Alaskan Malamute

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Przegląd

Czy wiedziałeś?

Alaskan Malamute jest prawdopodobnie najstarszym i zdecydowanie największym arktycznym psim zaprzęgiem. Rasa nosi imię Mahlemut, plemienia Inuitów z rejonu Kotzebue Sound w Alasce.

Alaskan Malamute to duży, potężny pies, który został wyhodowany w celu ciągnięcia sań w surowym terenie i brutalnym klimacie. Zastanów się nad tym ostrożnie, jeśli nie masz pewności, czy potrafisz chodzić z psem na smyczy. A smycz nie jest opcjonalnym wyposażeniem, jeśli chodzi o malamuta; nie tylko wędruje, często w milach i dniach, ale zwykle jest gotowy, by zmieszać go z innymi psami i polować i zabijać zwierzęta i koty.

Malamuty są również niezwykle trudne do utrzymania za ogrodzeniem, ponieważ są doświadczonymi kopaczami i wspinaczami. Jeśli chcesz je odzyskać, malamuty muszą być mikroprocesorowe i mieć zawsze identyfikator na kołnierzach. A podczas pracy Malamuty często żyją szczęśliwie w sytuacjach hodowlanych - ponieważ mają dużo ćwiczeń i mnóstwo interesującej pracy do wykonania - przeniesienie Malamuta na podwórko nie jest świetnym pomysłem, chyba że lubisz dziury wielkości basenu, a twoi sąsiedzi lubią wycie. Nie wspominając, że prawdopodobnie nie będzie go tam, kiedy wrócisz do domu, ponieważ uważa płoty za interesujące wyzwania, a nie za prawdziwe przeszkody.

Jeśli żaden z was cię nie zniechęca, możesz być gotowy rozważyć niektóre plusy Alaskan Malamute. Jest przystojny, z pierwotnym wyglądem, który może sprawić, że poczujesz śnieżne wiatry tundry, nawet gdy stoisz na podmiejskim trawniku. I absolutnie uwielbia dzieci, chociaż tak jak w przypadku wszystkich dużych, potężnych psów, wymagany jest uważny nadzór.

Kilka chorób genetycznych może mieć wpływ na malamuty, aw rasie występują problemy z temperamentem, należy więc uważać na psa od doświadczonego hodowcy, który wykonuje badania genetyczne i testy temperamentu na swoich psach lub renomowanej grupie ratunkowej, która je ocenia dla temperamentu i przydatności dla swojej rodziny i stylu życia.

Inne szybkie fakty

• Alaskan Malamute to pies towarowy, zbudowany do ciągnięcia ciężkich ładunków na duże odległości. Jest bardzo wysportowany, ma dobrze umięśnione ciało, głęboką klatkę piersiową, silne nogi i pióropusz ogona, który faluje nad jego plecami.
• Głowa Alaskan Malamute jest szeroka z kutymi uszami i ciemnobrązowymi oczami. Ma charakterystyczne oznaczenia: czapkę nad głową i twarz, która jest cała biała lub oznaczona prętem lub maską. Płaszcz jest dostępny w kilku kolorach, w tym białym (jedyny dozwolony jednolity kolor), szarym, czarnym, sobolowym i czerwonym, wszystkie z białym na brzuchu, nogach, stopach i twarzy.

Historia alaskańskiego malamuta

Jak wskazuje jego imię, Malamut pochodzi z Alaski. Wcześni Eskimosi, którzy nazywali siebie Inuitami, oznaczający „lud”, byli nomadami, którzy polegali na psach i saniach, aby przewozić siebie i swoje towary przez śnieżną jałową ziemię. Oprócz ciągnięcia sań lub noszenia ciężarów, psy pomagały myśliwym w poszukiwaniu niedźwiedzi polarnych i innych zwierząt. Te psy, przodkowie alaskańskich malamutów, należały do rodziny szpicowatych psów, do której należą akity, chow chow, norweskie łosi, szpice fińskie, samojedy, siberian husky, amerykańskie eskimo i wiele innych. Na podstawie badań psiego genomu malamut alaski jest jedną z najstarszych istniejących ras. Relacje między psami a ludźmi były bliskie, psy były dobrze karmione i opiekowane, a niemowlęta karmione psami i szczeniętami. Oba te przypadki można wskazać jako podstawę miłości Malamute do ludzi.

