważne, jak nauczanie psa, by siedział i pozostawał w ich przypadku. Uczenie ich NIE reagowania na przykład, gdy jedzenie jest upuszczane, może być nieocenioną częścią treningu psa, ponieważ może być później zastosowane do wielu, wielu rzeczy, takich jak pozostawienie samego ptaka, który jest ranny lub ściganie kota, którego właśnie widział! Albo nauczenie ich, by nie wrzucali do więzienia przerwy, gdy drzwi są otwarte - nieocenione! (Używamy określonych poleceń „zostaw to” lub „czekaj” na te sytuacje, ale pracujemy nad nimi w wielu różnych i różnych scenariuszach, aby były dla nich przygotowane, gdy są potrzebne).

Wierzę z całego serca, że malamuty mają być częścią rodziny. Mam na myśli to, że rozwijają się dzięki interakcji wszystkich części tej rodziny i wydają się robić najlepiej, gdy są zaangażowani w codzienną pracę rodziny. Są to zasadniczo psy na świeżym powietrzu, ale są też bardzo wygodne, będąc częścią gospodarstwa domowego i pozwalając im na wolność z rodziną w różnych sytuacjach, zwłaszcza w pomieszczeniach. Nasze przychodzą i odchodzą, ale tylko tak, jak na to pozwalamy. Niektórzy ludzie używają drzwi psich i to kolejna alternatywa. Nasi są zaproszeni w różnych porach dnia i wieczoru i wchodzą w interakcję z nami w jak największym stopniu, w każdym pokoju i każdej sytuacji, niezależnie od tego, czy mamy gości, sami jesteśmy sami. Uczą się odpowiednich zachowań w domu i zniechęcają do niewłaściwych, podobnie jak dzieci. Jednak bez narażenia na oddział rodziny i interakcje gospodarstwa domowego byłoby mniej prawdopodobne, że w tych sytuacjach będą dobrze się zachowywać; dlatego wolimy upewnić się, że są dobrze zorientowani w zachowaniu zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz.

Nasze psy są również dozwolone na nasze zaproszenie do przyłączenia się do łóżka na przytulanie i zabawę. Nie zachęcamy naszych psów do korzystania z mebli, chyba że zostaną specjalnie zaproszone. Spodziewamy się również, że gdy czas się skończy, będą musieli szanować i przestrzegać naszych zasad. Podobnie, są dozwolone zabawki, ponieważ Griffin jest szczeniakiem i potrzebuje ujścia do ciągłego żucia; zamiast mieć to miejsce na meblach lub skarbach, zapewniamy mu różnorodne, dostosowane do wieku wyloty na ząbkowanie. Mamy jednak innego malamuta, który jest uratowanym i maltretowanym psem, a ponieważ ma problemy z jedzeniem, jesteśmy zawsze czujni, aby mieć możliwość odczuwania potrzeby agresji na jedzenie; dlatego unikamy żucia zabawek lub przedmiotów, które mogą być źle rozumiane w jej sytuacji jako źródła pokarmu, takie jak uszy świń itp. Nigdy też nie dajemy naszym psom stałego dostępu do pożywienia, ponieważ eliminuje to wiele problemów, które muszą być dominujące. Czasy karmienia są ustalane przez nas - alfa - a po zakończeniu karmienia jedzenie znika.

Niektóre malamuty lubią spać na zewnątrz, a inne wolą spać w skrzynkach.Niektórzy oczywiście woleliby być częścią twojego łóżka i szybko wkroczą do twojej nocnej rutyny przed snem, jeśli pozwolisz na to! Chodzi o to, co każda rodzina chce robić. Zawsze przynosiliśmy nasze psy w nocy, ponieważ okazało się, że to sprawia, że sen jest bardziej wytrawny - dla nich i dla nas, którzy wiedzą, że są bezpieczni i z dala od wszystkiego, co może się zdarzyć, gdy nie jesteśmy z nimi. Śpią w skrzynkach po prostu dlatego, że wydają się zawsze lepiej radzić sobie z tą sytuacją i podobnie jest to przenoszenie, które działa w innych sytuacjach, takich jak podróżowanie lub hodowla psów, potrzebowanie kogoś innego do oglądania ich w naszym domu itp. Ponieważ malamuty są mentalnością „paczki”, wydaje się, że dobrze im służy, ponieważ daje im poczucie ochrony i samotności w ich cichych czasach. Jednak podczas gdy jeden pies będzie spał w skrzyni z otwartym dachem, inny może preferować politykę „zamkniętych drzwi” dla własnego dobra. Griffin jako szczeniak jest obecnie w programie „Myślę o tym” i wchodzi do gry i wychodzi do woli, ale nadal jest ograniczony do pewnego snu jako metoda treningowa i ma dostęp do swojej skrzyni, którą jest nauka jest „dobrym miejscem”.

