Czy psy są mięsożerne? Oto co mówią nowe badania

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

W szkole weterynaryjnej dowiedzieliśmy się, że koty są mięsożercami; konie, króliki i przeżuwacze są roślinożercami; a świnie i psy - jak ludzie - są wszystkożerne.

Ale na konferencji żywieniowej, w której uczestniczyłem na początku tego miesiąca, publiczność licząca ponad 300 naukowców zajmujących się żywieniem i lekarzy weterynarii potraktowała silny argument na korzyść psów jako drapieżników.

Namawiając nas do ponownego przemyślenia „dogmatu” psów jako wszystkożernych, dr.Wouter Hendriks ze szkoły weterynaryjnej Uniwersytetu w Utrechcie w Holandii przedstawił szczegółowy i ostatecznie przekonujący argument na rzecz psiej mięsożerności na Waltham International Nutritional Sciences Symposium w Portland, Ore.

Ale jak to możliwe, pytasz? Przecież od stu lat badamy potrzeby żywieniowe psa. Dlaczego nagła zmiana myślenia o czymś, co wydaje się tak podstawowe?

Kąt Omnivore

Odpowiedź nie jest tak prosta, ale aby zrozumieć, w jaki sposób moglibyśmy zostać sprowadzeni na manowce, pomaga wyjaśnić naukę, która kryje się za wszechobecnym „dogmatem”. W tym celu są trzy punkty na korzyść teorii psów jako wszystkożernych:

1. Wielkość jelita. Ponieważ mięso jest stosunkowo łatwe do strawienia, długość jelit mięsożernych takich jak koty jest stosunkowo krótka. Materiał roślinny jest trudniejszy do rozbicia, więc roślinożercy mają znacznie dłuższe jelita. A psy, jak wszystkożerne, upadają gdzieś pomiędzy, z długością jelit nieco dłuższą niż kot, więc ma sens, że psy mogą być klasyfikowane jako wszystkożerne w tej kwestii.

2. Wilki też jedzą ziarna. Historia mówi, że dzicy przodkowie psa jedli mnóstwo ziaren. Mówi się nie tylko o tym, że wilki pozwolą sobie na okazjonalne jagody, ale także, że będą żerowały na ziarnach zawartych w żołądku ofiary.

3. Psy są w szczególności przystosowane do jedzenia zbóż. Niedawno odkryto, że psy różnią się od swoich dzikich kuzynów tym, że mają trzy geny związane ze trawieniem skrobi i glukozy. W związku z tym trudno zaprzeczyć, że psy są specjalnie przystosowane do jedzenia zbóż i innych roślin.

Perspektywa mięsożerców

Biorąc pod uwagę te piękne punkty, ma sens, że możemy słusznie uznać psa za wszystkożercę. Ale najwyraźniej nie jest tak wytarty i suchy. Zastanów się nad obaleniem powyższego przez doktora Hendriksa:

1. Współczynnik fermentacji. Nie chodzi o długość jelit, mówi dr Hendriks. W rzeczywistości, gdy przyjrzymy się szerszemu obwodowi jelita kociego, całkowita objętość jelit psów i kotów jest w rzeczywistości całkiem podobna.

Ale porównując układy pokarmowe zwierząt, najlepiej nie myśleć o długości, obwodzie, objętości, pojemności lub tym podobnych. Bardziej właściwe może być spojrzenie na metrykę zwaną „współczynnikiem fermentacji”. Roślinożercy mają wysoką zdolność do ekstrakcji odżywiania z materii roślinnej w wyniku ich zdolności do fermentacji, a zatem mają wysoki współczynnik fermentacji. Mięsożercy nie są do tego przygotowani i dlatego mają niski współczynnik fermentacji.

Co ciekawe, współczynnik fermentacji jest podobnie niski u psów i kotów.