Malamuty stały się ważne w 1896 r. Podczas gorączki złota na Alasce, kiedy górnicy płacili niebotyczne ceny dla zaprzęgów i drużyn psów. Dobry pies sam kosztuje 500 dolarów, a sanie i mały zespół mogą wygrać nawet 1500 dolarów. Podczas gdy Malamute był popularny, był to niebezpieczny czas dla rasy, ponieważ wiele osób przekroczyło Malamuty z innymi rasami, aby zwiększyć szybkość lub rozmiar. Na szczęście geny Spitz były dominujące, a malamuty szybko powróciły do formy.

American Kennel Club rozpoznał tę rasę w 1935 roku, aw tym samym roku powstał Alaskan Malamute Club of America. Jednak kilka lat później służba wojskowa zdewastowała rasę, gdy okrutna i głupia biurokratyczna decyzja doprowadziła do tego, że wielu Malamutów zostało celowo wysadzonych w powietrze na krze po wyprawie na Antarktydę. AKC ponownie otworzyło rejestrację rasy na krótki czas. Rasa od tamtej pory kwitła i zajmuje 58 miejsce ^th wśród psów zarejestrowanych przez AKC.

Alaskan Malamute Temperament and Personality

Alaskan Malamutes są przyjaźni i kochają ludzi. To sprawia, że są wspaniałym wyborem dla aktywnej rodziny, która ma elektroniczny alarm przeciwwłamaniowy i nie potrzebuje Malamuta dla swoich zdolności strażniczych. To dlatego, że go nie ma.

Jest umiarkowanie wokalny i będzie wyć z syrenami lub rozmawiać z wyrazistymi „woo-woos”. Jednak w przypadku rasy szpic jest całkiem spokojny i zazwyczaj nie staje się uciążliwym szczekaczem.

Ten pies jest mądry i ciekawy i nie chce niczego więcej niż dzielić się swoimi odkryciami z członkami swojej ludzkiej rodziny. Odkrycia takie jak na przykład to, jak złożono sofę, lub jak wyglądałoby wnętrze twojego samochodu bez tych wykładzin i tapicerki.

Dobrą wiadomością jest to, że destrukcyjności w Malamute można zapobiec i uleczyć. Lekarstwo to ćwiczenia i wiele z nich, bez względu na pogodę lub grypę. Dużo i dużo forsownych ćwiczeń. Piesze wędrówki, ciągnięcie sań zimą i wozy latem (choć nie pozwól mu się przegrzać), konkurencyjne ciągnięcie ciężarów i formalne posłuszeństwo są dobrymi punktami wyjścia dla jego mózgu i bijatyki.

Malamute jest mądry, szybko się uczy i kocha, ale jest także silną wolą i niezależny.

Zacznij trenować szczeniaka w dniu, w którym go przyprowadzisz. Nawet w wieku ośmiu tygodni jest w stanie wchłonąć wszystko, czego możesz go nauczyć. Nie czekaj, aż skończy 6 miesięcy, aby rozpocząć trening, lub będziesz mieć bardziej upartego psa, z którym możesz sobie poradzić. Jeśli to możliwe, zabierz go do klasy przedszkola dla szczeniąt do czasu, gdy będzie on miał 10 do 12 tygodni, i towarzysko, towarzysko, towarzysko. Należy jednak pamiętać, że wiele klas szkolenia szczeniąt wymaga pewnych szczepionek (takich jak kaszel hodowlany), aby być na bieżąco, a wielu lekarzy weterynarii zaleca ograniczoną ekspozycję na inne psy i miejsca publiczne, aż szczepionki dla szczeniąt (w tym wścieklizna, nosówka i parwowirus) zostaną zakończone. Zamiast formalnego szkolenia, możesz rozpocząć szkolenie swojego szczeniaka w domu i towarzysko z rodziną i przyjaciółmi do czasu ukończenia szczeniąt. Te doświadczenia jako młody pies pomogą mu wyrosnąć na rozsądnego, spokojnego dorosłego psa.

