Pożegnanie z przyjacielem: moje doświadczenie Uśpienie psa

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Co jest takiego ze zwierzętami, które sprawiają, że my ludzie często okazujemy im współczucie? Być może to dlatego, że nie mogą mówić za siebie, a my czujemy się zobowiązani do pilnowania ich, kiedy tylko pojawi się jakieś niebezpieczeństwo, z którym mogą sobie nie poradzić. Właściwie myślę, że to głęboko zakorzenione naturalne powinowactwo… wiedząc, że wszyscy dzielimy tę samą planetę. Fakt, że wiele z nich jest również bardzo pięknych, to prawdziwy plus.

Wiele udomowionych zwierząt, takich jak koty i psy, wydaje się wykazywać wzajemne współczucie. Mówię „wydaje się”, ponieważ nie możemy naprawdę komunikować się z nimi bezpośrednio, na tym samym poziomie. Możemy przypisywać tylko ludzkie cechy na podstawie obserwowanego zachowania. Ich myślenie i motywy mogą mieć zupełnie inną podstawę. Po prostu nie wiemy.

Nadal jednak jesteśmy bardzo przywiązani do kotów i psów. Naprawdę stają się członkami rodziny, tak jak syn, córka, brat lub siostra. Zawsze się o nich troszczysz i ich interesy.

Po pewnym czasie życia ze swoim zwierzakiem poznajesz jego osobowości bardzo dobrze. Dzięki odpowiedniemu szkoleniu możesz żyć razem w harmonii przez wiele lat… podczas gdy inne zwierzęta wydają się być predysponowane do bycia temperamentem i wydają się „nieprzeszkolone”.

Niemniej jednak prawdziwa więź i zaufanie rozwijają się z czasem, a jeśli zwierzę jest traktowane z miłością i szacunkiem, prawdopodobnie otrzymasz to samo w zamian, tak jak w przypadku relacji międzyludzkich.

Mój kolego, Pran

W ciągu ostatniego roku mieszkałem w domu z kilkoma innymi ludźmi i pięknym psem owczarka niemieckiego. Nazywa się Pran. Chociaż nie jestem jego właścicielem, Pran bardzo mnie polubił od pierwszego dnia, kiedy tu przybyłem. W kolejnych miesiącach opracowaliśmy wzajemną więź, której naprawdę nie mogę łatwo opisać. To prawie tak, jakbyśmy mogli czytać w myślach przez większość czasu.

Mówi się, że owczarki niemieckie mają inteligencję 3-letniego człowieka. Chociaż trudno powiedzieć, jaki może być poziom jego zrozumienia, bardzo wcześnie zauważyłem, jak bardzo jest inteligentny.

Mówi się, że owczarki niemieckie są trudne do wyszkolenia. Potrzebują celu, czegoś do zrobienia, aby zadowolić swojego mistrza. Najwyraźniej najgorsze, co możesz zrobić, to pozwolić mu leżeć lub nie angażować się regularnie w jakąś aktywność. W przeciwnym razie często będą szczekać lub niszczyć rzeczy i ogólnie źle się zachowują.

Właściciel Prana jest zwykle dość zajęty, więc to ja zwykle zabieram go na spacer. Jest w dużej mierze ograniczony do obszaru podwórka, więc kiedy zdaje sobie sprawę, że jest zabrany na spacer, po prostu wpada w szał.. to zabawne.

Przez pierwsze kilka minut każdego spaceru ciągnie mnie za wszystko, co jest warte, chociaż ostatecznie osiada i słucha moich poleceń. Jest bardzo silny dla 11-letniego psa. Świetnie się bawiliśmy, zwłaszcza w zimowych zmaganiach w głębokim śniegu. Jestem pewien, że każdy duży pies jest w niebie, gdziekolwiek jest śnieg.

Pran ma zwyczaj spędzać dużo czasu śpiąc w moim pokoju i co noc śpi na moim dywanie. Zwykle budzi mnie z samego rana, aby pozwolić mu zrobić interes.

Kręci się

W ciągu ostatnich kilku miesięcy wydawało się jednak, że męczy o wiele więcej i śpi dużo więcej, a rano nie budził mnie. Wydawało się, że był dość schowany do czasu, gdy wróciliśmy z umiarkowanie długiego spaceru. Był też chory kilka razy. Coś, czego nigdy nie było, cały czas go znam.

Stało się widoczne na różne inne sposoby, że jego zdrowie się pogarszało, a wiele innych okoliczności wskazywało na to, że jego czas dobiegł końca.

