Człowiek umiera z przerażającego raka rozprzestrzenił się z tasiemca. Czy właściciele psów powinni się bać?

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-16 20:23

Być może przeczytałeś przerażające nagłówki o kolumbijskim człowieku zarażonym tasiemcami, które wywołały w jego ciele zespół przypominający raka. Być może nie przeczytałeś jednak, że mężczyzna był nosicielem wirusa HIV i był osłabiony. Komórki, które działały podobnie jak komórki nowotworowe, rozmnażając się i powodując podobne zagrażające życiu konsekwencje, nie były komórkami samego człowieka (jak inne formy ludzkiego raka), ale komórki faktycznie powstały wewnątrz pasożyta. Jest to nowe zjawisko, które ma właścicieli zwierząt domowych wszędzie patrząc na swoje zwierzęta (i potencjalne pasożyty zwierząt) w zupełnie nowym świetle.

Eksperci CDC byli zdumieni, że komórki nowotworowe pochodzą z tasiemców, ale przekazały je ludzkiemu pacjentowi, a następnie rozprzestrzeniły się, ostatecznie przyczyniając się do upadku człowieka.¹ Ten przypadek wydaje się być jednym z pierwszych takich udokumentowanych przypadków.

Przypadek tego pacjenta był „idealną burzą”. Był odporny na stłumienie i żył w środowisku, w którym warunki sanitarne prawdopodobnie zachęcały do infekcji tasiemcami. Gatunek tasiemca to taki, który żyje w istotach ludzkich i kończy cały cykl życia w swoim gospodarzu.

Jego choroba i ostateczna śmierć są przerażające. Na planecie są tysiące gatunków tasiemców. Weterynarze codziennie widzą i leczą tasiemce, ale na szczęście tasiemce znalezione w naszych zwierzętach nie są odmianą, która zabiła tego biednego człowieka.

Jeśli masz psa lub kota, oto co musisz wiedzieć, aby chronić siebie i swoje zwierzęta:

W klinikach weterynaryjnych (i łóżkach dla zwierząt domowych) w całej Ameryce Północnej występują trzy główne gatunki tasiemca: Taenia spp, Dipylidium spp i Echinococcus. Gatunki te zazwyczaj wymagają pośredniego gospodarza, pchły, aby ukończyć swój cykl życia, a jeśli właściciel zwierzęcia może kontrolować pchłę, jest znacznie bardziej skłonny do kontrolowania tych tasiemców. U tych tasiemców zwierzęcych istnieje niewielki potencjał odzwierzęcy (zaraźliwy dla ludzi), ale ryzyko zakażenia u ludzi jest bardzo niskie.²

Jaja zrzucane z odchodami zakażonych psów i kotów są natychmiast zakaźne dla ludzi, którzy je spożywają, dlatego właściwe mycie rąk i usuwanie kału jest niezbędne. Ludzie, którzy jedzą jajka, są narażeni na ryzyko rozwoju torbieli, które mogą wymagać operacji lub długotrwałego leczenia, ale nie stwierdzono, aby powodowały raka.

Dobrą wiadomością jest to, że tasiemce nie są w stanie dać rakowi twojego psa, a nawet uczynić go bardzo chorym. Jasne, są obrzydliwe, ponieważ maleńkie progloty pełzają żywe z odbytu twojego psa i można je zobaczyć poruszając się na jego włosach lub pościeli. Ich niewielki potencjał zmuszenia ludzi do choroby w połączeniu z „czynnikiem fującym” sprawiają, że leczenie jest obowiązkowe.

Wszystkie psy w Ameryce Północnej powinny być utrzymywane w rutynowym programie odrobaczania, zaprojektowanym przez ich własnego lekarza weterynarii, a następnie należy postępować zgodnie z protokołem zapobiegania pchełom regionalnym.

Chociaż los kolumbijskiego człowieka był ponury, a jego walka z rakiem tasiemca była przerażającym nagłówkiem, w tym kraju jesteśmy obdarzeni doskonałą higieną, opieką medyczną i weterynaryjną. Zawsze włączaj weterynarza w decyzje dotyczące kontroli pasożytów w imieniu swoich zwierząt. Jesteśmy tutaj, aby bronić ciebie i twoje zwierzęta przed zagrożeniem chorobami odzwierzęcymi.

Aby uzyskać więcej informacji na temat tego i innych tematów dotyczących zwierząt, odwiedź mnie na Facebooku.

Złośliwa transformacjaHymenolepis nanaw ludzkim gospodarzu

Atis Muehlenbachs, MD, Ph.D., Julu Bhatnagar, Ph.D., Carlos A. Agudelo, MD, Alicia Hidron, MD, Mark L. Eberhard, Ph.D., Blaine A. Mathison, BSM (ASCP), Michael A. Frace, Ph.D., Akira Ito, Ph.D., Maureen G. Metcalfe, MS, Dominique C. Rollin, MD, Govinda S. Visvesvara, Ph.D., Cau D. Pham, Ph.D., Tara L. Jones, Ph.D., Patricia W. Greer, MT, Alejandro Vélez Hoyos, MD, Peter D. Olson, Ph.D., Lucy R. Diazgranados, MD, i Sherif R. Zaki, MD, Ph.DN Engl J Med 2015; 373: 1845-1852 5 listopada 2015DOI: 10.1056 / NEJMoa1505892

Conboy G. Cestodes psów i kotów w Ameryce Północnej.Vet Clin North Am Small Anim Pract39:1075-1090, 2012.

Czy chcesz zdrowszego i szczęśliwszego psa? Dołącz do naszej listy e-mailowej, a my podarujemy 1 posiłek potrzebującemu schronisku!

Tagi: tasiemiec, tasiemiec, rak tasiemca