Kiedy Twój zespół Agility jest gotowy na próbę? Pułapki pokazywania zbyt wczesnej sprawności psa

2024 Autor: Carol Cain | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 17:18

Moja Sheltie „Aenon” w Pierścieniu Nowicjuszy

Oglądanie klasy nowicjuszy

Siedzisz na trybunach czekając z oczekiwaniem na klasę zwinności nowicjusza (początkującego). Zawsze lubiłeś obserwować zielone psy i nowych trenerów rozpoczynających karierę zwinności w klasie nowicjuszy. W tych początkowych zespołach jest tak wiele potencjału, a fajnie jest patrzeć, jak rozkwitają i rosną w tym sporcie.

W końcu klasa zaczyna się jako młoda sheltie podchodząca do linii ze swoją kobietą w średnim wieku. Przewodnik usuwa smycz i nakazuje mu „pozostać” na linii startu. Oglądając sheltie, widzisz, jak oblizuje wargi. To nie jest dobry znak, który zdajesz sobie sprawę, i przyjrzyj się bliżej sheltie. Najpierw pomyślałeś o podnieceniu, które teraz zdajesz sobie sprawę ze stresu nerwowego. Sheltie przerywa swój pobyt z powodu jego nerwowości, a przewodnik wraca do psa, by go upomnieć. Ma to odwrotny skutek i sheltie wędruje kilka kroków od przewodnika i wącha ziemię.

Widziałeś ten wzorzec stresu tysiąc razy. Rzeczywiście, gdy tylko przewodnik zwolni sheltie, aby go uruchomić, sheltie powoli zabiera pierwszą parę przeszkód, tracąc całą energię, z którą wszedł na ring. Po pierwszych dwóch powolnych skokach pojawia się rama A. Sheltie natychmiast kładzie nos na ziemię, wącha i odchodzi. Przewodnik krzyczy, aby jej pies wrócił. Nie robi tego, nadal węsząc i unikając przewodnika i przeszkody. Przewodnik zmienia się z krzyku w błaganie, a pies powoli powraca i kończy Ramkę.

Na dogwalk dwie przeszkody później, wzór powtarza się. Po kilku kolejnych przeszkodach pojawiają się sploty. Pies natychmiast startuje w tym, co wydaje się być podekscytowanym, szczęśliwym powiększeniem. Tłum śmieje się, gdy pies zbliża się do ringu, próbując „zmienić temat” od robienia splotów i odprężenia. Przewodnik ostatecznie przywraca psa, a po kilku nieudanych próbach splotów sędzia nakazuje drużynie iść dalej. Reszta biegu trwa tak samo jak poprzednio.

Zespół opuszcza ring z niewielką słowną pochwałą od przewodnika.

To jest zespół, który nie jest jeszcze gotowy na najlepszy czas. Pies został zmuszony do wejścia na ring przed utworzeniem w drużynie pewności siebie, szybkości, zabawy i biegłości.

Problem z próbami zbyt szybko

Jest to niefortunne, a jednak zbyt powszechne zjawisko w dzisiejszej zwinności psów. Prawo wyszkolonego Agility trwa od jednego do dwóch lat stałego, ciężkiego treningu, aby nawet zacząć myśleć o wejściu na ring, jednak wielu instruktorów zachęca swoich uczniów do wczesnego pokazywania się.

Czemu? Cóż, po prostu pieniądze są często powodem. Uczniowie, którzy nie są gotowi, nie chcą być informowani, że nie są gotowi co miesiąc, podczas gdy inne bardziej doświadczone zespoły lub zespoły z bardziej pewnymi psami wchodzą na ring wystawowy i odnoszą sukces. Te zespoły zostawiają instruktora dla innego, który powie im, co chce usłyszeć. Zamiast mówić zespołowi prawdę i tracić uczniów, instruktorzy często pozwalają zespołom na wczesne pokazywanie. Instruktorzy mogą się nawet przekonać, że to dobra rzecz, ponieważ pozwala zespołom „dowiedzieć się, nad czym muszą pracować”.

Faktem jest, że pozwala to psu doświadczyć szkodliwego stresu w karierze na ringu, ponieważ jest on proszony o zachowanie, na które nie jest jeszcze przygotowany w środowisku, w którym stres już istnieje. Wszystko, co wynika z tego, że pies uczy się pierścienia, jest stresującym, bezużytecznym miejscem.

Kiedy należy zacząć pokazywać swojego psa agility?