Często podróżujemy z naszymi psami i rutynowo je zabieramy po mieście. Zabieramy ich do różnych miejsc i pozwalamy im doświadczyć wielu różnych aspektów życia, takich jak chodzenie po parkach, gdzie będą zmuszeni do czynienia z innymi psami lub innymi zwierzętami, takimi jak wiewiórki. Zabieramy ich także do kawiarni, kawiarni i restauracji na zewnątrz i pracujemy z nimi w ten sposób, aby narazić ich na hałas, ruch uliczny, wiele osób przychodzących i wychodzących, co mają robić w tej sytuacji, a nie robić, i oczywiście uwagę które niezmiennie otrzymują! Jest to sytuacja korzystna dla obu stron, ponieważ ich częste i towarzyskie uspołecznianie może tylko doprowadzić do tego, że będą lepiej przystosowani i zadowoleni ze swojego miejsca w swoim życiu, niż pozostając zawsze w sferze rozrywki lub powodując dyskomfort w nowych sytuacje. Malamuty rozwijają się z uwagą i interakcją, a jeśli malamut nie jest stymulowany, na pewno zobaczysz wiele mniej pożądanych cech, ponieważ znudzony malamut może być destrukcyjnym malamutem!

Mity Malamute

• Są wspaniałymi psami stróżującymi. Niestety są zbyt towarzyskie i są najgorszym gatunkiem dla psa stróżującego! Jedyne, co mogą zrobić, to zastraszyć kogoś, ponieważ osoba po prostu nie zna rasy! Prawdopodobnie pokażą włamywacza, w którym znajdują się wszystkie najlepsze rzeczy, a następnie opuszczą za sobą drzwi, by wyruszyć!
• Wymagają dużo pielęgnacji i czyszczenia. Właściwie to nie! Jeśli nie lubisz włosów, które zawsze są luźne w procesie rzucania, wystarczające jest szybkie szczotkowanie raz dziennie lub co kilka dni. Są trochę trudne do kąpieli tylko z powodu ilości futra i wielkości samego psa, ale tak naprawdę robimy to od lat. Teraz wolimy, aby raz lub dwa razy w roku szli do groomera, gdzie ich podszewki są dmuchane / ciągnięte, a to wystarcza, by utrzymać ich płaszcze piękne, przy jednoczesnym ograniczeniu wydalania i „dmuchania płaszcza”. W rzeczywistości nie należy ich kąpać zbyt często.
• Z całym tym futrem muszą być bardzo brudne. Podczas gdy laboratoria są tłuste, futro malamute jest w rzeczywistości jak futro kota, a brud nie przykleja się do niego! Jest to wspaniały aspekt i nigdy nie pachnie jak pies. Jakikolwiek brud przyczepia się do futra malamute, zasadniczo wysycha i znika. Są dość czystymi zwierzętami i są podobne do kota w ich czystym i eleganckim wyglądzie i miękkości futra.
• Karmienie ich musi kosztować fortunę. Podobnie jak w przypadku każdego psa dużej rasy, jedzą swój odpowiedni udział, ale tak jak w przypadku każdego psa dużej rasy, należy stosować odpowiednie pożywienie dla tej rasy iw odpowiednich ilościach, aby uniknąć sytuacji niedowagi lub nadwagi. Weterynarz lub hodowca jest najlepszym źródłem przy określaniu docelowej masy ciała psa, która powinna być utrzymywana. Ponieważ są to duże rasy psów, wzdęcia są zawsze możliwe, więc inna kapsuła treningowa uczyłaby psa jeść w rozsądnym tempie, a nie wilka w dół całego posiłku (faktycznie biorę jedzenie i spowalniam je, jeśli nie chodzą same). Również karmienie psa na podwyższonej wysokości jest zalecane dla wszystkich psów o dużych klatkach piersiowych. Nie karmimy naszych psów suplementami, ale kapsułkami z olejem rybnym, a nawet nie jest to konieczne. Kupujemy je jednak w sposób odpowiedni dla rasy, jednak dla wysoce aktywnych psów dużych ras, ponieważ procent tłuszczu i błonnika jest dla nich odpowiedni, a my ćwiczymy je dość mocno. Pamiętaj, aby nie ćwiczyć ich bezpośrednio po jedzeniu przez co najmniej godzinę lub karmić je przez taki sam czas przed ćwiczeniami.
• Malamuty nie mogą przetrwać w gorącym klimacie. Ich futro faktycznie służy jako izolator zarówno ciepła, jak i zimna. Podczas gdy mogą spać w cieplejszej pogodzie, nie przeszkadzają im. Po prostu potrzebują dostępu do cienia (jak każdy pies) i potrzebują dostępu do dużej ilości wody w ekstremalnych temperaturach. Nie należy ich również intensywnie ćwiczyć w ekstremalnych temperaturach; dużo lepiej czekać na chłodniejsze wieczory lub poranki, aby je wykonywać. Dajemy naszemu dostęp do małego brodzika; mając na uwadze, że Griffin uwielbia to i ciągle jest w gorącej pogodzie, nasz starszy malamute nie jest wielkim fanem! Jednakże, jeśli jest śnieg, chętnie wyjdą i leżą w nim na wiele godzin.