Porozmawiaj z hodowcą, opisz dokładnie to, czego szukasz u psa, i poproś o pomoc w wyborze szczeniaka. Hodowcy codziennie widzą szczenięta i mogą wydać niezwykle dokładne zalecenia, gdy dowiedzą się czegoś o swoim stylu życia i osobowości. Cokolwiek chcesz z Alaskan Malamute, szukaj kogoś, którego rodzice mają miłe osobowości i który został dobrze zsocjalizowany od wczesnego dzieciństwa.

Co powinieneś wiedzieć o Alaskan Malamute Health

Wszystkie psy mają potencjał do rozwoju genetycznych problemów zdrowotnych, tak jak wszyscy ludzie mają potencjał dziedziczenia konkretnej choroby. Biegnij, nie chodź, od hodowcy, który nie oferuje gwarancji zdrowia na szczenięta, który mówi, że rasa jest w 100% zdrowa i nie ma żadnych znanych problemów lub mówi, że jej szczenięta są odizolowane od głównej części gospodarstwo domowe z powodów zdrowotnych. Szanowany hodowca będzie szczery i otwarty na problemy zdrowotne rasy i częstość występowania w jej linii.

Malamut jest dość zdrowym psem, ale jest narażony na niektóre choroby genetyczne, w tym dysplazję stawu biodrowego, genetyczną deformację gniazda biodrowego, która może wymagać kosztownej operacji w celu skorygowania i często prowadzi do zapalenia stawów w późniejszym życiu. Jest to szczególnie niszczycielski warunek dla aktywnego psa, takiego jak Malamute. Upewnij się, że hodowca dostarczy Ci pisemną dokumentację Fundacji Ortopedycznej dla Zwierząt (OFA) lub University of Pennsylvania (PennHip) potwierdzającą, że rodzice szczeniaka są wolni od dysplazji stawu biodrowego.

Na malamuty może również wpływać chondrodysplazja, zaburzenie rozwojowe chrząstki, które może prowadzić do karłowatości. Hodowcy powinni być w stanie pokazać certyfikat Alaskan Malamute Club of America, że przynajmniej jeden z rodziców szczeniaka był wolny od tego warunku.

Mogą również cierpieć na dziedziczną polineuropatię, dla której nie ma testu przesiewowego. Jest to zaburzenie układu nerwowego, które powoduje przewlekły brak koordynacji i osłabienia u psów. Każdy hodowca, który powie ci te i inne problemy związane z rasą, nie jest przedmiotem troski w rasie lub jego linie są albo nieuczciwe, albo nieznajome - żadna z tych cech nie jest potrzebna hodowcy twojego nowego szczeniaka.

Alaskan Malamute Club of America bierze udział w Canine Health Information Center, bazie danych zdrowia. Zanim poszczególnym malamutom zostanie wydany numer CHIC, hodowcy muszą przedłożyć oceny bioder z Orthopaedic Foundation for Animals (OFA) i wyniki badań oczu z Canine Eye Registration Foundation (CERF). Certyfikacja zdrowia tarczycy OFA jest opcjonalna.

Hodowcy muszą wyrazić zgodę na opublikowanie wszystkich wyników testów, pozytywnych lub negatywnych, w bazie danych CHIC. Pies nie musi otrzymywać dobrych lub nawet pozytywnych wyników w ocenach, aby uzyskać numer CHIC, więc sama rejestracja CHIC nie jest dowodem słuszności lub braku choroby, ale wszystkie wyniki testów są publikowane na stronie internetowej CHIC i mogą być dostępne dla każdego, kto chce sprawdzić stan zdrowia rodziców szczeniaka.