Najlepiej byłoby, gdyby zespół po raz pierwszy postawił stopę na ringu z pewnością siebie. Zespół powinien mieć niezależne przeszkody i 12 niezależnych słupów splotu. Niezależność oznacza, że przewodnik nie powinien być obecny przy boku psa, aby pies mógł prawidłowo i bezpiecznie wykonać przeszkodę. Zespół powinien już pracować w trybie mistrzowskim na kursach czysto w praktyce, a zespół powinien już odbyć pokaz w drodze do zabawnych biegów, meczów i innych obiektów. (Patrz pasek boczny po prawej stronie).

Przed pokazaniem pies powinien mieć zaufanie do całego sprzętu. Ponadto przewodnik i pies powinni wykazywać się silną komunikacją, a pies powinien mieć dobre umiejętności skupienia. Przed pokazaniem się pies powinien mieć również niezawodne umiejętności przywoływania (komendę „przyjdź”) i poza smyczą.

Drużyny przygotowane do tego poziomu wchodzą z pewnością do pierścienia nowicjuszy. Nowy przewodnik może spojrzeć na kurs nowicjuszy i pomyśleć „Wow. To jest łatwe”. I POWINIEN tak myśleć. Powinna wejść na ring wiedząc, że jej zespół ma umiejętności, by zrobić wszystko na tym kursie. Mogą popełnić błąd, a nawet wiele błędów, ponieważ nadal są zielone, ale wie, że przeszkolili - i dobrze wyszkolili - wszystko na kursie.

Wie również, że jej pies rozumie jego pracę. Nie będzie musiała się martwić, że nie chce robić ramki A, ponieważ miał problemy w przeszłości. Oni już pokonali te problemy przed konkurowaniem. Wie, że pewnie obciąży tę ramkę.

Ponieważ przewodnik wie, że mogą odnieść sukces, nie ma się czym martwić. Ta pewność siebie i brak stresu biegną w dół do smyczy do psa, który następnie wkroczy na ring z pewnością siebie i radością, ponieważ jest to sygnał wysyłany przez przewodnika.

Mogą się nie kwalifikować, ale będą mieli bieg z minimalnym stresem i mnóstwem zabawy. Przecież nowicjusz i otwarty w swojej istocie po prostu uczą psa, że bycie w pierścieniu zwinności to ZABAWA !!!

Etapy treningowe przed konkurowaniem

Wymagany proces treningowy przed wejściem w pierścień zwinności jest długi. Poniżej znajduje się ogólny przewodnik, który pomoże nowemu studentowi agility zrozumieć niektóre etapy, które muszą zostać ukończone przed rozpoczęciem pierwszej próby. Te etapy mogą z łatwością potrwać do dwóch lat.

• Uczestnicz w zajęciach. Ćwicz na podwórku i w szkole zręcznościowej kilka razy w tygodniu (najlepiej pięć razy w tygodniu). Weź cotygodniowe zajęcia. Ten krok trwa przez cały czas trwania konkursu.
• Weź udział w zabawnych biegach. Zabawy (show-n-gos) to po prostu nie sankcjonowane wydarzenia, w których klub zwinności zaprasza innych entuzjastów agility w okolicy, aby wyszli i użyli swojego sprzętu. Zazwyczaj uczestnicy płacą określoną kwotę za dwie do pięciu minut na kursie. Uczestnicy mogą spędzać minuty na ringu, pracując na dowolnych umiejętnościach, jakie sobie życzą. Zazwyczaj dozwolone są przysmaki i zabawki. Zabawy biegowe są świetne dla zespołów, które mają sprzęt i umiejętności sekwencjonowania.
• Odwiedź obiekty. Psy nie generalizują sprzętu dobrze. Podczas gdy twój pies może w pełni zrozumieć, czym jest chodzenie psa w twojej szkole zwinności, kiedy widzi innego psa, który chodzi w innym obiekcie, nie może generalizować, że ten inny spacer psa jest podobny do jego zwykłego psa. Z tego powodu ważne jest, aby zabrać psa do wielu różnych zestawów sprzętu i udogodnień. Odbywa się to poprzez chodzenie do innych trenerów na prywatne lekcje, ustawianie wizyt w domach i polach zwinności znajomych oraz poprzez zabawy i mecze. Nie pomijaj tego kroku, ponieważ jedną z największych przyczyn stresu u nowicjusza zręczności jest strach przed innym sprzętem.
• Weź udział w meczach. Mecze to bardziej formalne sprawy, które naśladują próby. W meczach często wymagane są zespoły, aby biegały, a zwykle na ringu nie można przyjmować smakołyków i zabawek. Mecze są świetne dla nowych zespołów, które przygotowują się do próby, ale jeszcze ich nie ma. W tym miejscu nowe zespoły mogą dowiedzieć się, nad czym muszą pracować w środowisku o wiele mniej stresującym niż w prawdziwym procesie, ponieważ w meczu nie ma tytułów ani kwalifikacji.
• Wprowadź próby. Po pełnym przygotowaniu drużyn do zawodów mogą rozpocząć próby.