• Malamuty są częścią wilka i / lub husky. Rasa malamutowa jest specyficzną rasą psów, jedną z „naturalnych” ras, jak wspomniano powyżej, i nie są częścią rodziny wilków lub husky. Są rasą arktyczną, taką jak husky, ale nie są tym samym psem ani nie mają takiego samego temperamentu i makijażu. Podczas gdy husky jest bardziej biegły w ciągnięciu lżejszych ciężarów, malamut był rzeczywiście używany do przewożenia ładunków; usposobienie malamute jest właściwie nastawione na „wkopywanie” i ciągnięcie cięższych ładunków, podczas gdy husky jest zbudowany dla prędkości. Plemię Eskimosów używały malamuty do przeciągania masowych ładunków przez zamarzniętą tundrę. Byli także wysoko cenionymi członkami rodziny i postrzegani jako część plemienia ze względu na ich wkład, stąd ich oddanie uczestnictwu i etyka pracy.
• Malamuty są okropne z dziećmi. Przeciwnie, malamuty kochają dzieci! Jednak ich rozmiar i „wygląd” czasami przerażają dzieci, dlatego zaleca się ostrożność, ponieważ piszczenie lub wrzeszczące dziecko może czasem wystraszyć każdego psa rasy! Przez większość dni naszych 2 malamutów wita 4 lub 5 dzieci z sąsiedztwa, które chowają ręce wokół szyi i toczą się z nimi na ziemi. Oczywiście, tak jak we wszystkich sytuacjach z udziałem psów i dzieci, nie należy nigdy pozostawiać ich bez opieki i na pewno nie należy dodawać jedzenia do sytuacji, ponieważ potencjał katastrofy jest wielki. Jeśli chodzi o psy i dzieci, widziałem, jak najmniejszy pies zaatakował dziecko po prostu dlatego, że dziecko naciskało na nogę psa, pies nie wiedział, jak zareagować, i nikt nie interweniował w porę, aby zatrzymać ugryzienie.
• Malamuty nie są dobre dla kotów. Może to być prawdą, jeśli pies jest starszy i nie został podniesiony lub kondycjonowany, aby nie reagować na koty lub zdaje sobie sprawę, że wykonuje gwałtowne ruchy. Malamuty mogą być bardzo szczęśliwe współistniejąc z kotami, ale powinny być wprowadzane z ostrożnością i we wczesnym wieku, jeśli to możliwe. To samo można powiedzieć o mniejszych psach, ponieważ malamuty i rasy arktyczne mają tendencję do odpowiedzi „zdobycz”. Szkolenie może jednak zdecydowanie znieczulić malamute na reakcję, ale świadomość tego jest zawsze zalecana. Spacerując po naszej ulicy, mamy króliki, które czasem wyskakują z nikąd, a malamuty są natychmiast gotowe do pójścia za nimi. Nigdy nie widziałem, żeby cokolwiek złapali lub skrzywdzili, ale zwinność niektórych małych zwierząt i pokusa, by rzucić się w pogoń, musi być brana pod uwagę, gdy masz do czynienia z malamutem.
• Są strasznymi kopaczami i są znani z tego, że wychodzą. Mogą być kopaczami tak, ale jedynym powodem, że malamute będzie kopać, jest ucieczka. Gdy nauczą się ucieczki, jest tylko kilka opcji, aby tego uniknąć. Najlepszym planem, w którym chodzi o tę kwestię, jest zapobieganie temu, aby to się wydarzyło! Pod naszym płotem mamy solidne cegły, tak że nie mogą kopać pod płotem. Nie mogą przejść przez płot, ponieważ jest za wysoki. Jednak nasze były bardzo sprytne i wymyśliły sposób na poluzowanie deski i ucieczkę w ten sposób. Pamiętaj, że jedna deska wystarczyła, żeby pies o wadze 100 funtów przecisnął się! Skończyło się na tym, że chodziliśmy do ogrodzenia elektrycznego, aby utrzymać je w ogrodzeniu, ponieważ zagrożenie dla nich jest ogromne tam, gdzie mieszkamy, więc czuliśmy, że to była nasza indywidualna odpowiednia odpowiedź. Jeśli pies nigdy nie ma przerwy w więzieniu, wtedy ogrodzenie elektryczne nie byłoby konieczne. Kopanie może być jednak obsługiwane na kilka różnych sposobów, w tym drutem umieszczonym w ziemi lub innymi metodami, ale cegła zawsze okazała się skuteczna dla naszych psów. Jest to środek zapobiegawczy na dłuższą metę, który wolimy przejąć od utraty psów.