Tak jak lubimy trzymać nasze zwierzaki aż do gorzkiego końca, myślę, że to szkodzi zwierzęciu. Chociaż nie możemy naprawdę określić ich dyskomfortu, czasami jest to dość oczywiste. Staje się również kosztowną propozycją płacenia za rachunki medyczne, aby je utrzymać. To przełomowa decyzja, aby rozważyć wady i zalety uśpienia psa. Miłość do naszych zwierząt jest czasem większa niż miłość naszych członków rodziny.

Tak więc na początku maja 2011 r. Podjęliśmy decyzję o uśpieniu Prana. Przygotowaliśmy dziurę w cichym, lekko zacienionym rogu podwórka, gdzie lubił wędrować.

Pożegnanie z przyjacielem

Szpital dla zwierząt, do którego go zabraliśmy, ma duże pole w tyle, więc wziąłem Prana na kilka spacerów po polu, dopóki nie byli gotowi na niego. To był smutny, ale spokojny sposób spędzania razem naszych ostatnich minut.

Najpierw podano mu środek uspokajający, aby go uspokoić, chociaż był już dość spokojny, z spokojnych spacerów. Właścicielowi Prana i mnie towarzyszyły dwie bliskie przyjaciółki. Zostaliśmy zaprowadzeni do częściowo zaciemnionego pokoju, gdzie wszyscy usiedliśmy lub uklękliśmy obok Prana, pieszcząc go i pocieszając, podczas gdy weterynarz podawał zastrzyki, które spowodowały, że jego serce się zatrzymało. To było już po kilku minutach i wydawało się Pranowi bardzo bezbolesne.

Jak możesz sobie wyobrazić, było to bardzo trudne do zobaczenia. Nie mogliśmy powstrzymać naszych emocji, więc nie.

Układanie naszego ukochanego Prana w jego ostatnim miejscu spoczynku

Po powrocie do domu położyliśmy go w przygotowanym miejscu spoczynku, owiniętym kocem i pokrytym świeżymi różami. Czwórka z nas po kolei zmieniała się w ziemię z łopatą. Wystarczyło, żeby go zakryć. Potem dołączyliśmy ramię w ramię i wypowiedzieliśmy ostatnie słowa i modlitwy. Zacząłem wypełniać resztę grobu i stałem przez minutę ciszy, gdy padał lekki deszcz.

Oda do Prana

Kroczy z gracją

Jednak nieustraszony i silny

Wierny swemu panu

Inteligentny i mądry

Wyczuwalne poczucie złej karmy w pobliżu

Głośno wyrażał swoje zastrzeżenia

Zawsze wierny i opiekuńczy

Zawsze jednak oferuję empatyczną obecność

I ciepłe liże

Kiedy jego przyjaciel jest niski

A kto kto bierze na spacer,

Zastanawiam się…

Wybierasz się gdzieś szybko… cokolwiek?

Co znajdziesz w tym drzewie lub biegunie

To tak urzeka twoje zmysły

Cichy zakątek kuchni

Tam, gdzie kiedyś siedziały błyszczące miski

Slurping wody języka

I żucie mięsnych smakołyków

Stukot pazurów na podłogach korytarza

Nie wypełnia już powietrza

Jak ci się stało

Mój najlepszy kumpel.

Patrzysz na mnie tymi smutnymi brązowymi oczami

Wracam z uśmiechem, cichą wiedzą

Tęsknię za tobą kolego, jestem pewien, że wiesz

Lepszy przyjaciel tam po prostu nie mógł być

Przyjmowanie śmierci i przepuszczanie jej

Chociaż żal z powodu śmierci bliskich i innych ludzi i zwierząt, jest użytecznym i naturalnym uwolnieniem, wierzę, że nie możemy trzymać się nieobecności tych śmiertelników. Nie twierdzę, że nie powinniśmy się smucić, tylko dlatego, że nie powinniśmy przedłużać emocji. Musimy zaakceptować ten fakt i przejść do własnego życia i pozwolić tym śmiertelnikom przeżyć następne życie.

Musimy tylko pamiętać, co ci ludzie i zwierzęta wnieśli do naszego życia, zwłaszcza szczęście i wzajemną radość, którą dzieliliśmy. I wiedzieć, że ich kochaliśmy i że byliśmy kochani w zamian. Chociaż nie wolno nam rozpamiętywać przeszłości. Musimy żyć w teraźniejszości i po prostu dziękować za ich istnienie w naszym życiu.

Pytania i Odpowiedzi