Trialing Early uczy psa, że agility jest o stresie

Ale co z zespołem, który nie jest przygotowany na zajęcia dla nowicjuszy? Przewodnik uczy psa, że bycie w pierścieniu zwinności dotyczy stresu. Jeśli u podstaw nowicjusza i otwartego jest nauczenie psa, że bycie na ringu to świetna zabawa, dlaczego opiekunowie zamiast tego pokazują swoje psy wcześnie? Lepiej byłoby poczekać.

Jako trener wiem, że nie mogę powstrzymać drużyn przed wczesnym konkurowaniem. Rozumiem również, że długa droga przez szkolenie może tak demotywować, zwłaszcza prawdziwego początkującego tresera, że czasami będę wymyślać włosy na niektórych z tych „musiało przed pokazaniem” wymagań, o ile jestem pewien, że przewodnik naprawdę rozumie, że nowicjusz i otwarty są - u podstaw - tylko o tym, że pies wie, że pierścionek jest fajny. Jeśli młody zespół pokazuje się trochę wcześniej, a przewodnik lub pies staje się zestresowany lub zdenerwowany, zdecydowanie zasugeruję, aby przewodnik czekał i kontynuował tylko zabawne biegi i mecze.

Niektóre ze znaków stresu u psów

Ważne jest, aby poznać niektóre oznaki stresu w psim towarzyszu. Jeśli są one obecne na ringu, sprawdź, czy twój zespół powinien kontynuować próby.

• Unikanie. Unikanie może być unikaniem przez psa jakiegoś sprzętu, unikaniem znanego zachowania (np. Pobytu), unikaniem kontaktu wzrokowego z przewodnikiem, ucieczką itp.
• Wąchanie. Prawie wszystkie wąchania w pierścieniu to wąchanie stresu. Możesz łatwo zobaczyć różnicę między wąchaniem naprężeń a prawdziwym wąchaniem. Jeśli pies ma prawdziwy zapach, wąchanie będzie miało cel, a ruchy psa będą miały silne znaczenie. Wąchanie stresowe jest bardziej bezcelowe i bez celu.Kiedy nos psa spada na ziemię w pierścieniu, załóż, że wącha się pod wpływem stresu, ponieważ bardzo rzadko tak jest. Wąchanie jest w zasadzie unikaniem.
• Zoomie. Większość nowych konkurentów nie zdaje sobie sprawy, że kiedy pies dostaje podniecony zoom, jest to w rzeczywistości oznaką stresu. Oczywiście wygląda odwrotnie. Pies jest radosny, biegając po pierścieniu, uśmiech na twarzy i ogon w powietrzu. Jak to może być stres? No cóż, tak jest. Niektóre psy stresują się „wysoko”. Pomyśl o tym jak o studencie po finałach. Cały stres związany z nauką późnych nocy i długimi testami rośnie. Po ostatnim finale uczeń wychodzi na imprezę, uwalniając od stresu. Twój pies bawi się na ringu, aby złagodzić stres związany z koniecznością wykonania przeszkody, którą uzna za przerażającą, lub konieczności bycia na ringu, gdzie nauczył się stresu.
• Lizanie warg. Często fotografowie w próbach zwinności mogą uchwycić to zachowanie, podczas gdy właściciel nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, że pies lizuje wargi z powodu stresu.
• Oko wieloryba. Tutaj oczy psa są tak duże, że widać białe.
• Powiększony uczeń.
• Drapanie. Niezbyt częstym objawem stresu jest również zachowanie unikowe.
• Sikanie lub branie w ringu. Tak jak niektórzy z nas, kiedy niektóre psy denerwują się, muszą iść. Nawet psy, które właśnie zostały zabrane do nocnika przed biegiem, mogą wykazywać to zachowanie pod wpływem stresu.

Czy Twój zespół jest gotowy do pokazania?

przeglądaj statystyki quizów

Jak reagować na stres u psów

Jeśli zobaczysz te znaki, jeśli zareagujesz karą (tj. Zwykle surowym poleceniem głosowym „Nie, Rover, Chodź !!”), kładziesz większy nacisk na psa. Jest to dokładne przeciwieństwo tego, co chcesz zrobić. pies się stresuje, a nie schodzi na psa, „podnieś się”. Podnieś ton głosu do wyższych, szczęśliwych poziomów. Rozjaśnij swoją postawę ciała. Idź do trybu gry. Pamiętaj, że zwinność jest o ZABAWIE - nie kara i praca przymusowa.