Wszystko to powiedziało, że malamute jest rodzinną, towarzyską ukochaną psa. Wymagają one dużej stabilności i dużo oddania, co oznacza, że nie są psem, który lubi być ignorowany lub pozostawiony sam sobie przez dłuższy czas, ponieważ jest zbyt towarzyski. Cenią jednak swoich właścicieli i lubią czas spędzony na interakcji. Są jedną z najinteligentniejszych ras psów i jeśli otrzymają możliwość bycia częścią rodziny, będą przez całe życie towarzyszem, który przyniesie lata radości i śmiechu do domu. Wymagają dyscypliny i konsekwencji, ale przede wszystkim uwagi i czegoś, co sprawi, że będą ćwiczeni i „zaangażowani”.

Podsumowując Alaskan Malamute

Posiadanie alaskańskiego malamute było jednym z największych doświadczeń w moim życiu - i mogę to szczerze powiedzieć po kilku innych niesamowitych psach innych ras.

ALE - posiadanie nie 1, ale 2 alaskańskich malamutów to zobowiązanie, którego nie biorę lekko. Jestem całkowicie oddany właściwej opiece i wychowywaniu moich malamutów, co oznacza, że wkładam niesamowitą ilość czasu i energii w ich opiekę. Nigdy nie musiałem tego robić z inną rasą psa i chcę podkreślić fakt, że jeśli szukasz psa, który istnieje całkiem dobrze na własną rękę, proszę pomyśleć o zdobyciu malamute!

Dobrze zrobisz, jeśli zdecydujesz wcześnie, że pies jest częścią twojego życia, a jeśli pracujesz trochę wokół tej rasy - pod względem zapewnienia odpowiedniego wysiłku, dużej ilości socjalizacji i intensywnego treningu. Jeśli wydaje się to pracą zamiast zabawą, to znowu malamut alaski nie jest dla ciebie odpowiednim psem.

