Jak przygotować i poradzić sobie ze stratą swojego zwierzaka - czy możesz dać ratunkowi psa do domu?

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Radzenie sobie z utratą futra dziecka

Utrata najlepszego partnera, przyjaciela, towarzysza i bratniej duszy jest druzgocąca dla każdego miłośnika zwierząt. Nie ma słów, by opisać wielką dziurę, którą pozostawi w twoim życiu. Dom jest tak pusty i cichy. Ludzie, którzy nigdy nie podzielali miłości pięknego przyjaciela, mogą powiedzieć: „był tylko psem.” To nie jest prawda. Nasz Tytan był tak lojalny i jak wiele innych psów, wierzę, że oddałby swoje życie, aby uratować nasze.

Za pierwszym razem, gdy twój pies zachoruje, wyobrażasz sobie najgorszy scenariusz. Gdy odpychasz tę myśl, wierzysz, że poradzisz sobie, jeśli coś pójdzie nie tak. Kiedy to się dzieje, świadomość, że twój cudowny przyjaciel odszedł, jest nie do zniesienia.

Nasze osobiste doświadczenia z Titanem

Titan, nasz Blue Heeler, miał w ciągu piętnastu lat kilka doświadczeń zagrażających życiu. Został dwukrotnie otruty. Pierwszy raz pochodziła od myszy sąsiadów, która zmarła na przynętę ślimaka. Drugi raz wydarzył się, gdy przyniósł kij na plaży, który weterynarz uważa za użyty do dźgnięcia zatrutej ryby. Przeżył dwa razy. Kilka lat później miał guzek na szyi spowodowany nasionami trawy. Jak było na żyle szyjnej, weterynarz potrzebował czterech godzin na usunięcie. Na szczęście był łagodny i nie spowolnił go zbyt długo.

W wieku trzynastu lat rozwinął się utyka. Podnosił stopę i patrzył na nas smutnymi oczami. Jeden weterynarz chciał odciąć mu palec u nogi, więc szukaliśmy innej opinii. Zaproponowali umieszczenie go na Meta-cam. To złagodziło ból nóg, chociaż później dowiedzieliśmy się, że ma skutki uboczne.

W ciągu następnych dwóch lat spowodowało to wzrost jego żołądka. Co kilka miesięcy mieliśmy badania krwi i moczu, żeby mieć na to oko. Jego żołądek powoli stawał się coraz większy, a jednocześnie cierpiał na degenerację mięśni w nogach. Bacznie obserwowaliśmy ten postęp i wiedzieliśmy, że nie odczuwa bólu. Weterynarz powiedział tak długo, jak długo jadł, pił i korzystał z jelit, a nie z bólu, wszystko było w porządku. Podjął wspaniałą walkę, aż pewnej nocy położył się na podłodze i spojrzał na nas. Wiedzieliśmy, że nadszedł czas.

Poprosiliśmy weterynarza, aby przyszedł do naszego domu, aby uniknąć dodatkowego stresu. Leżał na naszym łóżku i podniósł wzrok, gdy weszli do pokoju. Kiedy byliśmy gotowi, pozwolili mu zasnąć. Mój mąż i ja nie wiedzieliśmy, że odszedł, ponieważ nigdy się nie poruszył i wciąż na nas patrzył. Był w pokoju. Weterynarz powiedział nam później, że miał krwawienie wewnętrzne.

Najtrudniejsze decyzje do zrobienia

Ponieważ dużo podróżujemy, nie chcemy być od niego oddzieleni, dlatego postanowiliśmy go skremować, a nie łatwą decyzję. Chociaż zdecydowaliśmy, że przynajmniej w ten sposób możemy go zabrać ze sobą. Kiedy straciliśmy naszego szesnastoletniego kota, pochowaliśmy go w naszym ogrodzie. Potem kilka lat później sprzedaliśmy dom i musieliśmy go zostawić. Każdy ma na ten temat inne pomysły, wybierz to, co jest dla ciebie najlepsze i twoje szczególne okoliczności.

To był początek naszych tortur. Dom był tak cichy i pusty. Co gorsza, firma energetyczna wyłączyła zasilanie na cały dzień, aby wymienić bieguny zasilania w pobliżu ulic. Samotność, bez zakłóceń, była nie do zniesienia. Udaliśmy się na spacer, aby uciec od domu. Przez wiele dni płakaliśmy i wspominaliśmy dobre czasy. Przeszliśmy przez lata zdjęcia na komputerze naszych podróży po Australii z nim. Każdy z nich miał tak wiele wspaniałych wspomnień z wycieczek na plażę, spacerów po buszu i odkrywania nowych miejsc razem.

Czy możesz dać ratunkowi psa dom?

Zawsze mówiłem z powodu naszego wieku, że nigdy nie będę miał innego psa. Rozumiem, że utrata ukochanego przyjaciela wpływa na ludzi na różne sposoby. Ten artykuł nie został napisany, aby doradzać każdemu, co jest najlepsze. Wierzę, że posiadanie innego psa jest osobistą preferencją. To zależy od tego, jak się czujesz i jakie są twoje szczególne okoliczności.