Pamiętaj, że po zabraniu nowego szczeniaka do domu masz moc, aby chronić go przed jednym z najczęstszych problemów zdrowotnych: otyłością. Utrzymanie Malamuta przy odpowiedniej wadze jest jednym z najłatwiejszych sposobów przedłużenia jego życia. Wykorzystaj swoje umiejętności prewencyjne, aby zapewnić zdrowszy pies na całe życie.

Podstawy pielęgnacji Alaskan Malamute

Alaskan Malamute ma gruby, gruby podwójny płaszcz. Nie jest to szczególnie wysoka konserwacja - szczotkuj ją kilka razy w tygodniu, aby usunąć martwe włosy i rozprowadzić oleje do skóry - ale rzuca się przez cały rok i bardziej intensywnie w sezonie.

Najlepszym przyjacielem właściciela Malamute, po jego psie, jest jego odkurzacz. Dwa razy w roku Malamuty „płaszcz ciosowy”. Obraz górskich włosów dryfujących po całym domu i przyczepiających się do każdej powierzchni. Przez resztę roku ich rzucanie jest znacznie mniejsze - tak bardzo, że można oderwać się odkurzania tylko dwa razy dziennie zamiast co cztery godziny.

Jeśli możesz się z tym pogodzić, Malamute jest psem łatwym w pielęgnacji. Kąpać go co kilka miesięcy lub gdy jest brudny. Nie potrzebuje specjalnego przycinania, aby zachować swój charakterystyczny wygląd.

Reszta to podstawowa opieka. Przycinaj paznokcie według potrzeb, zwykle raz w miesiącu. Często myj zęby, aby uzyskać dobry ogólny stan zdrowia i świeży oddech. Co tydzień sprawdzaj uszy pod kątem brudu, zaczerwienienia lub nieprzyjemnego zapachu, które mogą wskazywać na infekcję. Jeśli uszy wyglądają na brudne, wytrzyj je wacikiem zwilżonym delikatnym środkiem do czyszczenia uszu zalecanym przez lekarza weterynarii. Przedstaw swój Malamut do pielęgnacji w młodym wieku, aby mógł go przyjąć z wdziękiem.

Znalezienie Alaskan Malamute

Niezależnie od tego, czy chcesz iść z hodowcą, czy zabrać psa ze schroniska lub ratunku, oto kilka rzeczy, o których warto pamiętać.

Wybór hodowcy Alaskan Malamute

Znalezienie dobrego hodowcy jest kluczem do znalezienia odpowiedniego szczeniaka. Dobry hodowca dopasuje cię do właściwego szczeniaka i bez wątpienia wykonałby wszystkie zaświadczenia zdrowotne niezbędne do wykrycia problemów zdrowotnych w jak największym stopniu. On lub ona jest bardziej zainteresowany umieszczaniem szczeniąt w odpowiednich domach niż robieniem dużych pieniędzy. Uważaj na hodowców, którzy mówią tylko dobre rzeczy o rasie lub którzy promują psy jako „dobre z dziećmi” bez kontekstu, co to oznacza lub jak to się dzieje.

Dobrzy hodowcy chętnie odpowiedzą na pytania dotyczące temperamentu, przeświadczeń o zdrowiu i tego, z czym psy mają do czynienia i powracają do ciebie z własnymi pytaniami na temat tego, czego szukasz u psa i jakiego rodzaju życia możesz zapewnić mu. Dobry hodowca może opowiedzieć o historii rasy, wyjaśnić, dlaczego jeden szczeniak jest uważany za zwierzę domowe, a drugi nie, i omówić problemy zdrowotne wpływające na rasę i kroki, jakie podejmuje, aby uniknąć tych problemów. Hodowca powinien być dla ciebie zasobem przez całe życie twojego psa.

Poszukaj więcej informacji o Alaskan Malamute i zacznij szukać dobrego hodowcy na stronie Alaskan Malamute Club of America. Wybierz hodowcę, który zgodził się przestrzegać kodeksu etycznego AMCA, który zakazuje sprzedaży szczeniąt do lub przez sklepy zoologiczne i wzywa hodowcę do uzyskania zalecanych zezwoleń zdrowotnych na psy przed ich hodowlą.

