Dog Brain Chemistry i stosowanie leków i modyfikacja zachowania

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Rola zaburzeń równowagi chemicznej w problemach behawioralnych psów

Jeśli posiadasz agresywnego lub bojaźliwego psa, możesz się zastanawiać, co może wywołać napady agresywnych lub lękowych świadków i jak leki mogą odgrywać rolę w procesie zdrowienia. Podobnie jak u ludzi, zaburzenia równowagi chemicznej mogą mieć miejsce w mózgu twojego psa i mogą odgrywać główną rolę w zachowaniu twojego psa. Przyjrzenie się chemii mózgu twojego psa może być pomocne w wielu przypadkach. Weźmy wirtualny spacer do mózgu twojego psa, aby mieć ogólne poczucie, co może się tam dziać.

Co jest w mózgu twojego psa i jak wpływa na jego zachowanie?

Mózg psów jest pod wieloma względami całkiem podobny do mózgu ludzi. Oba zawierają układ limbiczny, w którym przechowywane są emocje i wspomnienia. Oba mózgi mają tę samą podstawową chemię neuronową, wyjaśnia Stanley Coren. Oznacza to, że tak jak ludzie, psy mogą cierpieć z powodu problemów emocjonalnych, takich jak lęk, strach i gniew. To otwiera drogę do problemów behawioralnych, takich jak depresja, zaburzenia związane ze stresem, irracjonalne obawy i kompulsywne, obsesyjne zaburzenia.

Pierwszym krokiem jest zrozumienie roli neuroprzekaźników. Neuroprzekaźniki są zasadniczo przekaźnikami chemicznymi odpowiedzialnymi za przenoszenie, wzmacnianie i modulowanie sygnałów między neuronami. Istnieją dwa typy neuroprzekaźników:

1. Pobudzające neuroprzekaźniki: które pobudzają neuron, pobudzając go do działania. Przykładami są noradrenalina, epinefryna -aka adrenalina i kortyzol, które są hormonami walki i ucieczki produkowanymi przez nadnercza.
2. Hamujące neuroprzekaźniki: które hamują neuron, zmniejszając jego działanie. Przykładami są: serotonina i GABA.
3. Pobudzające i hamujące neuroprzekaźniki: mogą mieć oba efekty w zależności od receptorów. Przykładami są acetylocholina i dopamina.

Pobudzające neuroprzekaźniki

Przyjrzyjmy się bliżej tym neuroprzekaźnikom i ich roli w zachowaniu psów.

Epinefryna

Adrenalina, epinefryna wraz z noradrenaliną i kortyzolem biorą udział w locie i walczą z reakcją, sprawiając, że serce psa pompuje mocniej, otwiera drogi oddechowe i zwiększa przepływ krwi do głównych grup mięśniowych w odpowiedzi na zagrożenie.

Noradrenalina

Wraz z epinefryną i kortyzolem noradrenalina jest stymulantem i uczestniczy w reakcji walki lub ucieczki, zwiększając tętno twojego psa. W tym samym czasie noradrenalina jest również wzmacniaczem nastroju, co wyjaśnia, dlaczego wraz z serotoniną noradrenalina ma pozytywny wpływ na mózg, co poprawia nastrój.

Kortyzol

Ten hormon steroidowy jest również uwalniany w odpowiedzi na stres wraz z noradrenaliną, epinefryną. Kiedy pies wchodzi w tryb „lotu lub walki”, ten związek chemiczny jest często uwalniany i dlatego często określa się go mianem „hormonu stresu”. Karen z Centrum Neurobiologii i Zachowania na Uniwersytecie Pensylwanii odkryła, że agresywne psy wykazywały zwiększony poziom kortyzolu we krwi iw podobny sposób psy, które były przestraszone i niespokojne. W badaniu ustalono, że agresywne psy miały 21 jednostek w porównaniu do 10 u psów nieagresywnych.