W naszej sytuacji nasza córka zasugerowała, że potrzebujemy kolejnego psa dla bezpieczeństwa podczas podróży. Wiedziałem, że gdybyśmy to zrobili, musiałby to być zupełnie inny typ psa. Tak, uwielbiam Blue Heelers lub australijskie psy pasterskie, ale nie mogłam zmierzyć się z myślą, że inny pies jak Titan zawsze będzie je porównywał.

Byliśmy w złym stanie i potrzebowaliśmy czegoś, co mogłoby nas rozproszyć. Spojrzałem więc na siatkę dostępnych psów ratunkowych. Wiele psów w tych domach ma problemy z zachowaniem. Niektórzy byli źle traktowani lub maltretowani, co przysporzy więcej problemów.

Patrząc na te niechciane psy, mój mąż miał małą nadzieję i motywację, której potrzebował, aby coś zrobić. Nadal patrzył na Blue Heelers, a ja próbowałem go od nich odciągnąć. Myśleliśmy o wyborze starszego psa, w wieku około czterech lub pięciu lat. Chociaż najlepsze intencje nie zawsze działają.

Dokonywanie właściwego wyboru psa ratunkowego

Myśleliśmy, że kelpie będzie idealnym psem wielkości, chociaż każdy, który widzieliśmy, był ogromny. Znaleźliśmy pięknego psa, chociaż był za duży i faktycznie mnie przewrócił, więc musieliśmy go zabrać, co nie było łatwą decyzją. Znalezienie odpowiedniego psa, który pasuje do Ciebie i Twojej konkretnej sytuacji, jest bardzo ważne lub spowoduje więcej problemów.

W końcu znaleźliśmy mniejszego psa. Jego matka jest bokserem i ojcem Jacka Russella. Jest piękny, chociaż ma potężny silnik D9 bijący w swojej małej klatce piersiowej. Ma tak dużo siły dla małego psa, że wciąż może nas przyciągnąć, jeśli nie będziemy ostrożni.

Warunki przyjęcia psa ratunkowego

Wszystkie psy muszą być:

• Mikroukład
• Zaszczepiony
• Wysterylizowany
• Zarejestrowany

W większości przypadków domy ratunkowe pobierają opłatę, kwota może się różnić w różnych domach i typie psa biorącego udział w adopcji.

Nasza adopcja pięknego psa ratunkowego

Nasza konkretna adopcja kosztowała nas 450,00 USD. Obejmowało to jego sterylizację, mikropęknięcia i szczepienia. Kiedy mieszkamy w tym kraju, musieliśmy zabrać Keisera do Perth (stąd 100k), aby go leczyć. Powiedzieli mi, że szwy są nie do rozwiązania. Chociaż kiedy zabraliśmy Keizera do naszego weterynarza, żeby go sprawdzić, usunął szwy, kiedy nadszedł czas, kiedy powiedział, że są bardzo ciasne.

Jak dotąd nie żałowaliśmy, że daliśmy mu dom, ponieważ pomógł nam poradzić sobie z utratą naszego pięknego Tytana. Jak powiedziałem wcześniej, psy ratownicze często mają problemy, nasze były nadużywane. Kiedy przywieźliśmy go do domu, czołgał się na brzuchu do nas. Gdybyśmy podnieśli rękę, pochylił się, a kiedy zobaczył mężczyznę w koszulach roboczych w kolorze czerwonym lub żółtym, warczał. Nawet jeśli nad nim prześlizgnie się cień, będzie krowy. To było straszne widzieć, i to zbliżyło nas do niego, ponieważ zrozumieliśmy, jak musiał zostać pobity. Jak ludzie mogą to robić nieszkodliwym psom. Nazwałbym je zwierzętami, ale w rzeczywistości moim zdaniem byłoby to obrazą dla zwierząt. Człowiek jest złym słowem dla takich ludzi.

Minęły już prawie cztery miesiące, odkąd straciliśmy Titana i nadal mamy złe dni. Keizer zdecydowanie pomógł nam w tym czasie. Właśnie wróciliśmy z kolejnej czteromiesięcznej podróży po Australii. I tak, to było duże wyzwanie. Prochy Tytana są dumne z miejsca w naszej furgonetce, a od czasu do czasu Keizer chodził i wąchał trochę w swoim drewnianym pudełku. Co sprawiło, że zastanawialiśmy się, czy wiedział coś, czego nie zrobiliśmy.

Mam nadzieję, że wszyscy właściciele zwierząt domowych naprawdę dobrze przyjrzą się swoim wspaniałym zwierzętom. Zrozum ich potrzeby, a jeśli są chorzy lub cierpią, pomyśl o swoich uczuciach, a nie o swoich. Jeśli twoje zwierzę cierpi, musisz być uprzejmy i pozwolić im odejść.

Nigdy ich nie trzymaj, ponieważ nie możesz ich znieść. Twoja kolej, aby zwrócić miłość, którą ci dali, pomagając im.

Czy będziesz miał siłę, aby zrobić właściwe rzeczy dla swojego cennego futra?

Kliknij miniaturę, aby wyświetlić pełny rozmiar

Pytania i Odpowiedzi