Jeśli jednak patrzysz na to jak na wspaniały przywilej, jeśli chodzi o znajomość wspaniałej rasy i szkolenie psa do wszelkiego rodzaju przedsięwzięć sportowych, takich jak hulajnoga, skijoring, bikejoring, gokarty, sankach - a nawet jogging lub spacery - po prostu dużo z tego - jesteś właściwą osobą do posiadania malamute.

Będą cię kochać w nieskończoność i dadzą ci wiele nagród po drodze - a jeśli będziesz miał szczęście zobaczyć tę szczególną iskrę, która żyje tylko w malamucie, wiem, że dostaniesz to, co mam na myśli. Nic nie czyni mnie szczęśliwszym niż poznanie innego malamuta, który znalazł wspaniały dom!

Więcej Mals

Świetny film o malamutach

Pytania i Odpowiedzi

• Pytanie:

  Właśnie dostałem malamute miesiąc temu. Ma sześć lat i jest już wyszkolony, by siedzieć, trząść się i czekać na spacer, aby skorzystać z łazienki. Jedyną rzeczą jest to, że nie ma energii, o której mówisz; lubi leżeć i spać przez większość dnia (chyba, że chce uwagi, co stanowi 75% czasu). Podczas spacerów będzie biegł przez około 15 sekund i będzie gotowy. Czy to normalne, że pies jego rasy jest bardziej leniwy?

  Odpowiedź:

  Tak, ale zazwyczaj są bardzo energiczni, nawet w wieku 6 lat. Uwielbiają kontaktować się z ludźmi i oczywiście zawsze mieliśmy dla nich innego malamuta. My nawet gramy z nami w piłkę, co jest dość histeryczne, ponieważ malsi nie są „retrieverami”. Patrzyłbym jednak na problemy z tarczycą. Mój jeden malamut ma niedoczynność tarczycy, więc musi przyjmować tarczycę dwa razy dziennie - minimalny wydatek naprawdę, z wyjątkiem pracy krwi co jakiś czas. Była super apatyczna i „leniwa” i tak ją odkryliśmy. Jej tarczyca spadła do około 0. To jest częste u malamutów, więc zapytałbym twojego weterynarza albo zbadam to.

• Pytanie:

  Mam dwóch alaskańskich malamutów, ale nie mogę się nimi zająć z powodu choroby. Powiedziano mi, że w Irlandii Północnej znajduje się sanktuarium, które by ich zabrało i zaopiekowało się nimi, bo nie dałbym ich nikomu, chyba że wiedziałbym, że będą dobrze pod opieką. Znasz to miejsce i masz numer telefonu?

  Odpowiedź:

  Jedyne miejsce, w którym mogłem znaleźć numer telefonu to 07969 627963. Ponadto, jeśli możesz przejść do trybu online, możesz również zbadać ratowanie malamute w Irlandii.

• Pytanie:

  Czy labradory i malamuty trwają? Mamy 4-letnią kobietę i myślimy o zdobyciu samicy malamute.

  Odpowiedź:Zazwyczaj tak, jak szczeniak …
• Pytanie:

  Jedyną rzeczą, która powstrzymuje mnie przed zdobyciem Malamute, jest mój harmonogram pracy. Moje pytanie brzmiałoby: jeśli uda mi się zabrać mojego Malamute na szybki 20-minutowy spacer, wrócę 2 godziny później na łatwy 3-kilometrowy bieg. Czy to wystarczyłoby, dopóki nie będę w stanie wrócić do domu i nie pójść z nimi na piechotę? Wiem, że pragną uwagi. Mogę to łatwo zrobić, gdy jestem w domu. Obawiam się jednak, że nie jestem wystarczająco w domu dla jednego. Jestem doświadczonym właścicielem psa

  Odpowiedź:

  To brzmi jak świetne ćwiczenie! Jedyną rzeczą byłoby, gdyby pies sam się nudził. Kiedy mole się nudzą, mogą wpaść w wiele kłopotów. Każdy pies jest inny!