Unikaj hodowców, którzy wydają się zainteresowani tym, jak szybko mogą wyładować na tobie szczeniaka i czy Twoja karta kredytowa przejdzie. Hodowcy oferujący szczenięta w jednej cenie „z papierami” i po niższej cenie „bez papierów” są nieetyczni. Należy również pamiętać, że kupowanie szczeniaka ze stron internetowych, które oferują natychmiastowy transport psa, może być ryzykownym przedsięwzięciem, ponieważ nie pozwala ci się odwołać, jeśli to, co dostajesz, nie jest dokładnie tym, czego oczekiwałeś. Wrzuć co najmniej tyle samo wysiłku w badanie swojego szczeniaka, jak w nowy samochód lub drogie urządzenie. Pozwoli to zaoszczędzić pieniądze na dłuższą metę.

Wielu renomowanych hodowców ma strony internetowe, więc jak możesz stwierdzić, kto jest dobry, a kto nie? Czerwone flagi to zawsze dostępne szczenięta, wiele miotów w lokalu, wybór szczeniaka oraz możliwość płatności online kartą kredytową. Te rzeczy są wygodne, ale prawie nigdy nie są kojarzone z renomowanymi hodowcami.

Niezależnie od tego, czy planujesz zdobyć nowego najlepszego przyjaciela od hodowcy, sklepu zoologicznego czy innego źródła, nie zapomnij tego starego powiedzenia „pozwól kupującemu się strzec”. Nieodpowiedni hodowcy i zakłady zajmujące się młynami dla szczeniąt mogą być trudne do odróżnienia od niezawodnych operacji. Nie ma 100% gwarancji, że nigdy nie kupisz chorego szczeniaka, ale będziesz badać rasę (abyś wiedział, czego się spodziewać), sprawdzić placówkę (by zidentyfikować niezdrowe warunki lub chore zwierzęta) i zadać właściwe pytania może zmniejszyć szanse na awans do katastrofalnej sytuacji. I nie zapomnij zapytać swojego weterynarza, który często może skierować cię do renomowanego hodowcy, organizacji ratującej rasy lub innego wiarygodnego źródła dla zdrowych szczeniąt.

Koszt szczeniaka Alaskan Malamute różni się w zależności od lokalizacji hodowcy, czy to szczenię jest mężczyzną czy kobietą, jakie tytuły mają jego rodzice i czy najlepiej nadaje się na ring wystawowy lub do domu dla zwierząt. Szczenię, które kupujesz, powinno się wychowywać w czystym środowisku domowym, od rodziców z klirensem zdrowia i konformacją (pokaz), a najlepiej, by pracowały tytuły, aby udowodnić, że są dobrymi okazami rasy. Szczenięta powinny być przebadane, sprawdzone, odrobaczone i uspołecznione, aby zapewnić im zdrowy, pewny start w życiu.

Zanim zdecydujesz się kupić szczeniaka, zastanów się, czy dorosły Alaskan Malamute może lepiej odpowiadać Twoim potrzebom i stylowi życia. Szczenięta są zabawne, ale wymagają dużo czasu i wysiłku, zanim staną się psem Twoich marzeń. Dorosły może już trenować i prawdopodobnie będzie mniej aktywny, destrukcyjny i wymagający niż szczeniak. Z osobą dorosłą wiesz więcej o tym, co dostajesz pod względem osobowości i zdrowia, i możesz znaleźć dorosłych za pośrednictwem hodowców lub schronisk. Jeśli jesteś zainteresowany nabyciem starszego psa przez hodowców, poproś ich o zakup psa na emeryturze lub o dorosłym psie, który potrzebuje nowego domu. Jeśli chcesz adoptować psa, przeczytaj poniższe porady, jak to zrobić.

