Leptospiroza u psów

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-09 06:46

Twój pies może uwielbiać pływać w jeziorach i bawić się w lesie, ale w tych obszarach czai się niebezpieczna choroba - taka, która może zarówno ciebie, jak i twojego psa. Leptospiroza jest wywoływana przez bakterie rozprzestrzeniające się w glebie, wodzie i moczu zakażonych zwierząt. Jeśli nie zostanie złapany i leczony wcześnie, może być śmiertelny. Na szczęście szczepienia mogą chronić psy przed leptospirozą. Zapobieganie piciu psa z kałuż wody stojącej lub pływanie w jeziorach, strumieniach lub innych skażonych zbiornikach wodnych również zmniejsza jego ryzyko narażenia.

Przegląd

Leptospiroza jest potencjalnie poważną chorobą wywoływaną przez bakterię Leptospira interrogans. Wpływa na psy, ale może również zakażać wiele różnych zwierząt domowych i dzikich, a także ludzi.

Organizm jest zwykle rozprzestrzeniany przez zakażony mocz, ale narażenie na skażoną wodę lub glebę, wydzieliny rozrodcze, a nawet spożycie zakażonych tkanek może również przenosić zakażenie. Może również wystąpić wprowadzenie organizmu przez rany skóry. Nosicielami organizmu są szopy, oposy, gryzonie, skunksy i psy.

Bakterie mogą przetrwać przez długi czas w wodzie i często znajdują się na bagnach, strumieniach, jeziorach i stojącej wodzie. Bakterie również dobrze przeżywają w błocie i wilgotnej glebie, a zlokalizowane ogniska mogą wystąpić po powodzi.

Po zainfekowaniu psa organizmy leptospirozy szybko przemieszczają się przez krwioobieg, co prowadzi do gorączki, bólu stawów i ogólnego złego samopoczucia. Ponieważ organizm osiada w nerkach i faktycznie się tam rozmnaża, może rozwinąć się stan zapalny, a nawet niewydolność nerek. Niewydolność wątroby jest kolejną częstą konsekwencją zakażenia.

Objawy i identyfikacja

Objawy kliniczne zazwyczaj rozwijają się od 2 do 12 dni po ekspozycji na bakterię. U wielu psów zakażenie może pozostać kliniczne (bez objawów klinicznych) lub przewlekłe. W ostrych lub poważniejszych przypadkach psy mogą doświadczyć potencjalnie śmiertelnej choroby nerek lub wątroby.

Znaki obejmują:

• Utrata masy ciała
• Gorączka
• Brak apetytu (utrata apetytu)

Wymioty

• Letarg
• Mięśnie i / lub bóle stawów
• Biegunka
• Krwawy mocz
• Nadmierne pragnienie
• Żółtaczka
• Nadmierne krwawienie

Leptospirozę można zdiagnozować za pomocą badań krwi; jednak testy mogą wymagać wielokrotnego wykonania, aby potwierdzić diagnozę.

Dotknięte rasy

Psy dowolnej rasy są podatne na infekcję leptospirozą. Psy używane do polowań lub innych zajęć sportowych na świeżym powietrzu mogą być narażone na większe ryzyko z powodu narażenia na obszary potencjalnie skażone.

Leczenie

Leczenie zazwyczaj obejmuje schemat antybiotyków. Powikłania, takie jak uszkodzenie wątroby lub nerek lub samoistne krwawienie, są leczone płynem i innymi sposobami leczenia odpowiednimi dla danego pacjenta. W wielu przypadkach wymagana jest hospitalizacja.

Zapobieganie

Narażenie na leptospirozę można zmniejszyć, uniemożliwiając psu wypijanie się z kałuż wody stojącej lub pływanie w jeziorach, strumieniach lub innych zbiornikach wodnych, które mogą być skażone. Niestety, dla psów przyzwyczajonych do aktywnego trybu życia na świeżym powietrzu, który obejmuje pływanie, te środki ostrożności mogą nie być praktyczne.

Zapobieganie leptospirozie jest skomplikowane przez fakt, że istnieje ponad 200 różnych serowarów (podtypów) bakterii interrogans Leptospira, które mogą powodować choroby u zwierząt i ludzi.Dostępne szczepionki chronią tylko przed garścią najczęstszych podtypów, które zakażają psy, co może ograniczyć wartość ochronną szczepionek. Niemniej jednak dostępne szczepionki są skuteczne i bezpieczne, gdy są stosowane zgodnie z zaleceniami, a wielu lekarzy weterynarii zaleca szczepienie psów zagrożonych narażeniem. Wymagane jest coroczne ponowne szczepienie.

Szczepionka leptospirozy nie jest wymagana u wszystkich psów. Lekarz weterynarii może zalecić tę szczepionkę na podstawie stylu życia i ryzyka narażenia psa.

Ponieważ ludzie mogą również zostać zakażeni leptospirozą, psy podejrzane o chorobę powinny być traktowane z ostrożnością. Przestrzegaj dobrych technik higieny, takich jak częste mycie rąk i unikanie kontaktu z potencjalnie zanieczyszczonym moczem.

Ten artykuł został sprawdzony przez lekarza weterynarii.