Pomiędzy psem, który zachowuje się w sposób unikowy a stresem, a psem uparcie nie słuchającym, istnieje cienka linia. Jeśli przewodnik jest pewien, że unikanie zachowania nie jest związane ze stresem, najlepiej jest zasięgnąć porady instruktora zespołu, jak najlepiej poradzić sobie z sytuacją. Dodanie jakiejkolwiek kary do otoczenia pierścienia musi być wykonane wyjątkowo ostrożnie i tylko po pełnym uwzględnieniu temperamentu psa. Jedna nadmierna korekta na ringu może pozostawić trwały wpływ na karierę zwinności psa.

Jeśli twój pies wykazuje oznaki stresu w ringu, najlepiej jest usunąć psa z pokazu i powrócić do uczestniczenia w zabawnych biegach i meczach, dopóki problem powodujący stres nie będzie mógł zostać przeszkolony. Kontynuacja pokazu prawdopodobnie spowoduje tylko więcej stresu na ten problem, co pogorszy problem.

Klasa nowicjuszy trwa

Sheltie, który widziałeś biegnie w pierścieniu nowicjuszy, odchodzi wraz ze swoim treserem, a nowy zespół rozpoczyna kroki do linii. To sznaucer o ciemnych barwach z młodą kobietą. Pies jest oczywiście szczęśliwy, patrząc podekscytowany na przewodnika i wychodząc na ring przy pierwszej przeszkodzie. Przewodnik siada psa, każe mu zostać i wyprowadza energicznie po pierwszym skoku. Sznaucer spogląda krótko, ale szybko skupia się na swoim mistrzu, gdy właściciel kończy wyprowadzanie.

Po zwolnieniu, sznaucer szybko i szczęśliwie wykonuje dwa pierwsze skoki i biegnie głową w górę w ramce A. Zespół działa dobrze, pozostając w stałej komunikacji przez cały czas trwania. Pies tęskni za wejściem do splotu za pierwszym razem, ale poprawia go po drugiej próbie. Przewodnik, który jest oczywiście nowy w zwinności, zbyt szybko odwraca ramiona, odrywając psa od skoku i wysyłając go na niewłaściwy kurs. Zespół przegrupowuje się z typowego błędu i kontynuuje. Bar zostaje później powalony, gdy wskazówka zostanie podana późno, ale gdy drużyna się nie zakwalifikowała, wciąż jest oczywiste, że ta zielona drużyna jest przygotowana na wyzwania klasy nowicjuszy.

Po zakończeniu przewodnik piszczy z podniecenia do swojego psa, jakby właśnie zdobyli mistrzostwo, a pies reaguje z nieskrywaną radością. Pies biegał z ufnością i chociaż drużyna nie zakwalifikowała się, pies nauczył się najważniejszej części zwinności.

Bycie na ringu to zabawa.

Słowo od autora

Wśród instruktorów agility jest wiele dyskusji na temat tego, kiedy pozwolić uczniom na próbę, i ten temat jest zaskakująco dość emocjonalny i kontrowersyjny. Głęboko wierzę, że zwinność zawsze powinna być przede wszystkim zabawą. Moim zdaniem absolutnie nie ma sensu obciążać psa dodatkowym obciążeniem, prosząc ją o zachowanie w środowisku o wysokim stresie, którego jeszcze nie rozumie.

Widziałem, jak setki obiecujących zespołów zręcznościowych spadły na bok, po tym, jak uderzył w nich speedster „próbujący zbyt szybko”. Zespoły te okazały się bardzo obiecujące w szkoleniu, ale chęć zbyt szybkiego startu w zawodach spowodowała, że psy były tak wyolbrzymione, że się zamknęły. Wkrótce zespoły znikają ze zwinności, ofiary pośpiechu.

Zdaję sobie sprawę, że inni mogą się nie zgadzać i rzeczywiście widziałem, jak zespoły wcześnie wchodzą na ring i zostają Championami. Zrobiłem to dzięki mojemu pierwszemu Sheltie, Aslanowi, który jest teraz Mistrzem Agility pięć razy. Jednak teraz czuję, że gdybym czekał dłużej, niektóre powtarzające się problemy, których doświadczyliśmy przez lata, nie miałyby miejsca. Bylibyśmy dzisiaj silniejszym zespołem, gdybym dał Aslanowi więcej treningu przed wejściem na ring.

Uważam, że zawsze najlepiej jest błądzić po stronie ostrożności i rozwijać pewność siebie, dokładność, szybkość i entuzjazm do gry poza ringiem, a następnie po raz pierwszy wziąć te ważne fundamentalne cechy na ring, aby zapewnić wspaniałe, wczesne doświadczenie zwinności.

Pytania i Odpowiedzi