Hamujące neuroprzekaźniki

Serotonina

Jest to neuroprzekaźnik znajdujący się w przewodzie pokarmowym i ośrodkowym układzie nerwowym. Uważa się, że ten związek chemiczny jest odpowiedzialny za ogólne poczucie szczęścia i dobrego samopoczucia, dlatego często określa się go mianem hormonu „dobrego samopoczucia”. Badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Saragossie w Hiszpanii wykazało, że psy agresywne miały niższy poziom serotoniny we krwi. Dokładnie, takie psy miały 278 jednostek w porównaniu do 387 u psów nieagresywnych.

Serotoniny nie można niestety dostarczyć w postaci pigułki lub zastrzyku. Co ciekawe, klasa leków znanych jako trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA) pomaga spowolnić szybkość reabsorpcji neuroprzekaźników serotoniny i noradrenaliny, umożliwiając ich wzrost. Lekiem należącym do tej klasy jest klomipramina.

Z drugiej strony, inna klasa leków zwana „selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny”, często w skrócie SSRI, pomaga blokować reabsorpcję serotoniny, umożliwiając więcej serotoniny przez dłuższy czas, wyjaśnia Certified Applied Animal Behaviorist, Benjamin L. Hart. Leki należące do tej klasy obejmują fluoksetynę, sertralinę i paroksetynę.

Uwaga: Buspiron jest agonistą serotoniny 5-HT znanym z aktywacji receptorów serotoninowych i naśladującym działanie serotoniny.

GABA

GABA oznacza kwas gamma-aminomasłowy, który jest neurotransmiterem odpowiedzialnym za regulację pobudliwości nerwowej. Benzodiazepiny pomagają wzmocnić działanie tego neuroprzekaźnika, zmniejszając szybkość zapłonu neuronów w ośrodkowym układzie nerwowym.

Pobudzające i hamujące neuroprzekaźniki

Dopamina

„Dopamina pomaga koordynować zdolności motoryczne psa, uwagę, wzmocnienie i czas reakcji i ma wpływ na obszar nastroju mózgu, z którego pochodzą„ dobre uczucia”- wyjaśnia trener psa Nicki Tudge. Gdy neuroprzekaźniki przenoszą nadmierne dawki dopaminy, mogą się pobudzić, impulsywnie i łatwo reagować, tworząc reakcję pobudzającą. Z drugiej strony, gdy poziomy dopaminy są obniżone, pies staje się w stanie reaktywnym, tworząc odpowiedź hamującą.

Acetylocholina

Ten neuroprzekaźnik na poziomie serca ma działanie hamujące, które obniża częstość akcji serca. Jednak acetylocholina może również zachowywać się jak pobudzający neuroprzekaźnik na poziomie nerwowo-mięśniowym w mięśniach szkieletowych.

Jakie leki są stosowane u psów z problemami behawioralnymi?

Najczęstszą klasą leków stosowanych w modyfikacji zachowania są: benzodiazepiny (BZ), inhibitory monoaminooksydazy (MAOI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (TCA) i selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), zgodnie z ASPCA. Leki te mogą być przepisywane przez weterynarz lub dyplomowany behawiorysta weterynarii.

• Acetylpromazyna (Acepromazyna)
• Alprazolam (Xanax) BZ
• Amitryptylina (Elavil) TCA
• Buspiron (Buspar) serotonina Agonista 5-HT
• Fluoxetine (Reconcile, Prozac) SSRI
• Clomipramine (Clomicalm) TCA
• Diazepam (Valium) BZ
• Paroksetyna (Paxil) SSRI
• Propranolol (Inderal)
• Selegilina (Deprenyl, Anipryl) MAOI
• Sertaline (Zoloft) SSRI

Czy leki pomagają psom?

