Stop Dog Aggression wobec innych psów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-10 23:39

Zawsze jest mi trochę dziwnie, że oczekujemy, że nasze psy będą motylami społecznymi. Ludzie często stają się bardzo zakłopotani, gdy ich pies szczeka na innego psa, warczy lub wokalizuje w jakikolwiek sposób.

Rzeczywiście jest bardziej naturalne, że psy są ostrożne wobec innych psów. Wszakże gdy wilcza paczka zobaczy nowego wilka na swoim terytorium, będą go ścigać. W rzeczywistości wilki bardzo chronią swoje terytorium, a psy mogą być równie dobrze, chyba że zostaną przeszkolone w inny sposób.

Nawet wtedy nie powinniśmy oczekiwać, że nasze psy polubią wszystkie inne psy.

Niektóre psy po prostu się nie dogadują. Inne psy mogą się dogadać, gdy są młode, i zacząć wykazywać agresję psa, gdy dojrzeją. Podobnie jak my, psy dorastają i zmieniają się w oparciu o swoje doświadczenia, trening, relacje z innymi i ich naturalny temperament.

Nawet psy, które żyją razem i wydają się dobrze dogadywać, czasami mogą wykazywać agresję ze sobą.

• Dlaczego pies wykazuje agresję wobec innego psa?
• Czy jest to coś, z czym możemy pomóc naszemu psu?
• Jak powstrzymać psa przed agresją?

Gdzie?

Często agresja psa wydaje się znikąd.

Któregoś dnia nasz pies jest najlepszym przyjacielem psa sąsiada, a następnego dnia walczą bez przeszkód.

Skąd pochodzi agresja? Jak najlepsi przyjaciele mogą nagle stać się gorzkimi wrogami?

Chociaż może się nam wydawać, że nasze psy zaczynają walczyć z pozoru bez powodu, często nie walizka. Zwykle jest powód lub zdarzenie wywołujące agresję. Ponadto psy zazwyczaj nie rozpoczynają agresywnego ataku innego psa bez początkowych sygnałów ostrzegawczych.

W rzeczywistości psy zazwyczaj zaczynają komunikować się ze sobą z daleka poprzez język ciała i niektóre wokalizacje.

The Butt Sniff

Mój Shiba Inu może czasem stać się agresywny wobec innych psów. W szczególności nie lubi nowych psów, które przychodzą powąchać jego tyłek. Wąchanie tyłek wymaga sporego zaufania, ponieważ pies pozwala, by ktoś, kogo nie zna, umieścił zęby bardzo blisko swoich wrażliwych obszarów i daleko od własnych zębów. Pies, który pociąga nosem, może łatwo zaatakować i poważnie zranić drugiego psa, zanim zdąży odpowiedzieć.

Kiedy spotykam innego psa, mój Shiba zwykle ma luźną postawę ciała, dopóki drugi pies nie zacznie zbliżać się do jego regionu. Następnie …

• Zaczyna się napinać i pokazuje drugiemu psu, że czuje się niekomfortowo z tą akcją.
• Jeśli drugi pies się nie cofnie, Shiba zwykle podnosi wargę i zaczyna cicho warczeć.
• Jeśli drugi pies nadal się nie wycofuje, Shiba szybko się odwróci i zaskoczy.
• Jeśli drugi pies nadal się nie wycofuje, może dojść do walki.

Ponieważ nie rozmawiamy z psem, często brakuje nam wszystkich przydatnych informacji. Zamiast tego wszystko, co słyszymy, to kora lub warczenie. Interpretujemy to jako agresję psa, wstydzimy się i zaczynamy karać naszego psa za to, że robi właściwie wszystkie rzeczy.

Mój Shiba dał wiele ostrzeżeń zarówno mnie, jak i drugiemu psu, i dopiero po zignorowaniu wszystkich jego ostrzeżeń rozważał użycie zębów.

Jeśli będziemy korygować naszego psa za dawanie sygnałów ostrzegawczych i odpowiednio komunikować jego niepokój, może on zdecydować się pominąć wszystkie środkowe kroki i przejść prosto do ataku, gdy następnym razem spotka innego psa.

Kliknij miniaturę, aby wyświetlić pełny rozmiar

Czemu?

Agresja psa na psa może być wywołana przez wiele różnych bodźców. Ponadto to, czy dany wyzwalacz powoduje eskalację agresji, zależy również od aktualnego nastroju psów, poziomów energii i innych otaczających kontekstów.

Dwa popularne wyzwalacze:

1. Konkurencja o zasoby.
2. Samoobrona przed postrzeganym zagrożeniem.

Walki psów często mają miejsce w przypadku żywności, zabawek, terytorium lub praw reprodukcyjnych. Dlatego niezgodne z zasadami jest doprowadzenie suki do ognia do publicznego parku psów. To może bardzo łatwo rozpocząć walkę wśród psów płci męskiej, gdy walczą o prawa do samicy. Psy mogą również walczyć o zdobycie pożywienia i terytorium.