Przyjęcie psa z Alaskan Malamute Rescue lub Shelter

Istnieje wiele świetnych opcji, jeśli chcesz adoptować psa ze schroniska dla zwierząt lub organizacji ratowniczej. Oto jak zacząć.

1. Użyj sieci

Witryny takie jak Petfinder.com i Adopt-a-Pet.com mogą szybko wyszukiwać Alaskan Malamute w Twojej okolicy. Witryna pozwala ci być bardzo specyficznym w swoich prośbach (na przykład status szkoleniowy) lub bardzo ogólnym (wszystkie alaskańskie malamuty dostępne w Petfinder w całym kraju). AnimalShelter może pomóc w znalezieniu grup ratowania zwierząt w Twojej okolicy. Również niektóre lokalne gazety mają sekcje „zwierzęta szukające domów”, które można przejrzeć.

Media społecznościowe to kolejny świetny sposób na znalezienie psa. Opublikuj na swojej stronie na Facebooku, której szukasz konkretnej rasy, aby cała twoja społeczność mogła być twoimi oczami i uszami.

2. Skontaktuj się z lokalnymi ekspertami

Zacznij rozmawiać ze wszystkimi zawodowcami w twojej okolicy o swoim pragnieniu Alaskan Malamute. Obejmuje to weterynarzy, spacerowiczów i groomerów. Kiedy ktoś musi podjąć trudną decyzję o rezygnacji z psa, osoba ta często pyta swoją zaufaną sieć o zalecenia.

3. Porozmawiaj z Breed Rescue

Praca w sieci może pomóc Ci znaleźć psa, który może być idealnym towarzyszem dla Twojej rodziny. Większość ludzi, którzy kochają Alaskan Malamutes, kochają wszystkie alaskańskie malamuty. Dlatego kluby hodowlane mają organizacje ratownicze zajmujące się opieką nad bezdomnymi psami. Sieć ratunkowa Alaskan Malamute Club of America może pomóc Ci znaleźć psa, który może być idealnym towarzyszem dla Twojej rodziny. Możesz również wyszukiwać online inne ratunki Alaskan Malamute na swoim obszarze.

Wspaniałą rzeczą w grupach ratunkowych jest to, że są one bardzo zorientowane na wszelkie warunki zdrowotne, które psy mogą mieć i są cennym źródłem porad. Często oferują także możliwości wychowawcze, więc dzięki treningowi możesz zabrać ze sobą do domu Alaskan Malamute, aby zobaczyć, jak to jest.

4. Kluczowe pytania do zadawania

Teraz wiesz, o czym rozmawiać z hodowcą, ale są też pytania, które powinieneś omówić z personelem schroniska lub grupy ratunkowej lub wolontariuszami, zanim przywieziesz do domu psa. Obejmują one:

Jaki jest jego poziom energii?

Jak on jest w pobliżu innych zwierząt?

Jak reaguje na pracowników schroniska, gości i dzieci?

Jaka jest jego osobowość?

Jaki jest jego wiek?

Czy jest przeszkolony w domu?

Czy kiedykolwiek ukąsił lub skrzywdził kogoś, kogo zna?

Czy są jakieś znane problemy zdrowotne?

Gdziekolwiek nabywasz swojego Alaskan Malamute, upewnij się, że masz dobrą umowę ze sprzedawcą, schroniskiem lub grupą ratowniczą, która określa obowiązki po obu stronach. Petfinder oferuje Adopters Bill of Rights, który pomaga zrozumieć, co można uznać za normalne i właściwe, gdy dostaje się psa ze schroniska. W stanach, w których obowiązują „przepisy dotyczące cytrynowych szczeniąt”, upewnij się, że zarówno ty, jak i osoba, którą dostałeś od psa, rozumiesz swoje prawa i środki.

Szczeniak lub dorosły, zabierz swojego Alaskan Malamute do swojego lekarza weterynarii wkrótce po adopcji. Twój lekarz weterynarii będzie w stanie wykryć problemy i będzie współpracować z Tobą, aby ustanowić schemat profilaktyczny, który pomoże Ci uniknąć wielu problemów zdrowotnych.