Chociaż sama modyfikacja zachowania może pomóc psom w potrzebie i zmianie emocji i chemii mózgu, prawdą jest również, że w niektórych ciężkich przypadkach mogą być potrzebne leki, aby powstrzymać mózg przed zakłócaniem nauki właściwego zachowania. Poniżej przedstawiono niektóre korzyści i powody, dla których leki mogą być potrzebne w ciężkich przypadkach:

1. Kiedy twój pies znajduje się w stanie boju lub ucieczki, jest gotowy do reakcji i niezdolności do nauki. Dzięki lekom Twój pies będzie spokojniejszy i ma większe szanse na naukę.
2. Leki mogą przyspieszyć proces uczenia się.
3. Niektóre leki, takie jak benzodiazepina, działają szybko, jeśli zostaną podane przed ekspozycją.

Istnieją jednak również przypadki, w których stosowanie leków przynosi efekt przeciwny do zamierzonego i występują również wady. Następujące są niektóre z wad:

1. Istnieje ryzyko skutków ubocznych i skutków paradoksalnych.
2. Gdy pies zostaje odstawiony od leku, mogą wystąpić nawroty.
3. Większość leków nie jest szybką poprawką, może zaistnieć potrzeba podjęcia przez jakiś czas efektów
4. Leków nie należy stosować samodzielnie; ale raczej wraz z programem modyfikacji zachowania.

Moje doświadczenie z lekami a modyfikacja zachowania

Chociaż nie jestem wielkim fanem meds, moim zdaniem, w ciężkich przypadkach i u niektórych psów pomagają one zdjąć krawędź (przez ustalenie nierównowagi w neuroprzekaźnikach), aby otworzyć linie do nauki, aby pies mógł poznawać funkcjonować. I to jest dobry powód, dla którego weterynarze powinni kierować klientów do trenerów / konsultantów zachowań, aby weterynarz mógł zająć się zaburzeniami równowagi chemicznej, a doradca trenera / zachowania może obsłużyć proces modyfikacji zachowania. Ta współpraca powinna pomóc weterynarzom uniknąć niepotrzebnego zwiększania dawek, a właściciele stają się sfrustrowani, ponieważ „leki nie działają”. W niektórych przypadkach pies może nawet nie potrzebować żadnych leków, ponieważ trener / konsultant zachowań może mieć alternatywne podejście / środki uspokajające / metody do rękawów.

Pracowałem nad przypadkiem z behawiorystą, gdzie pies miał agresję międzyludzką, a leki były potrzebne, ponieważ według behawiorysty pies reagował bez względu na odległość. Miałem jednak co do tego wątpliwości. Faktem jest, że ten pies był na ogrodzonym terenie z drugim psem na odległość w oddzielonym ogrodzonym obszarze. Wydawało mi się, że leki mogą być potrzebne, by uczynić go wygodnym i próg pracy w „TEGO ustawienia”. Gdybym miał ten przypadek na własną rękę, byłbym ciekawy, czy w innym ustawieniu iz większą odległością można znaleźć „oazę” progową bez potrzeby używania narkotyków.

Jakiś czas temu zostałem wezwany do pracy w sprawie poważnej agresji między psami, w której pies nie chodził przez ponad rok w okolicy otoczonej przez ogrodzone psy. Niewielka okazja do znalezienia wygodnej odległości progowej tutaj, ze względu na sposób wyświetlania okolicy. Potrzeba było tygodni codziennej pracy, żeby dojść do tego, że minął psy bez reakcji, ale w końcu nam się udało. Z mojego doświadczenia wynika, że leki mogą ułatwić ten proces, a być może nawet go skrócić, ale nie jestem ich wielkim fanem, gdy weterynarze przepisują je ze względu na oczywiste ryzyko działań niepożądanych i fakt, że gdy pies zostanie odstawiony od piersi, ja widziałem nawroty (tak jak u ludzi), podczas gdy bez narkotyków proces ten trwał dłużej, ale wyniki wydawały mi się bardziej wiarygodne, przynajmniej moim skromnym zdaniem.

Co mówią badania? „Terapia lekowa rzadko jest sama w sobie lecznicza iw większości przypadków jest wskazana jako pomocnicza terapia w programie modyfikacji zachowania” zgodnie z tym streszczeniem.