Na przykład oba moje psy radzą sobie bardzo dobrze. Mają nawet wspólne posiłki. Jednak, kiedy daję im przedmiot o wysokim priorytecie, jak pałka, rozłączam je. Pozwala im to spokojnie pracować na kijach, bez obawy o kradzież. Mój Shiba Inu to wielki skoczek i naprawdę lubi kraść rzeczy tylko dla piekła. Jeśli spróbuje ukraść miotacz mojej Siberian Husky, może to spowodować walkę.

Uwaga - to, co powoduje agresywny epizod, jest bardzo kontekstowe. Na przykład moje psy mogą jeść razem bez żadnych problemów, ponieważ dla nich regularne jedzenie nie jest warte walki. Jeśli jednak oboje byli naprawdę głodni, może to być zupełnie inna sytuacja.

W przypadku powąchania tyłek mój pies starał się chronić przed dostrzeżonym zagrożeniem, tj. Drugi pies umieszczał zęby blisko wrażliwych części mojego psa. To, co postrzegane jest jako zagrożenie, będzie inne dla każdego psa. Dlatego ważne jest, aby uważnie obserwować naszego psa i słuchać, co ma do powiedzenia. Jeśli uda nam się zidentyfikować jego czynniki wywołujące agresję, możemy zacząć pomagać mu w ich pokonaniu.

Agresja i dominacja

Zdarzenie wyzwalające powoduje konflikt między dwoma psami. Niekoniecznie oznacza to, że konflikt przerodzi się w walkę. Jeśli jeden z psów jest skłonny podporządkować się drugiemu, zazwyczaj wystarcza to do rozwiązania konfliktu.

Na przykład mój Siberian Husky jest bardziej uległym psem. Za każdym razem, gdy pojawiają się jakieś prawdziwe konflikty, zwykle poddaje się Shiba Inu, przewracając się na plecy i odsłaniając brzuch. Walki psów zwykle pojawiają się tylko wtedy, gdy oba psy nie chcą się poddać. W tym przypadku rozwiązują konflikt swoimi zębami. Dlatego psy z bardziej dominującymi osobowościami są bardziej wyzwaniem do życia, ponieważ będą trzymać się swoich broni, a nie z powrotem. Inni muszą zgodzić się na swoje stanowisko. To samo dotyczy osób o bardziej dominujących osobowościach.

Kiedy dostałem drugiego psa, upewniłem się, że mam psa o bardziej uległej osobowości. Mój Shiba Inu ma dominujący temperament i radzi sobie lepiej z bardziej zrelaksowanymi, zabawnymi i uległymi psami.

W jaki sposób?

W przypadku agresji psa na psa, zwykle bardzo pomocne jest zatrudnienie profesjonalnego trenera. Profesjonalny trener może obserwować naszego psa w czasie rzeczywistym i łapać język ciała, który możemy przegapić. To pozwala nam skutecznie interpretować interakcje naszego psa z innymi psami i identyfikować źródło jego agresji.

Niektóre rzeczy, które pomogły mi poradzić sobie z moim psem Shiba Inu na problemy agresji psów:

• Zawsze zachowuj spokój i zawsze miej plan. Jeśli staniemy się źli, przerażeni lub sfrustrowani, nasz pies podchwyci tę energię i stanie się jeszcze bardziej zestresowany.
• Stwórz jak najwięcej neutralnych doświadczeń. Jeśli nic się nie dzieje za każdym razem, gdy widzimy innego psa, nasz pies nauczy się być bardziej zrelaksowany w obecności innych psów.
• Nie pozwól, aby pies ćwiczył agresywne zachowanie. Im bardziej praktykuje agresję wobec innego psa, tym bardziej prawdopodobne, że powtórzy to zachowanie w przyszłości.
• Ustaw naszego psa na sukces. Pozwól mu tylko pozdrowić przyjazne i zrelaksowane psy, które są absolutnie pewne, że poradzi sobie. Pomaga to budować zaufanie naszego psa i pomaga mu lepiej radzić sobie z życzeniami z innymi psami w przyszłości. Pomoże nam również zbudować naszą pewność siebie.
• Odczul naszego psa na inne psy w kontrolowanym środowisku treningowym.

Socjalizacja psa

Socjalizacja psów stała się ostatnio nową to rzecz. Psy są często zmuszane do sytuacji społecznych, z którymi nie czują się dobrze. Jeśli jednak pies będzie miał negatywne doświadczenia z innymi psami, w końcu ucieknie się do użycia agresji, aby się chronić.

Udane pozdrowienia warunkują psa do cieszenia się towarzystwem innych psów, negatywne pozdrowienia uczą go lęku lub strachu przed swoim rodzajem.

Jeśli nadal będziemy zmuszać naszego psa do spotykania się z niezrównoważonymi psami lub psami o sprzecznych temperamentach, pogłębimy jego psa tylko do kwestii agresji psa.

Jeśli pomożemy naszemu psu, starannie dobierając swoich kolegów i szanując jego granice społeczne, wyrośnie na bardziej wyważonego, pewnego siebie, szczęśliwego i zrelaksowanego psa.